ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ, ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Η παρουσία του προέδρου και διευθύνοντα συμβούλου της El Dorado, Paul Wright στην Ελλάδα στις 12/1 δεν ήταν ούτε τυπική, ούτε τυχαία. Η εξορυκτική δραστηριότητα στη Χαλκιδική βρίσκεται σε σημείο καμπής. Οι μεθοδεύσεις της El Dorado αφορούν το σύνολο των μεταλλουργικών δραστηριοτήτων απ’ τη Χαλκιδική μέχρι τη Θράκη. Έτσι αποφάσισε να αναστείλει προσωρινά το έργο στις Σκουριές, να αναστείλει στο άμεσο μέλλον όλες τις εργασίες στην Ολυμπιάδα, αν δεν αδειοδοτηθούν οι εγκαταστάσεις της, να σταματήσει το έργο του Στρατωνίου, που έχει «ζωή» για άλλα τρία χρόνια, αν δεν εγκριθούν οι αντίστοιχες άδειες και να θέσει σε υπολειτουργία τα έργα στις Σάπες και το Πέραμα στη Θράκη.

Μπορεί οι μετοχές της να ακολούθησαν στη συγκεκριμένη περίοδο τη ραγδαία πτώση των τιμών των μετάλλων στην παγκόσμια αγορά, όμως η εταιρία γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα πως ο χρόνος είναι χρήμα και το χρήμα κυριαρχία. Έτσι προκειμένου να επιβάλει τους όρους της, είναι διατεθειμένη να βγάλει από τη φαρέτρα της όλα τα όπλα, για να πραγματοποιηθεί το τελικό της πλάνο. Όπως απέδειξε όλα αυτά τα χρόνια, είναι και παραμένει αδίστακτη μπροστά στα κέρδη της και στην προστασία των κεφαλαίων της. Είναι δηλαδή συνεπής με τις επιταγές του παγκόσμιου κεφαλαίου στο σύγχρονο κόσμο.

Γνωρίζει πολύ καλά πώς παίζεται το παιχνίδι της εξουσίας και της πολιτικής της, γι’ αυτό δεν πρόκειται να φύγει απ’ τη Χαλκιδική με κυβερνητικούς τακτικισμούς ή από αστική ευγένεια. Οι λόγοι είναι προφανείς: Καταρχάς έχει επενδύσει αρκετά εκατομμύρια, κατά δεύτερον έχει να κερδίσει πολλά δισεκατομμύρια και επιπλέον, αν πάρει μια τέτοια πρωτοβουλία, χάνει όλες τις διεκδικήσεις της μέσω των ρητρών αποζημίωσης από το ελληνικό κράτος.  Κι όλα αυτά συμβαίνουν, ενώ αναμένεται να εφαρμοστεί το σχέδιο της διατλαντικής συμφωνίας (TTIP), η οποία τώρα θα της είχε λύσει τα χέρια, μιας και το εταιρικό δίκιο βάσει της συμφωνίας θα είχε την απόλυτη κυριαρχία.

Απ’ την άλλη γνωρίζει πως έχει να κάνει με μια κυβέρνηση που αυτοπαγιδεύτηκε ανάμεσα στον αντιπολιτευτικό της λόγο και στην κυβερνητική επιλογή διαχείρισης της κρίσης. Μια κυβέρνηση που έχει στενούς ιδεολογικούς δεσμούς με την ανάπτυξη και με τα αδιέξοδά της. Γι αυτό, ενώ οικονομικά η επένδυση θα φαινόταν σωτήρια για την κυβέρνηση, κοινωνικά της έχει γίνει στενός κορσές, όχι μόνο στη Χαλκιδική αλλά και οπουδήποτε η ανάπτυξη αναμετράται με τις απαιτήσεις της ζωής με αξιοπρέπεια. Ταυτόχρονα η Κομισιόν φρόντισε να τακτοποιήσει τα όρια των ρόλων διαμηνύοντας πως η πρόσφατη μνημονιακή συμφωνία αποσκοπεί στην προσέλκυση επενδύσεων, που είναι και διακηρυγμένος στρατηγικός στόχος του Σύριζα. Έτσι δεν είναι παράξενο το ότι ο Σκουρλέτης μέμφεται την El Dorado για την αναστολή των εργασιών(!) θεωρώντας την εκβιασμό. Αυτό το τελευταίο αποκαλύπτει ότι η κυβέρνηση δεν είχε, ούτε έχει εναλλακτικό σχέδιο για την περιοχή, γιατί τότε η αναστολή θα ήταν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για την εφαρμογή του. Επιπλέον γνωρίζει πως μια δικιά της μονομερής ενέργεια θα την ανάγκαζε να ψάχνει για αποζημιώσεις σε άδειο βαρέλι. Θα είχε δηλαδή την τύχη της πρόσφατης διαπραγμάτευσης, με άμεσα παρεπόμενα μιας τέτοιας ρήξης μια νέα εμπλοκή με την Ε.Ε.

Επειδή όμως αυτά έχουν λυθεί κι έχει εξαντληθεί ο διαπραγματευτικός τσαμπουκάς, τόσο ο Σύριζα όσο και η El Dorado διαγκωνίζονται για τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα και μόνο σενάριο: το σενάριο της ανάπτυξης, με θεατές τις τοπικές κοινωνίες, διεκδικώντας ο καθένας τους το πιο δυνατό συναινετικό χειροκρότημα. Με ή χωρίς εκβιασμούς (μικρή σημασία έχει).

ΟΜΩΣ,

Όπως το είχαμε πει με τη συμφωνία ΤΤΙΡ, έτσι θα το επαναλάβουμε και τώρα:

«Η αναμέτρηση δεν είναι ανάμεσα στην αγορά και το κράτος, αλλά στο ελεύθερο, δημόσιο και κοινωνικό που αναμετράται και με τα δύο». Επιπλέον, δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε και ιδιαίτερα τώρα που τα πράγματα γίνονται οριακά, ότι ο μόνος που μπορεί να διώξει την El Dorado από τη Χαλκιδική, ο μόνος που θα την αναγκάσει να εγκαταλείψει άρον-άρον και χωρίς δικαιώματα τα καταστροφικά της σχέδια, είναι αυτός που δεν έχει βάλει την υπογραφή του σε καμιά σύμβαση, σε καμιά λεηλασία, οικονομική ή περιβαλλοντική, αυτός που δε δεσμεύεται από καμία ρήτρα.

Αυτός δεν είναι άλλος από τη βάση των τοπικών κοινωνιών που έδωσε πολύχρονους και σημαντικούς αγώνες, που αντιστάθηκε, διώχθηκε, φυλακίστηκε και που είχε στο πλευρό του το πανελλαδικό anti-gold κίνημα, αλλά και το διεθνές κίνημα αλληλεγγύης, που επισφράγισε τους ισχυρούς δεσμούς του με τον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής, δίνοντας το καλοκαίρι του 2015 ένα ηχηρό παρόν στο Beyond Europe Camp στη Ιερισσό. Η αναστολή των εργασιών ανοίγει για όλο αυτό το κίνημα πεδία δράσεων και πρωτοβουλιών, όχι μόνο σε ό,τι αφορά την εξόρυξη, αλλά για το σύνολο της ζωής, για να καταδειχθεί άμεσα και πρακτικά ότι ο πραγματικός εκβιασμός-βιασμός δεν είναι οι τακτικισμοί της El Dorado, αλλά η ίδια η ύπαρξή της στην περιοχή της Χαλκιδικής και της Θράκης.

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΡΥΞΗ ΧΡΥΣΟΥ

ΚΑΜΙΑ ΔΙΚΗ – ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΚΑΚΚΑΒΟ

Αντιεξουσιαστική Κίνηση

μέλος του Beyond Europe