Η Περιφερειακή ενότητα Χαλκιδικής και ο αντιπεριφερειάρχης Γιάννης Γιώργου καλούν, την Τετάρτη 29 Απριλίου, σε σύσκεψη πολιτικούς και υπηρεσιακούς παράγοντες, με θέμα την “ειρήνευση στην περιοχή του Δήμου Αριστοτέλη”.
Στη σύσκεψη αυτή καλέστηκαν και οι επιτροπές αγώνα Χαλκιδικής ενάντια στην εξόρυξη χρυσού, οι οποίες αποφάσισαν τη μη συμμετοχή τους για τους παρακάτω λόγους:
1. Η περιφέρεια και ο αντιπεριφερειάρχης προσωπικά, δεν έχουν κάνει καμιά ουσιαστική κίνηση για την άμβλυνση της κοινωνικής έντασης και έχουν κλείσει κάθε δίαυλο ουσιαστικής επικοινωνίας. Αντίθετα, η επικοινωνιακή τους στρατηγική μάλλον εντείνει το πρόβλημα.
2. Θεωρούμε ότι η σύσκεψη έχει προσχηματικό χαρακτήρα και θα είναι πρακτικά αδύνατο να έχει το οποιοδήποτε εποικοδομητικό αποτέλεσμα, τόσο λόγω του μεγάλου αριθμού τους όσο και λόγω της σύνθεσης των προσκεκλημένων. Αφενός, η πλειοψηφία των προσκεκλημένων για χρόνια εθελοτυφλούσε απέναντι στην καταστολή, στις διώξεις και στην τρομοκρατία που υφίσταντο οι άνθρωποι του κινήματος. Αφετέρου, κάποιοι από τους προσκεκλημένους είναι εκείνοι που δημιουργούν και τροφοδοτούν την κοινωνική ένταση και το εμφυλιακό κλίμα.
3. Θεωρούμε ότι δεν είναι εφικτό να συνδιαλεγόμαστε με μια πολυεθνική εταιρεία, η οποία προκειμένου να προωθήσει τα συμφέροντά της δε διστάζει να καταστρέφει τον τόπο και να διαρρηγνύει τον κοινωνικό ιστό. Η κοινωνική ένταση είναι αποτέλεσμα της στρατηγική της Ελληνικός Χρυσός, η οποία έχει επιλέξει να αντιμετωπίσει τις παρανομίες της βάζοντας μπροστά τους υπαλλήλους της. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που η εταιρεία παρότρυνε τους υπαλλήλους της να προασπίσουν τη δουλειά τους, τη στιγμή που εκείνη αντιμετώπιζε προβλήματα με ελέγχους και αδειοδοτήσεις. Οι υπάλληλοι της Ελληνικός Χρυσός είναι αυτοί που επανειλημμένα χτύπησαν και τραμπούκισαν γυναίκες, εισέβαλαν σε σπίτια προκαλώντας φθορές σε ξένες περιουσίες, απείλησαν ανθρώπους σε δημόσιους χώρους – μέχρι και με όπλα – και όλα αυτά υπό την ανοχή και την ελαστικότητα της αστυνομίας. Οι προκλήσεις και η βία από υπαλλήλους της εταιρείας προς τους ανθρώπους που είναι αντίθετοι στις μεταλλευτικές δραστηριότητες, ομολογουμένως δεν έχoυν αναδειχθεί επαρκώς από την μεριά μας. Ο σκοπός ήταν να μην τροφοδοτήσουμε ένα κλίμα έντασης. Προφανώς κάναμε λάθος γιατί, εκ του αποτελέσματος, δημιουργείται η εντύπωση ότι φέρουμε τις ίδιες ευθύνες με αυτούς που πραγματικά και με δόλο, τροφοδοτούν τις κοινωνικές εντάσεις και τον διχασμό της τοπικής κοινωνίας.
Ο διάλογος, για να μην είναι προσχηματικός και επικοινωνιακό πυροτέχνημα, πρέπει αυτοί που θα συμμετέχουν να έχουν, από πριν, αναλάβει τις ευθύνες τους και να έχουν αναλογιστεί α) ποιoς είναι ο ρόλος της προηγούμενης δημοτικής αρχής, που συνειδητά επέλεξε να συμπεριφέρεται ως εκπρόσωπος της εταιρείας β) πώς φτάσαμε να έχουμε 350 διωκόμενους, με βαριές κατηγορίες γ) ποιοι, ακούσια ή εκούσια υιοθέτησαν τακτικές δημιουργίας κοινωνικής έντασης και εξυπηρέτησαν συμφέροντα δ) από πότε έχει μια ιδιωτική εταιρεία το δικαίωμα να έχει καθοριστικό ρόλο και λόγο στη λειτουργία μιας κοινωνίας και να αποφασίζει για το παρόν και το μέλλον της; ε) επιπλέον, από πότε το δικαίωμα στην εργασία είναι πάνω απ΄την προστασία του τόπου;
Στον δικό μας αγώνα – έναν αγώνα για τη ζωή και τον τόπο – δε χωράνε στρατηγικές και επικοινωνιακές τακτικές που δεν αγγίζουν τα προβλήματα στην ουσία τους.
Επιτροπές αγώνα Δ. Αριστοτέλη
ενάντια στην εξόρυξη χρυσού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου