ΤΕΛΟΣ -ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ- ΣΤΑ ΕΡΓΑ ΣΤΟΝ ΑΝΩ ΡΟΥ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΟ ECO-CAMPING ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ «ΜΕΣΟΧΩΡΑ - ΑΧΕΛΩΟΣ SOS»
20-22.7.2018, στις όχθες του Αχελώου, στη Μεσοχώρα Τρικάλων

ΤΕΛΟΣ -ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ- ΣΤΑ ΕΡΓΑ ΣΤΟΝ ΑΝΩ ΡΟΥ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ

Τα έργα στον άνω ρου του Αχελώου -δηλαδή στο μοναδικό ανέγγιχτο κομμάτι του-, συμπεριλαμβανομένης της εκτροπής, συνιστούν έναν από τους πιο κραυγαλέους μεταπολεμικούς σχεδιασμούς του ελληνικού κράτους και της ΔΕΗ. Για πάνω από τρεις δεκαετίες, οι αγώνες ενός δυναμικού κινήματος αντίστασης, η πλατιά δημοσιοποίηση του ζητήματος και μια σειρά θετικών αποφάσεων του ΣτΕ απέτρεψαν την ολοκλήρωση και τη λειτουργία τους.

Η σημερινή κυβέρνηση, συνεχίζοντας -ουσιαστικά- την πολιτική των προηγούμενων, ξανάνοιξε τον «ασκό του Αιόλου», υπογράφοντας την περιβαλλοντική αδειοδότηση του φράγματος και του υδροηλεκτρικού έργου (ΥΗΕ) της Μεσοχώρας και αφήνοντας ανοιχτή την πόρτα για το αντίστοιχο έργο στη Συκιά και τη σήραγγα εκτροπής. Μετά από αυτό, τα έργα μπορεί να ξεκινήσουν οποιαδήποτε στιγμή. Η περίσταση είναι ιδιαίτερα κρίσιμη και το ενδεχόμενο αυτό πρέπει να αποτραπεί με κάθε μέσο.



Στο πλαίσιο αυτού του πολύμορφου αγώνα, το Δίκτυο «Μεσοχώρα - Αχελώος SOS» παίρνει την πρωτοβουλία της οργάνωσης ενός camping, στη Μεσοχώρα Τρικάλων, στις όχθες του Αχελώου, στο διάστημα 20-22 Ιούλη 2018. Η πρωτοβουλία αυτή, εκτός από την αυτονόητη οργάνωση των δράσεων ενάντια στα έργα στον άνω ρου του Αχελώου, αποσκοπεί και σε μια ουσιαστική ώσμωση και συντονισμό των αγώνων για τα ζητήματα της προστασίας του περιβάλλοντος και της διαχείρισης του νερού και της ενέργειας, σε μια περίοδο που εκδηλώνεται μια ενεργειακή «φρενίτιδα», με προμετωπίδα τα εκτεταμένα έργα έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων. 

Επιδιώκουμε το φετινό camping να μην αποτελέσει αποκλειστική υπόθεση του Δικτύου «Μεσοχώρα - Αχελώος SOS», αλλά και άλλων συλλογικοτήτων και πολιτών, ιδιαίτερα αυτών που έχουν στα ενδιαφέροντά τους τα παραπάνω ζητήματα. Κομβικής σημασίας θα είναι η συνάντηση – συζήτηση των κινημάτων για την ενέργεια και το νερό, που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 20/7, στις 19:00, στην πλατεία της Μεσοχώρας.

(Πληροφορίες: mesochora.acheloos.sos@gmail.com και στα τηλέφωνα: 6957821766 - 6942200292)





Η ταινία USSAK του Κυριάκου Κατζουράκη στο Δεκαήμερο Αγωνα στις Σκουριές. Κυριακη 29 Ιουλίου

Η προβολή θα γίνει την Κυριακή το βράδυ κι αμέσως μετά θα ακολουθήσει συζήτηση παρουσία του σκηνοθέτη και σεναριογράφου Κυριάκου Κατζουράκη και της ηθοποιού και σεναριογράφου Κάτια Γέρου.





USSAK



Η ταινία USSAK του Κυριάκου Κατζουράκη μετά την παγκόσμια πρεμιέρα της στο ∆ιεθνές Φεστιβάλ του Μόντρεαλ, την ελληνική στο 58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και την πρεμιέρα της στην Αθήνα, έχει ξεκινήσει το ταξίδι της σε όλη την Ελλάδα.






Λίγα λόγια για την ταινία



Κάπου στο κοντινό μέλλον,  σε µια χώρα διαλυμένη και φοβισμένη, παρακολουθούμε τις ζωές και τις ιστορίες ετερόκλητων ανθρώπων: Μιας πρώην περφόρμερ του δρόμου που δουλεύει στην γκαρνταρόμπα ενός σκυλάδικου, ενός οκτάχρονου κοριτσιού που περιφέρεται στους επικίνδυνους δρόμους, µιας ομάδας περιθωριακών που προσπαθούν να αντισταθούν, ενός  ντραγκ/σόουµαν που απαγγέλει Καρούζο, ενός θρυλικού πιανίστα, του αρχηγού µιας ακαθόριστης σκοτεινής εξουσίας, αγροτών που προσπαθούν να προστατέψουν τα χωράφια τους από τους µεταλλαγµένους σπόρους, αλλά και µελών µιας ιδιότυπης λέσχης που ανησυχούν «µην ξυπνήσουν αναρχικά ανακλαστικά» υποστηρίζοντας την ίδια ώρα πως «Κανείς δεν σηκώνει κεφάλι γιατί δεν έχει»! Λαθρέµποροι και αρχαιοκάπηλοι, κλεφτρόνια, περιθωριακοί και φτωχοδιάβολοι, που επιμένουν να µην «πεθάνουν από µαρασµό», ήρωες και αντιήρωες, άλλοι κλεισμένοι στον µικρόκοσµό τους κι άλλοι εγκλωβισμένοι σ' έναν άκρατο εγωισμό, αρχίζουν να αλλάζουν, όταν οι συγκρούσεις πυκνώνουν και γίνονται αφόρητες. Η αφύπνιση για τον καθένα ξεχωριστά γίνεται ντόμινο. Η ταινία εξερευνά την έννοια της κοινότητας και το νόηµα της ουτοπίας. Μιας ουτοπίας όμως καθόλου ρομαντικής, καθώς, όπως ακούγεται στο φινάλε: «ο ουτοπιστής είναι σκληρός σαν ατσάλι. Ο απόλυτος υλιστής. Ο ουτοπιστής δίνει φωνή σε αυτούς που δεν έχουν".






Σκηνοθεσία: Κυριάκος Κατζουράκης

Σενάριο: Κυριάκος Κατζουράκης, Κάτια Γέρου

∆ιεύθυνση Φωτογραφίας: Γιάννης Φώτου

Σκηνικά:   

Νίκος Πολίτης

Κοστούµια: Κατερίνα Παπαγεωργίου

Μουσική: Μπάμπης Παπαδόπουλος

∆ιεύθυνση Παραγωγής: Γιώργος Ζέρβας

Παραγωγός: Γιάννης Σωτηρόπουλος



Πρωταγωνιστούν:

Κάτια Γέρου, Γιάννης Τσορτέκης,

Θεοδώρα Τζήµου, Νίκος Νίκας, ∆ηµήτρης Πουλικάκος, ∆ηµήτρης Πολύτιμος,

Adrian Frieling, Θάνος Αλεξίου, Καµίλο Μπετανκόρ, Παύλος Ιορδανόπουλος

και η μικρή Νέλλυ Θεοφιλοπούλου 


Η 4η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΟ ΔΕΚΑΗΜΕΡΟ ΑΓΩΝΑ ΣΤΙΣ ΣΚΟΥΡΙΕΣ



Το Σάββατο 28 
και την Κυριακή 29 Ιουλίου 
στα πλαίσια του 
δεκαήμερου αγώνα 
στις Σκουριές
θα πραγματοποιηθεί 
η 4η συνάντηση της συνέλευσης 
Από κοινού για την αποανάπτυξη και 
την άμεση δημοκρατία.














Σκουριές Μεγάλης Παναγίας 28–29 Ιουλίου

Από Κοινού

 Συνέλευση για την Αποανάπτυξη και την Άμεση Δημοκρατία

Μαζί στον δρόμο προς έναν μετα-καπιταλιστικό κόσμο: με το πρόταγμα της Αποανάπτυξης – Τοπικοποίησης, του Κοινοτισμού και της Άμεσης Δημοκρατίας.

Καθόλα αυτά τα χρόνια της λεγόμενης οικονομικής κρίσης έχει λάβει χώρα στην νεοελληνική κοινωνία μία  διαδικασία, με κεντρικό άξονα την επανανοηματοδότηση του αξιακού μας συστήματος και των πολιτικών μας προταγμάτων.

Μεμονωμένα άτομα αλλά και ομάδες, συλλογικότητες και κινήματα έχουν αναπτυχθεί παντού στην Ελλάδα, έχουν αφήσει πίσω τους το «αναπτυξιακό» μοντέλο που προωθεί τον καταναλωτικό τρόπο ζωής και έχουν υιοθετήσει άλλες φιλοσοφίες και άλλους τρόπους
προσωπικής και συλλογικής διαβίωσης.

Η πολύχρονη πορεία ζωής όλων αυτών των ανθρώπων και ομάδων έχει αποδείξει ότι υπάρχουν υγιή και δυναμικά κοινωνικά κύτταρα, οι δράσεις των οποίων επιθυμούν να συναντηθούν και να συντονιστούν, έτσι ώστε να εκφραστεί η κοινή πολιτική τους φιλοσοφία, σε μια προοπτική μετασχηματισμού που ανοίγει το δρόμο για μια κοινωνία που θα στηριχθεί:
  • στο αποαναπτυξιακό μοντέλο της οικονομίας των αναγκών, της επάρκειας και του μικρότερου οικολογικού αποτυπώματος στη βάση της αφθονίας των υλικών και άυλων Κοινών,
  • στην κοινοτική οργάνωση με βάση την προσωπική και συλλογική αυτονομία,
  • σε αμεσοδημοκρατικούς θεσμούς και στη θέσμιση της άμεσης δημοκρατίας με τη μορφή του ομοσπονδιακού Κοινοτισμού.
Πρόκειται για τη διάδοση της παραπάνω θέσης μας, που διευρύνεται και διασυνδέεται εδώ και τώρα.  Και εν μέρει, λόγω της επιρρεπούς στην κρίση φύσης του σημερινού κοινωνικού συστήματος, είναι δυνατόν να γίνει πράξη και λογική της πλειοψηφίας.

Στα σημερινά εγχειρήματα του πολύμορφου αυτού κινήματος και στις δραστηριότητές του, εμπεριέχονται οι δυνατότητες μιας κοινωνίας σε μετακαπιταλιστική μετάβαση. Στοιχεία της έχουν ήδη δημιουργηθεί, εάν και ακόμα ξετυλίγονται και δεν είναι πλήρη. Τέτοια στοιχεία είναι αυτά της άμεσης δημοκρατίας στα πλαίσια της λειτουργίας των εγχειρημάτων, της οικολογίας με τη μορφή του μικρότερου οικολογικού αποτυπώματος στις οικονομικές δραστηριότητές τους, της οικονομίας των αναγκών στις πρακτικές της αλληλέγγυας και συνεργατικής οικονομίας που υλοποιούν. Της ισότητας των αμοιβών και των αυτοκαθοριζόμενων συνθηκών εργασίας από τα μέλη τους, της ισότητας των φύλων και των μειονοτήτων στη συμμετοχή και στη λήψη των αποφάσεων κ.λπ.

Ταυτόχρονα αυτά τα εγχειρήματα είναι πάντα εκτεθειμένα στον κίνδυνο να εκληφθούν ως ιδιοτελείς προσπάθειες για βελτίωση των συνθηκών ζωής μόνο των μελών τους και όχι και των κοινοτήτων γύρω τους. Αμυντικές μάχες, συγκρούσεις και διαπραγματεύσεις για οικειοποίηση κοινών πόρων απαιτούνται για όσο διάστημα το ιεραρχικό εθνικό κράτος και η καπιταλιστική αγορά με τις αντίστοιχες λογικές τους κυριαρχούν. Αυτές οι μάχες θα γίνονται πιο επιτυχείς, αν δίνονται στο πλαίσιο ενός ισχυρού, κοινού και πάνω από όλα χειραφετικού κοινωνικού κινήματος.

Το συγκεκριμένο μετα-καπιταλιστικό όραμα είναι ένας κόσμος που δεν είναι ιεραρχικός, αλλά συνδεδεμένος με δίκτυα λειτουργικά όλων των επιπέδων και δεσμών, είναι αυτο-οργανωμένος και οι βασικές προσωπικές ανάγκες όλων των πολιτών μπορούν να ικανοποιηθούν μέσω της αφθονίας των συλλογικών αγαθών (Commons). Αυτός ο κόσμος θα χαρακτηρίζεται εξάλλου από αυτοκαθοριζόμενες και γεμάτες ευθύνη σχέσεις δραστηριοτήτων και εργασίας, οι οποίες θα φέρνουν χαρά και νόημα, χωρίς υπερβολική εκμετάλλευση πόρων ή καταστροφή οικοσυστημάτων.

Το κίνημα των κοινοτήτων εμπιστεύεται το ανθρώπινο δυναμικό και μεταφράζει την έννοια της βιωσιμότητας στη γλώσσα των ανθρώπινων αναγκών: Υπάρχει μια βασική ανάγκη, η διατήρηση του πλανήτη, η οποία μπορεί να ικανοποιηθεί μόνο εάν οργανώσουμε την ικανοποίηση, τόσο των ατομικών όσο και των συλλογικών αναγκών, σε αρμονία με τα όρια που βάζουν οι δυνατότητες των οικοσυστημάτων της γης. Η κοινή χρήση είναι ένας συγκεκριμένος τρόπος αντιμετώπισης της ανθρώπινης και μη ανθρώπινης φύσης, ο οποίος δεν βασίζεται στους καταναγκασμούς του αφηγήματος της «ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων», αλλά αναγνωρίζει ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε ένα (ανα)παραγόμενο στοιχείο του πλανήτη γη. Τα Κοινά (Commons) βέβαια ενδέχεται να μην επιλύσουν μακροπρόθεσμα όλα τα προβλήματα του κόσμου. Αλλά ζούμε το τέλος του καπιταλιστικού κόσμου, στο οποίο δυστοπικό τέλος, οι αντιθέσεις μάλλον τείνουν να επιδεινώνονται και οι συγκρούσεις γίνονται όλο και πιο βάναυσες. Για αυτό είναι ιδιαίτερης σημασίας η δημιουργία θετικών προοπτικών, η διατύπωση και – περισσότερο από οτιδήποτε – η πρακτική ενός αλληλέγγυου οράματος.

Για το μέλλον, φαίνεται επιθυμητό και απαραίτητο να βρεθεί κοινά αποφασισμένη και συντονισμένη κατεύθυνση για την προοπτική του κινήματος. Ο όρος σύγκλιση ταιριάζει σε τέτοιες διαδικασίες σχηματισμού συμμαχιών και περιλαμβάνει επίσης πολλά άλλα ρεύματα που κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση. Ταυτόχρονα, πρέπει επίσης να εντατικοποιηθούν οι συζητήσεις γύρω από το περιεχόμενο, ώστε να αναλυθούν παραπέρα και τα στρατηγικά ζητήματα, αλλά και να συζητηθούν ανοιχτά τα αμφιλεγόμενα ζητήματα. Μόνο έτσι μπορεί να αποφευχθεί η σημερινή πραγματικότητα, όπου τα διαφορετικά ρεύματα δεν είναι συνδεδεμένα και δρουν παράλληλα και απομονωμένα. Θα χρειασθεί να ληφθεί μέριμνα ώστε να προέλθει μια διασύνδεση που θα χαρακτηρίζεται βέβαια από ποικιλομορφία και όχι οπωσδήποτε από ταύτιση.
Θα χρειασθεί επίσης να γίνει κοινά αποδεκτός ένας όρος που θα μπορέσει να αποτελέσει την κοινή στέγη, τον κοινό στόχο και να περιλαμβάνει τον κοινό ορίζοντα κατανόησης των διαφορετικών ρευμάτων, που δεν μπορεί να είναι άλλος από το ξεπέρασμα του καπιταλισμού.

Γενικότερα, ήρθε ο καιρός, που τα όποια-σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο- σημερινά κοινωνικά κινήματα θα χρειασθεί, στηριζόμενα στη αναβίωση του πνεύματος του κοινοτισμού στις σύγχρονες σημερινές συνθήκες και συνδεόμενα μεταξύ τους, να μετατραπούν σε ενιαίο πολιτικό κίνημα μετάβασης για την μετακαπιταλιστική κοινωνία.
Ειδικά για τη χώρα, που βρίσκεται σε συνθήκες οικονομικού πολέμου και έχει μετατραπεί σε αποικία χρέους, το πολύμορφο αυτό κίνημα θα χρειασθεί να διαμορφώσει ένα ελκυστικό πρόγραμμα διεκδίκησης της «εδώ και τώρα» αλλαγής πορείας, δημιουργώντας ταυτόχρονα τα στοιχεία και τις κοινωνικές δομές του νέου κόσμου που οραματίζεται, αφήνοντας πίσω τον καπιταλιστικό κόσμο που μας οδηγεί στην κοινωνική και οικολογική κατάρρευση.
Η μελλοντική επιδίωξη της κοινωνικής χειραφέτησης και της ένταξης των ανθρώπινων κοινοτήτων –πέρα από σύνορα-με ισορροπία στα πλαίσια ενός πεπερασμένου πλανητικού οικοσυστήματος, θα μπορέσει να υλοποιηθεί μόνο από μια σύγκλιση, στη δράση και στη σκέψη, των παραπάνω κοινωνικοπολιτικών ρευμάτων, και στο επίπεδο της καθημερινής ζωής, και στο επίπεδο της κοινωνικής και πολιτικής θέσμισης. Και καταρχήν στην διαπαιδαγώγηση –μέσα από την συμμετοχή-του απαραίτητου ανθρωπολογικού τύπου -σε κρίσιμο αριθμό- που θα βάλει όλη την κοινωνία σε περίοδο κοινωνικοοικολογικού μετασχηματισμού. Ξεκινώντας βασικά από κάθε τοπική κοινωνία.

Για όλα αυτά σας καλούμε στις 28–29 Ιουλίου Στις Σκουριές Μεγάλης Παναγίας. 
(Διαδώστε ελεύθερα)

Η Από Κοινού Συνέλευση για την Αποανάπτυξη και την Άμεση Δημοκρατία

Τηλέφωνα επικοινωνίας και συντονισμού:  

Χανδρινού Κάλλι (6946064259)
Στυλίδης Ιορδάνης (6977257798)
Καρίνα Αλεξάνδρα (6946449183)
Ληστή Αγγελίνα(6983482969)

Κεντρικό email επικοινωνίας: apokoinou.sineleusi@gmail.com
 
Συνθήκες Παραμονής στη Συνέλευση για την Αποανάπτυξη 28-29 Ιουλίου 2018
Φέτος, στο πρώτο διήμερο (28-29 Ιουλίου 2018) του Δεκαημέρου Αγώνα στις Σκουριές (27 Ιουλίου-5 Αυγούστου), έχουμε την τιμή να φιλοξενήσουμε τη συνέλευση για την Αποανάπτυξη και την Άμεση Δημοκρατία που γίνετε στις Σταγιάτες Πηλίου. Το Δεκαήμερο Αγώνα στις Σκουριές γίνεται  από το 2014. Πραγματοποιείται σε ένα κομμάτι του αρχέγονου δάσους των Σκουριών καλυμμένο από οξιές με παχιά σκιά.
Οι συνθήκες διαβίωσης απαιτούν εξοπλισμό κάμπιγκ, σκηνή, σλιπινγκ μπαγκ, απωθητικό κουνουπιών, καπέλο, φακό, χαρτί υγείας και προσωπικά είδη υγιεινής.
Στο χώρο λειτουργούν φυσικές τουαλέτες που απολυμαίνονται με ασβέστη και ντουζιέρες με παραβάν από λινάτσα. Επίσης, λειτουργεί κουζίνα και χώρος για πλύσιμο των πιάτων ατομικά. Γενικότερα, ο χώρος είναι αυτοδιαχειριζόμενος και φροντίζουμε όλοι για την καθαριότητα και τη λειτουργία του. Η χρήση του νερού στις ντουζιέρες και στο πλύσιμο των πιάτων πρέπει να γίνεται με σχετική οικονομία, γιατί το νερό μεταφέρεται από το χωριό. Δεν υπάρχει κοντινή πηγή.
Μπροστά από την κουζίνα υπάρχουν τραπέζια και καρέκλες όπου λαμβάνουν χώρα οι συνελεύσεις.
Επίσης στο χώρο του κάμπινγκ μπορούν να γίνουν πρόβολές με προτζέκτορα
Η κατασκήνωση περιφρουρείται κατά τη διάρκεια της νύχτας από εθελοντές.
Τέλος, στο χώρο της κατασκήνωσης λειτουργεί Ιατρείο.
Τα γεύματα: το πρωί υπάρχει πρωινό με ελεύθερη συνεισφορά, μεσημεριανό με αντίτιμο (η μερίδα περίπου στα 2.50 με 3.00 ευρώ) και για βραδινό όσοι αναλαμβάνουν την κουζίνα, ψήνουν κρέας ή ψάρι ή κάποιο χορτοφαγικό γεύμα. Τα έσοδα της κουζίνας πηγαίνουν στο ταμείο της Επιτροπής Αγώνα Μεγάλης Παναγίας, ενάντια στην εξόρυξη χρυσού.
Αποστάσεις: από τη Μεγάλη Παναγία η κατασκήνωση απέχει περίπου 12 χιλιόμετρα, με 8 χιλιόμετρα άσφαλτο και 2 χιλιόμετρα σχετικά δύσβατος και ανηφορικός χωματόδρομος. Η μετακίνηση είναι άνετη με 4χ4 ή πολύ προσεκτικά με απλό επιβατικό. Επίσης, περίπου στα 13 χιλιόμετρα, βρίσκεται το κέντρο Υγείας Παλαιοχωρίου.
Διαμονή : Η πρότασή μας είναι όσοι θέλουν να παρακολουθήσουν τη συνέλευση για την Αποανάπτυξη και την Άμεση Δημοκρατία, να παραμείνουν στο χώρο της κατασκήνωσης για το διήμερο της συνέλευσης, κάτι που αποτελεί και έναν από τους στόχους του Δεκαήμερου Αγώνα στις Σκουριές. Από την πλευρά μας θα φροντίσουμε η διαμονή σας στο βουνό να είναι όσο το δυνατόν πιο άνετη. Θα υπάρχουν μία ή δύο σκηνές με ράντζα για τα άτομα που δε μπορούν να μεταφέρουν πράγματα ή δυσκολεύονται να κοιμηθούνε κάτω και θα φροντίσουμε στη μία από τις δύο τουαλέτες να μπει αυτοσχέδια καρέκλα για τους έχοντες κινητικά προβλήματα. Εάν πάλι,  μετά τη διερεύνηση της περίπτωσης παραμονής στο βουνό, το θεωρείτε αδύνατο, σας προτείνουμε άλλες δύο λύσεις παρακάτω.
Ως δεύτερη λύση, υπάρχουν διαθέσιμα σπίτια για φιλοξενία στη Μεγάλη Παναγία που προσφέρονται από τους κατοίκους αφιλοκερδώς. Αν κάποιος/α από τους/τις φιλοξενούμενους ενδιαφέρεται να κάνει δωρεά για τη φιλοξενία, την παραχωρεί στο ταμείο της Επιτροπής Αγώνα Μεγάλης Παναγίας.
Ως τελευταία λύση, ενημερώνουμε ότι υπάρχουν καταλύματα στην Αρναία, στα Πυργαδίκια και στην Ιερισσό. Τα δύο καταλύματα που υπάρχουν στη Μεγάλη Παναγία και κάποια στην Αρναία, είναι συνήθως ενοικιασμένα από μεταλλωρύχους, ωστόσο μπορείτε αν θέλετε να διερευνήσετε την περίπτωση. Είναι καλό να φροντίσετε εγκαίρως για τη διαμονή σας (28-29 Ιουλίου, είναι φουλ καλοκαιρινή σεζόν ) και να ελέγξετε τις αποστάσεις και τις μετακινήσεις σας.

Ευχαριστούμε,
Η επιτροπή Αγώνα Μεγάλης Παναγίας

Η Ιδιωτικοποίηση του Ελληνικού, οι Κοινωνικές Ανάγκες και το Δημόσιο Συμφέρον.

του Πάνου Τότσικα      
Ο χώρος του πρ. αεροδρομίου Ελληνικού αποτελεί έναν από τους εναπομείναντες μεγάλους ελεύθερους δημόσιους χώρους στην Αττική που απέμειναν αδόμητοι και «αναξιοποίητοι».
Η «αξιοποίηση» του Ελληνικού αποτελεί σήμερα κοινό αίτημα. Το ζήτημα ωστόσο που έχει τεθεί είναι: «αξιοποίηση» για ποιόν και για τι;. Για την κάλυψη  των σημερινών και μελλοντικών κοινωνικών αναγκών και την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος ή για την εξυπηρέτηση και την κερδοσκοπία ιδιωτικών συμφερόντων. Οσοι συμφωνούν με την δεύτερη αυτή εκδοχή, θεωρούν αυτονόητη την «ιδιωτικοποίηση» του χώρου, δηλαδή την μακροχρόνια απόδοσή του σε κάποιους ιδιώτες «επενδυτές», ντόπιους και ξένους, για «αξιοποίηση» του.