ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ - ΣΥΖΗΤΗΣΗ για την παρουσίαση της έκδοσης, με τίτλο: «Το Πανελλαδικό Δίκτυο συλλογικοτήτων για την ενέργεια αντικρούει τις θέσεις της ΕΛΕΤΑΕΝ και του λόμπι της αιολικής βιομηχανίας»
Η συζήτηση θα
γίνει την Τρίτη 14/12, στις 18:00, στο Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο της Νομικής Αθήνας (είσοδος από Μασσαλίας), τηρώντας όλα τα βασικά
μέτρα προστασίας. Ταυτόχρονα θα υπάρχει δυνατότητα διαδικτυακής συμμετοχής και
παρακολούθησης, μέσω της πλατφόρμας Zoom, του f/b
κ.λπ..
Με τη συγκεκριμένη έκδοση αντικρούονται
οι θέσεις του λόμπι της αιολικής βιομηχανίας, όπως αυτές εκφράζονται μέσα
από την προπαγανδιστική έκδοση «Η αιολική ενέργεια απαντά, η αλήθεια πίσω από
τους μύθους», που υπογράφει η ΕΛΕΤΑΕΝ, ένας οργανισμός που εμφανίζεται με
το «μανδύα» της επιστημονικής ένωσης, ενώ είναι ξεκάθαρα φορέας εταιρικών
συμφερόντων. Το κείμενο έχει πεδίο αναφοράς μια συγκεκριμένη ενεργειακή
δραστηριότητα -τις αιολικές εγκαταστάσεις βιομηχανικού τύπου, που κατακλύζουν
όλη τη χώρα- και, ταυτόχρονα, την επικοινωνιακή καταιγίδα που τη
συνοδεύει, στηριγμένη στην οικονομική ευρωστία των χορηγών της.
Η αντιμετώπιση των επιχειρημάτων του λόμπι της αιολικής βιομηχανίας λειτουργεί
υποστηρικτικά στη δράση των συλλογικοτήτων, που εμπλέκονται στις ποικίλες
ενεργειακές δραστηριότητες, ιδιαίτερα αυτές που σχετίζονται με τη βίαιη
-κυριολεκτικά και μεταφορικά- υλοποίηση βιομηχανικού τύπου έργων ΑΠΕ. Αποτελεί,
ταυτόχρονα, μια ψηφίδα στο μωσαϊκό των δράσεων των κινημάτων, που δεν εξαντλούνται
στην αποδόμηση ενός συγκεκριμένου μοντέλου ανάπτυξης των έργων ΑΠΕ, αλλά
φιλοδοξούν να ανοίξουν μια ευρύτερη συζήτηση για το σύνολο των ζητημάτων
της ενέργειας, από τη σκοπιά των πολιτών και των κινημάτων.
6.12.2021
Πανελλαδικό Δίκτυο συλλογικοτήτων για την ενέργεια
energynetwork2020.wordpress.com
f/b: Δίκτυο συλλογικοτήτων για την ενέργεια
ΑΝΑΒΑΣΗ ΣΤΟΝ ΚΑΚΑΒΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ | ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10/12 ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ ΤΩΝ ΣΚΟΥΡΙΩΝ
Στην κοινωνία των ειδικών, των ιθυνόντων και των σωτήρων, μέσω ειδικών νόμων και διατάξεων:
Στο όνομα της “πανανθρώπινης υγείας” συνεχίζουν να περιορίζουν τις κινήσεις, τις μετακινήσεις και το δικαίωμα των ανθρώπων στην αυτοδιάθεση.
Στο όνομα της οικονομικής και περιβαλλοντικής σωτηρίας συνεχίζουν να κατακαίνε δάση, να αποψιλώνουν πλαγιές, να κατακρεουργούν βουνοκορφές, να ξεκοιλιάζουν τη γη και να εμπλουτίζουν με πλαστικά και τοξικά τον πλανήτη.
Στα μικρά μας τοπικά, στο όνομα και πάλι της κοινωνικής και οικονομικής μας σωτηρίας η Eldorado Gold συνεχίζει να ανοίγει πληγές στο δάσος των Σκουριών.
Συνεχίζει να αυθαιρετεί και να καταστρέφει με ένα πρόγραμμα υδρολογικών γεωτρήσεων που εντάσσονται στον ευρύ σχεδιασμό προαποστράγγισης του βουνού. Η εν λόγω εταιρεία καταστρέφει εδώ και χρόνια μια ολόκληρη περιοχή και με τη βοήθεια και στήριξη του ελληνικού κράτους συνεχίζει να αυθαιρετεί και να παρανομεί καθώς αυτή τη στιγμή δραστηριοποιείται στο χώρο ενός δηλωμένα ανενεργού και σε συντήρηση εργοταξίου (των Σκουριών) και χωρίς να έχει κατατεθεί πόσο μάλλον εγκριθεί η όποια σχετική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.
Παραμένει ακόμη στο χέρι μας η αποδοχή ή η αποτροπή της αυθαιρεσίας και της καταστροφής.
Την Παρασκευή 10/12 η επιτροπή αγώνα Μεγάλης Παναγίας καλεί σε αντισυναινετική πεζοπορία* στις Σκουριές (Χοντρό Ραχώνι).
Συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία (Χοροστάσι) της Μ. Παναγίας στις 10πμ.
*Η διάρκεια της πεζοπορίας είναι περίπου 2 ώρες ανάβασης σε βατό δασικό μονοπάτι.
Επιτροπή αγώνα Μ. Παναγίας
Νέες γεωτρήσεις στο Χοντρό Ραχώνι, στις Σκουριές στο χώρο του κάμπινγκ του 10ημέρου.
«Ζώντας σ΄ ένα κόσμο που αξιοδοτείται μόνον ως κέρδος,
έναν διαρκώς επεκτεινόμενο κόσμο-ως-μεθόριο που δεν έχει από μόνος του αξία,
από μόνος του πληρότητα, ζεις με τον κίνδυνο να χάσεις τη δική σου αξία. Και
τότε αρχίζεις ν΄ ακούς τις φωνές από την άλλη πλευρά, και να αναρωτιέσαι για το
τι λείπει και να ρωτάς το σκοτάδι.»
Ursula K. Le
Guin - Το κύμα μέσα
στο μυαλό
Όπως αναφέραμε και
στην πρόσκλησή μας για τη δράση της Παρασκευής 5/11/2021 η Eldorado είναι και επίσημα
με δική της ομολογία, μια χρεοκοπημένη εταιρεία.
Είναι περίπου 2
μήνες (26 Αυγούστου 2021) που η Eldorado
ανακοίνωσε την έκδοση ομολόγου 500 εκ. ευρώ, δηλαδή την απόληψη
νέου δανείου όχι για να επενδύσει η ίδια (αφού από τον Σεπτέμβριο του 2019
αναζητεί στρατηγικό εταίρο) αλλά για να αποπληρώσει το προγενέστερο χρέος της.
Για άλλη μια φορά δηλαδή στη γεωγραφία που λέγεται Ελλάδα, ένας ακόμη «επενδυτικός
κολοσσός» με τα εντελώς σάπια πήλινα πόδια του θα συμβάλει στην ανάπτυξη της
περιοχής και στην ανάταξη της ελληνικής οικονομίας και πραγματικότητας.
Τέσσερα χρόνια μετά τις διερευνητικές
γεωτρήσεις στην Τσικάρα - ένα εταιρικό πρόγραμμα γεωτρήσεων που ακυρώθηκε από
τις κινηματικές διεργασίες του 2017, για τις οποίες εκκρεμεί δίκη 18
συντρόφων-συντροφισσών τον Απρίλη του 2022 - ένα νέο πρόγραμμα αποστραγγιστικών
γεωτρήσεων προς επίρρωση των καταστροφικών τους προθέσεων.
Για μας, σήμερα, μια ακόμη ανάβαση «ρουτίνας»…
Η προσέλευση των συντρόφων φθινοπωρινή,
συγκινητική, κάθε φορά έρχονται κι άλλοι, κι άλλοι, ανάμεσα στους ίδιους.
Οι υψηλόβαθμοι της ελληνικής αστυνομίας να
σκουριάζουν, κάνοντας καριέρα μαζί με το τοπίο.
Το τρυπάνι ευθυτενές και σάπιο,
οι παρευρισκόμενοι στην ακτίνα του εργαλείου
καταστροφής,
φασαρία που δεν σταματά,
το βουνό που αδειάζει από νερό,
πολλά εξάμετρα γεωτρητικά στελέχη, 500 μέτρα βάθος…
Έρεβος…
Ό,τι βγαίνει δεν ξαναμπαίνει.
Νερό που χύνεται.
Η Β.Α. Χαλκιδική που ματώνει.
Οι εργαζόμενοι 30
ευρώ μεροκάματο συν κάτι, η εταιρεία σε ανεύρεση στρατηγικού επενδυτή, εκδόσεις
ομολόγων. Κατά τα άλλα μηνύσεις για διαφυγόντα κέρδη, για καταπάτηση του
απορρήτου προσωπικών δεδομένων ή για δυσφήμηση, η ελευθεροτυπία κακό τσιμπούρι
δηλαδή, για μια επένδυση που φημολογείται διαχρονικά ως η μεγαλύτερη της χώρας.
Εμείς, σ’ αυτή την
παράνοια θα συνεχίσουμε αντιστεκόμενοι και ρέμπελοι για πάντα. Aπό το δάσος των Σκουριών
μέχρι τη Ζούγκλα Lacandona.
«Αυτές ήταν οι σοδειές που καλλιέργησαν οι δικοί μου και
θέρισα εγώ.
Αυτό είναι το γνεσμένο από άχυρο χρυσάφι μου»
Επιτροπή Αγώνα Μεγάλης Παναγίας
Η ενεργειακή φρενίτιδα δεν είναι απάντηση για το κλίμα, είναι μέρος του προβλήματος
Για άλλη μια φορά, γινόμαστε μάρτυρες μιας προαναγγελθείσας παγκόσμιας παρωδίας, που ο ΟΗΕ ονομάζει «Διάσκεψη για το Κλίμα» (COP26). Σε ένα πλανήτη που τα όρια του μοιάζει να έχουν ήδη ξεπεραστεί, οι κυβερνήσεις όσων κρατών προσήλθαν (οι πρόεδροι Κίνας και Ρωσίας δεν συμμετείχαν) διαπραγματεύτηκαν συμφωνίες που εκ των προτέρων γνωρίζουν ούτε αποτελέσματα θα φέρουν, ούτε καν θα επιχειρήσουν να τηρηθούν. Όπως συνέβη και με την προηγούμενη συμφωνία του Παρισιού το 2015. Είναι κοινώς αποδεκτό ότι οι νέες δεσμεύσεις στο πλαίσιο της COP26 υπολείπονται μακράν των στόχων που απαιτούνται ώστε να συγκρατηθεί η αύξηση της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας.
Εδώ και πολλούς μήνες, παρακολουθούμε μια γενικευμένη συζήτηση για τα ζητήματα της κλιματικής αλλαγής και τους τρόπους ανάσχεσής της με πρωταγωνιστές εκπροσώπους κρατών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διακυβερνητικών οργανισμών και συσκέψεων κ.λπ. Χαρακτηριστικά της όλης «φιλολογίας» είναι η, κατ’ αποκλειστικότητα, εστίαση στο θέμα της ενέργειας και η αγωνιώδης προσπάθεια αναδιάταξης του ενεργειακού τοπίου, με κριτήρια καθαρά οικονομικά και επιχειρηματικά, κάτω από το μανδύα της «πράσινης» ανάπτυξης. Οι «λύσεις» ωστόσο που προτείνονται, είναι στην κατεύθυνση επιδείνωσης των προβλημάτων. Και αυτό γιατί η κλιματική κρίση χρησιμοποιείται ως εργαλείο για την προώθηση πολιτικών και μέτρων με αποκλειστικό στόχο την μεγέθυνση των κερδών και την επένδυση συσσωρευμένων κεφαλαίων. Για αυτόν το λόγο η προώθηση των - αποκλειστικά ιδιωτικών και μεγάλης κλίμακας - εγκαταστάσεων εκμετάλλευσης ΑΠΕ, έγινε σχεδόν μονοσήμαντος στόχος υπέρτερος κάθε άλλης περιβαλλοντικής προστασίας.
Η ανάγκη ανάσχεσης της οικολογικής και κλιματικής κρίσης είναι πρόδηλη. Εξίσου πρόδηλο όμως είναι ότι είναι αδύνατο να αντιμετωπιστεί χωρίς την ανατροπή της ολοένα και πιο επιταχυνόμενης εκμετάλλευσης της φύσης, της ολοένα και πιο διευρυνόμενης όξυνσης των ανισοτήτων, της ολοένα και πιο εντεινόμενης εμπορευματοποίησης κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών. Είναι αδύνατη η αναστροφή της πορείας αν δεν απαλλαγούμε από την καταστροφική ιδεολογία της συνεχούς ανάπτυξης, σε όποιο χρώμα και αν προσπαθούν να την πουλήσουν. Για την ακρίβεια όσο περισσότερο μιλάνε για πράσινη ανάπτυξη, τόσο περισσότερο μεγαλώνει η επιβάρυνση του περιβάλλοντος.
Οι λόγοι που οι παγκόσμιες διασκέψεις αποτυχαίνουν είναι απλοί:
• Αυτοί που πλειοδοτούν σε «ενδιαφέρον» για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης είναι αυτοί που,
σε μεγάλο, βαθμό ευθύνονται γι αυτήν.
• Το ενδιαφέρον εξαντλείται στα θέματα που αφορούν τον τομέα της ενέργειας, ενώ μένουν στο
απυρόβλητο πολλές άλλες δραστηριότητες, που βιάζουν το περιβάλλον και, σε πολλές περιπτώσεις,
επηρεάζουν ΚΑΙ το κλίμα.
• Υπάρχει εξακολουθητική στήριξη των ορυκτών καυσίμων, κυρίως του φυσικού αερίου, από χώρες -
μεγάλες καταναλώτριες ενέργειας.
• Επανέρχονται
με ένταση σενάρια για την επέκταση της χρήσης της πυρηνικής ενέργειας.
• Τα μοντέλα ανάπτυξης των ΑΠΕ αναπαράγουν, με άλλη μορφή, τα περιβαλλοντικά προβλήματα του
ενεργειακού τομέα και αποδεικνύονται ανίσχυρα να επιτύχουν ακόμη και τους συμβατικούς -
συστημικούς στόχους των εμπνευστών τους.
• Επεκτείνεται και παγιώνεται το καθεστώς εμπορευματοποίησης και πλήρους ελέγχου του τομέα της
ενέργειας από το κεφάλαιο, που αποτελεί βασική αιτία και της πρόσφατης
ενεργειακής κρίσης
Για παράδειγμα είναι πλέον
διεθνώς αποδεκτό, ότι ο τρόπος με τον οποίο προωθείται η εκμετάλλευση των
ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, δημιουργεί ανυπολόγιστα περιβαλλοντικά και
κοινωνικά προβλήματα και εντείνει τις ανισότητες και την ενεργειακή φτώχεια.
Αυτό αναγνωρίζεται τόσο από την Επιστημονική Διακυβερνητική επιτροπή του ΟΗΕ
για την κλιματική αλλαγή (IPCC) αλλά και από σειρά
επιστημονικών μελετών και τοπικών κινημάτων που φουντώνουν όσο συνεχίζεται η
επέλαση βιομηχανικής κλίμακας ΑΠΕ. Η ένταση της εξόρυξης των υλικών κατασκευής,
η καταστροφή παραγωγικών τόπων, οικοσυστημάτων
και τοπίων, οι υφαρπαγές γης και πόρων, οι επιπτώσεις στις τοπικές παραγωγικές
δραστηριότητες, τα ατυχήματα, η πρόκληση δασικών πυρκαγιών, οι χωματερές των μη
ανακυκλώσιμων υλικών και η τοξική
ρύπανση, η αβεβαιότητα της αποξήλωσης όταν παλιώσουν είναι μόνο μερικές από τις
συνέπειες. Έρευνα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων που χρηματοδότησε το ΥΠΕΝ,
εντόπισε ότι η εκτός ελέγχου και εκτός κάθε λογικής φρενήρης εγκατάσταση
βιομηχανικής κλίμακας ΑΠΕ στην Ελλάδα απειλεί όλα τα οικοσυστήματα και τη
βιοποικιλότητα της χώρας με μη αντιστρεπτό τρόπο. Ζούμε ένα νέο ελληνικό
παράδοξο: να εκχερσώνεται όλη η χώρα και να καταστρέφεται το περιβάλλον, με το
πρόσχημα της επίτευξης των κλιματικών στόχων. Την ίδια στιγμή, που το ένα τρίτο
της επικράτειας παραχωρήθηκε με μακροχρόνιες συμβάσεις σε πετρελαϊκές για
έρευνα και εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού
αερίου, την ίδια στιγμή που η μετάβαση στην μετά λιγνίτη εποχή δεν
αντικαθιστά το λιγνίτη με ενέργεια από ΑΠΕ αλλά από ένα άλλο ορυκτό καύσιμο, το
εισαγόμενο και πανάκριβο φυσικό αέριο. Την ίδια στιγμή που το μόνο ασφαλές και
ανεξάντλητο κοίτασμα, αυτό της εξοικονόμησης ενέργειας στα κτίρια, τις
μεταφορές και την παραγωγή, δεν προωθείται παρά στο περιθώριο πολιτικών που
αποφεύγουν να απαντήσουν στο κεντρικό ερώτημα: Πως είναι δυνατόν να
προστατευθεί το περιβάλλον και το κλίμα, όσο η ενέργεια παραμένει ένα
χρηματιστηριακό προϊόν που η ζήτησή του αυξάνεται διαρκώς;
Κινήματα πολιτών που αγωνίζονται να σώσουν τους τόπους τους, γνωρίζουν καλά ότι η επίκληση της κλιματικής αλλαγής είναι προσχηματική από αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις. Την επικαλούνται στις πλημμύρες και τις πυρκαγιές ώστε να αποποιηθούν ευθύνες, την επικαλούνται για να διευκολύνουν με κάθε τρόπο την ιδιωτική κερδοφορία μέσω των ΑΠΕ και την ξεχνούν όταν υπογράφουν συμβάσεις για εξορύξεις και διακρατικούς αγωγούς καυσίμων, όταν παραχωρούν το Ελληνικό για να χτιστούν καζίνο και ουρανοξύστες, όταν παραδίδουν το αρχέγονο δάσος στις Σκουριές για εξόρυξη χρυσού, όταν εγκιβωτίζουν ποτάμια και ρέματα, χτίζουν βίλες στον Ερημίτη, κάνουν γκολφ και αεροδρόμια στην Κρήτη, προωθούν την καύση απορριμμάτων.
Είναι ενθαρρυντικό το γεγονός ότι διευρύνεται, στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο, το κομμάτι της κοινωνίας, ιδιαίτερα των νέων, που αρχίζει να ανησυχεί για τις συνέπειες της κλιματικής και της γενικότερης οικολογικής κρίσης και αναζητεί τρόπους να εκδηλώσει τη διάθεσή του να αγωνιστεί για την αντιμετώπισή της. Είναι, επίσης, σημαντικό ότι αρχίζει να συνειδητοποιείται ο συστημικός χαρακτήρας των αιτίων του προβλήματος. Τα κινήματα που αναπτύσσονται σε αυτήν τη βάση συγκροτούν ένα πολύμορφο μωσαϊκό, με προτάγματα και προτεραιότητες που δεν ταυτίζονται αναγκαστικά. Ο πλούτος που κουβαλά η πολυμορφία τους λειτουργεί ενισχυτικά, παρότι δεν είναι βέβαιο ότι μπορεί να αποτρέπει πάντα πιθανές «παγίδες», όπως αυτές του εγκλωβισμού σε στόχους που καθορίζουν άλλοι, για λογαριασμό της κοινωνίας. Πρωτοβουλίες και δράσεις, για παράδειγμα, που εξαντλούν το διεκδικητικό τους πλαίσιο στην ποσοστολογία (δηλαδή, στο πως θα διαμορφωθεί το ενεργειακό μίγμα το 2030 ή το 2050) και στην απαίτηση από κράτη και κυβερνήσεις να φανούν συνεπείς με τις διακηρύξεις τους, κινδυνεύουν και να αποδειχτούν αναποτελεσματικές και να λειτουργήσουν ως εργαλείο νομιμοποίησης των επιλογών του συστημικού μπλοκ.
Το Πανελλαδικό Δίκτυο συλλογικοτήτων για την ενέργεια, που συντονίζει
τη δράση σχημάτων και κινηματικών πρωτοβουλιών οι οποίες ξεπήδησαν μέσα από
αγώνες με επίκεντρο συγκεκριμένες ενεργειακές δραστηριότητες, θεωρεί ότι οι
δράσεις και οι πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης θα
πρέπει:
• Να βάλουν
στο στόχαστρο το σύνολο των δραστηριοτήτων που τη δημιουργούν και τη συντηρούν.
• Να επιβάλλουν στο δημόσιο διάλογο την κριτική αποτίμηση των παραγόντων που οδηγούν στη
ραγδαία αύξηση της ζήτησης και κατανάλωσης ενέργειας -για χάρη της οποίας γίνονται οι όποιες
αναδιαρθρώσεις- και να απαιτήσουν να έχει λόγο η κοινωνία.
• Να αντισταθούν στην πλήρη εμπορευματοποίηση του τομέα της ενέργειας και στη μετατροπή της σε
χρηματιστηριακό προϊόν.
Στις 6 Νοέμβρη, χαιρετίζουμε τις κινηματικές δράσεις που οργανώνονται και υποσχόμαστε να κάνουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για τη συγκεκριμενοποίηση των στόχων τους και για την ουσιαστική σύνδεσή τους με τους αγώνες που βρίσκονται σε εξέλιξη σε όλη τη χώρα. Στηρίζουμε τις διαδηλώσεις ενάντια στις πολιτικές που εντείνουν την περιβαλλοντική καταστροφή και τις ανισότητες. Ενώνουμε τις φωνές μας για να διεκδικήσουμε τον κοινωνικό έλεγχο στην ενέργεια, την προστασία των δασών, των τοπίων και των οικοσυστημάτων, την επανοικειοποίηση των δημόσιων εκτάσεων, των κοινών αγαθών και πόρων.
Να σταματήσουμε
την ενεργειακή φρενίτιδα και τη λεηλασία της φύσης.
Πανελλαδικό δίκτυο συλλογικοτήτων για την ενέργεια
energynetwork2020.wordpress.com - energynetwork2020@gmail.com
f/b: Δίκτυο
συλλογικοτήτων για την ενέργεια
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 15/10/2021, ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ / Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΞΑΝΑΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
Μετά από κανά 2 αναβολές λόγω της νόσου Covid
19, την Παρασκευή 15/10/2021 θα γίνουν όχι μία αλλά δύο δίκες που έχουν να
κάνουν με την εναντίωση στη μεταλλευτική δραστηριότητα στη ΒΑ Χαλκιδική.
ΥΠΟΘΕΣΗ Α:
Δεκαοχτώ άνθρωποι κατηγορούνται ως υπαίτιοι για πράξεις που έλαβαν χώρα στη δασική περιοχή της Τσικάρας (Μ. Παναγία) την άνοιξη του 2017, όταν η Ελντοράντο προσπάθησε να ξεκινήσει μια σειρά γεωτρήσεων. Είχαν προγραμματιστεί 60 γεωτρήσεις και πραγματοποιήθηκαν 3.
Να σημειωθεί ότι η παραπάνω υπόθεση αποτελεί την πρώτη δικογραφία, στη σειρά των περίπου εξήντα δικογραφιών που σχηματίστηκαν εις βάρος των αντιδρώντων στην εξορυκτική δραστηριότητα στη ΒΑ Χαλκιδική, στην οποία η μηνυτήρια αναφορά και μάλιστα με απειλή παράστασης πολιτικής αγωγής για ενδεχόμενα διαφυγόντα κέρδη, έγινε από την ίδια την «ελληνικός χρυσός» και όχι από την εισαγγελία Πολυγύρου.
http://epitropiagonapanagias.blogspot.com/2017/03/blog-post_30.html
http://epitropiagonapanagias.blogspot.com/2017/04/blog-post.html
http://epitropiagonapanagias.blogspot.com/2017/04/eldorado-gold.html
http://epitropiagonapanagias.blogspot.com/2017/04/blog-post_28.html
https://www.youtube.com/watch?v=YFfXYIOUG3g&t=38s
ΥΠΟΘΕΣΗ Β:
Τρεις αυτή τη φορά, αντιδρώντες, θα πρέπει να απολογηθούν ενώπιον της δικαιοσύνης του Πολυγύρου διότι στις 16/12/2017 μαζί με άλλους δεκαεφτά που δεν ταυτοποιήθηκαν (!;) από την τοπική αστυνομία, εμφανίστηκαν στην είσοδο του βουνού στη θέση Χοντρό Δέντρο και ανάρτησαν πανό (ουάου).
http://epitropiagonapanagias.blogspot.com/2017/12/eldorado-gold.htmlΔε γνωρίζουμε αν και πότε θα τελειώσει αυτή η ιδιότυπη εμμονή των αρχών να μας φορτώνουν μια δικογραφία για κάθε παρουσία μας στο βουνό, για κάθε έκφραση της εναντίωσής μας στη βρωμιά που θέλουν να επιβάλουν.
Σίγουρα γνωρίζουμε 2 πράγματα, το πρώτο είναι ότι η εταιρεία ενοχλείται και
αποσυντονίζεται όταν αμφισβητείται δημόσια, πόσο μάλλον όταν ανεβαίνει κόσμος
επάνω στο βουνό και προσεγγίζει τα αίσχη της και το δεύτερο είναι ότι πολύ
απλά, δε θα σταματήσουμε να ανεβαίνουμε στο βουνό γιατί αυτός είναι και φυσικός
μας χώρος αλλά και γιατί παρά τις δυσκολίες και τις αδυναμίες, αυτή είναι η
κοινωνική και πολιτική μας επιλογή, να παλέψουμε ώστε ένας όμορφος και
παραγωγικός τόπος να μην καταντήσει τοξική χαβούζα, όπως και να αντισταθούμε
στον παραλογισμό του «εξορύξτε τα όλα».
ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 15/10/2021
Επιτροπή αγώνα Μ. Παναγίας
Μικροφωνική παρέμβαση στην πλατεία Μεγάλης Παναγίας, Τετάρτη 14/07
Σ’ αυτούς που έζησαν στα σύνορα μιας ακαθόριστης ηλικίας και πέθαναν για πράγματα μακρινά που... είδαν κάποτε σ’ ένα αβέβαιο όνειρο.
Σ’ αυτόν τον τόπο γνωρίζουμε πολύ καλά τι
σημαίνει απώλεια, άδικος θάνατος. Το ξέρουμε πολύ καλά γιατί αντιλαμβανόμαστε
καθημερινά τι σημαίνει να προσπαθούν να σου στερήσουν το δάσος που μεγάλωσες
και που σου επιτρέπει να ζεις αξιοβίωτα. Τι σημαίνει να σου στερούν το νερό που
πίνεις και τον αέρα που αναπνέεις επειδή και μόνο το κράτος και τα μεγάλα αφεντικά
δεν αναγνωρίζουν τίποτα άλλο πέρα από την ασυδοσία, το χρήμα, την ανάπτυξη και
τις επενδύσεις.
Τις επενδύσεις στο χαμό μας.
Σαν σήμερα λοιπόν πριν από ένα χρόνο, ένας
συναγωνιστής από το Βόλο, ο Βασίλης Μάγγος, έχανε τη μάχη με τη ζωή, έχανε τη
μάχη με την υπομονή και την αντοχή στην επιβίωση.
Ο Βασίλης ήταν ένα παιδί από εμάς.
Μαζί βαδίζαμε στη μεγάλη πορεία που είχε
πραγματοποιηθεί στο Βόλο το περσινό καλοκαίρι ενάντια στη δολοφονική καύση
σκουπιδιών από το τσιμεντάδικο της ΑΓΕΤ-LAFARGE.
Μαζί αντιμετωπίσαμε τη βίαιη καταστολή των
ένστολων εγκληματιών που δρούσαν με τις προτροπές του μαφιόζου Μπέου.
Μαζί χτυπηθήκαμε από τις απανωτές επιθέσεις
των ΜΑΤ το ίδιο βράδυ στην Αστυνομική Διεύθυνση Μαγνησίας και το επόμενο πρωί
στα Δικαστήρια.
Ο Βασίλης ξεχώρισε γιατί βασανίστηκε
επιδεικτικά από ένστολους δολοφόνους μπροστά στα μάτια όλων μας. Ο Βασίλης δεν
έκανε πίσω, παρέμενε ανήσυχος, ασυμβίβαστος, ενεργός και μαχητικός μπροστά στην
αδικία μέχρι και τη στιγμή του πρόωρου και άδικου θανάτου του.
Για όλους εμάς που μείναμε πίσω, ο χαμός του
Βασίλη μένει να μας θυμίζει πως έχουμε χρέος να συνεχίσουμε τον κοινό μας
αγώνα.
Εμείς εδώ στην περιοχή ξέρουμε πως είναι να
λυγίζει κάποιος απ’ την αδικία.
Ποιος από εμάς μπορεί να ξεχάσει πώς έφυγε ο
Γιώργος ο Καλύβας από τη ζωή;
Από γηρατειά; Για λόγους υγείας; Και βέβαια
όχι!
Έφυγε από την κατάφωρη στεναχώρια να βλέπει
τον τόπο του να βιάζεται, να ρημάζει και να χάνεται για λίγα φράγκα. Έφυγε
γιατί δεν άντεχε να του κλέβουν τη ζωή.
Για το Γιώργο, το Βασίλη, τον Τάκη, τον Κυργιανό,
το Δάσκαλο και για όσους ανήκουν στην κατηγορία των ανθρώπων που δεν μπορούν να
κουβαλούν την ασχήμια αυτού του κόσμου στις πλάτες τους, δεν φταίει κανένας
άλλος, φταίει το κράτος και το μεγάλο κεφάλαιο, φταίνε τα μεγάλα αφεντικά που
απαιτούν να κλέψουν μέσα σε μια νύχτα τη ζωή μας.
Η μνήμη του Καλύβα, του Κυργιανού, του Βασίλη, του Τάκη, του Δάσκαλου και του καθένα που έδωσε τη ζωή του στον αγώνα για τη γη και την ελευθερία, είναι παρούσα όσο θα συνεχίζουμε τους αγώνες που άφησαν πίσω.
Τίποτα δε χάθηκε. Τίποτα δεν τελείωσε. Ο αγώνας συνεχίζεται.
Ούτε επενδύσεις ούτε μεταλλεία, αγώνας για ζωή, γη κι ελευθερία.
Όλοι στις Σκουριές, όλοι στο δεκαήμερο πάνω
στο βουνό.
Βίντεο από την παρέμβαση στους παρακάτω συνδέσμους:
https://drive.google.com/file/d/1Xru2BhB9Q5WMzxUz2JVNcm-6GkqnflgX/view?usp=sharing
https://drive.google.com/file/d/1NL8oAel8L3Ku4_Spsh518jeEBgy034oW/view?usp=sharing
Κατάληψη "Terra Incognita"
Ανοιχτή Συνέλευση Αγώνα Τούμπας
Επιτροπή Αγώνα Μ. Παναγίας
(μέλη της Δικτύωσης Κινημάτων για Γη & Ελευθερία)
TEN DAYS OF STRUGGLE AND FREEDOM
Friday 16 July - Sunday 25 July
They come drooling with eagerness. And what they seek at the bottom of
the cauldron is not at all negligible: gold, oil, metals, natural gas, water,
oxygen, biodiversity. Their unbridled greed makes their bank accounts swell,
and to them these bank accounts are dearer than life itself. Their will to
satisfy their pleasure and greed is more important to them than life as we know
it. Let them know that Mother Earth will not tolerate this pillage.
The Nasa (Paéz) people, North Cauca,
SW Colombia.
Summer 2020, summer 2021. In the year that passed with teleconferences and social distancing, apps, phone messages and complete social control, the distorted daily life of the lockdown paved the way for the emergence of a true "brave new world".
What about HEALTH? Health is now one-dimensional, since they say there is only one global disease, and only when we eradicate it will we ever be able to reach “normality” again.
What about STRUGGLES? They are locked down… Struggles happen online, with security measures and social distancing, and “individual responsibility” as the highest ideal.
What about EDUCATION? It is internet-based, dystopian and generally remote, repurposed to allegedly set new goals and seek out new targets…
What about ZAPATISMO, the communities of struggle and resistance, society? It all sounds like an elusive dream…
Within this socio-political context, the dominant world system, capitalism, is being restructured and has already unleashed its new crusade, this time in the name of "energy transition", of "decarbonization" and of "climate neutrality". "Copper is the new oil," according to Goldman Sachs.
In this atmosphere of total social lockdown and contracting craze, the mountain peaks, from Crete and Agrafa to Vermio and Rodopi, are being leveled one after the other by wind turbines. At the same time thousands of acres of productive land are being deserted for the development of solar panel parks.
In a farcical media show, with government and company boldly lying about the creation of 4,000 new jobs and guaranteeing the absolute protection of the environment through stock market gambling and the New Investment Agreement, here in NE Halkidiki, we entered the new "investment period". We officially acquired the institutional status of a colony.
So in order for the place to be saved, be it local, Greek, European, whatever,
by the government of "excellencies" and "experts", dues
should be paid to the master, to the Eldorado corporation and any Eldorado
corporation. And under the new conditions, dues to be paid can cover absolutely
everything. In the special economic zone of Skouries as it is now being established
d by the new Investment Agreement and significantly supported by the new Labor Law,
the company is recognized as the absolute manager, holder and owner of all
natural resources in the area. There is no longer a specific “Investment Plan
for the Development of the Cassandra Mines”, but a “potentially viable
investment approach under development”, valid to the extent they see fit. This
investment approach that concerns not only the hitherto allocated, well-known
mining grounds, but the entire area consisting of 317,000 sq kms. The bosses,
i.e. the company, owns not only the metals, but also the entire underground
aquifer. A limitless amount of water can be used according to the company’s
will, the company is answerable to nobody.
Archeological findings are no longer considered cultural heritage , they are but points in the "memoranda" that are now being signed between the company and the local ephorates of antiquities. Biodiversity is not determined by natural ecosystems of beech and oak, it is the sum of elements that fit into the pots of Olympiada, now baptized “the largest flora region in the Balkans".
The municipal authorities are nothing more than decorative beggars waiting for a tip from the quotas of the mining fees and from what remains from the subcontracting of the Corporate Social Responsibility projects of the company.
The workers’ strike is no longer a constitutional right, it is a negative "force majeure" against the investment and therefore is out of the question on the construction sites of Eldorado, as is any reaction, let alone movement protest, as provided by the new agreement. Any activity on the site is seen as conflicting with the interests of the investment, and will be prosecuted.
It seems, then, that 15 years of resistance and struggle against government dead ends, systemic arbitrariness and irrationality are not enough.
Skouries, mining, neoliberal labor contracts, the environment, still remain to be discussed by the movement. We have never stopped insisting that the need for organization and resistance is imperative. Our decision is firm and constant, feeding our network of movements for Land and Freedom, for the realization of another Ten Days of Struggle. Another Ten Days of physical presence on the mountain, of free camping, free thought and free speech. Another Ten Days, from the 16th to. The 25th of July in Skouries, on mount Kakavos, where we hope to meet with the most wonderful of legends: the legend of the Zapatista mountain that sailing against the flow of history.
"Mountains will not be turned into dust by the butchers of the planet."
STRUGGLE COMMITTEE OF MEGALI PANAGHIA
MOVEMENT NETWORKING FOR EARTH & FREEDOM
x
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ
ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΙΟΥΝΗ 2021, 19:00, ΑΘΗΝΑ, ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ
ΒΑΖΟΥΜΕ «ΦΡΕΝΟ» ΣΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ «ΛΑΙΛΑΠΑ» ΚΑΙ
ΣΤΗΝ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ
ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΥΘΟ ΤΗΣ «ΠΡΑΣΙΝΗΣ» ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
Σε μια χώρα και σε μια περίοδο που οι συνολικές οικονομικές δραστηριότητες βρίσκονται σε ύφεση, δεν περνά απαρατήρητη η έξαρση που παρατηρείται σε ορισμένους τομείς, όπως της ενέργειας, της διαχείρισης αποβλήτων και της «αξιοποίησης» δημόσιας περιουσίας και υποδομών, που βγαίνει στο «σφυρί». Αν και με μια πρώτη ματιά φαντάζουν έργα που σχετίζονται με την ικανοποίηση δημόσιων αναγκών, στην πραγματικότητα σχετίζονται με ευρύτερες οικονομικές αναδιαρθρώσεις, μέρος των οποίων είναι η -σε μεγάλο βάθος χρόνου- διασφάλιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου και η αναδιαμόρφωση των σχέσεων μεταξύ κρατών, στη βάση της ισχύος που αυτά διαθέτουν.
Ειδικότερα, στον τομέα της ενέργειας έχουμε καταιγιστικές αλλαγές σε όλους τους τομείς. Η τεράστια διασπορά των έργων, το μέγεθός τους, ο χαρακτήρας και η σκοπιμότητά τους, οι περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις τους έχουν μετατρέψει τις αντίστοιχες δραστηριότητες σε ανοιχτή «πληγή». Δεν υπάρχει ούτε μια περιοχή της χώρας που να μην τις βιώνει με επώδυνο τρόπο, γεγονός που επαναφέρει διαρκώς στην επικαιρότητα το παλιό κινηματικό ερώτημα: «ενέργεια για τι και για ποιον;», δηλαδή ενέργεια για ποιο σκοπό και σε όφελος τίνος.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, τα βασικά νομιμοποιητικά εργαλεία που χρησιμοποιεί η πολιτική και οικονομική εξουσία (αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και «πράσινη» ανάπτυξη) αποδεικνύονται εντελώς προσχηματικά, κάτι που ενισχύει στην κοινωνία την αίσθηση της εξαπάτησης και της εκμετάλλευσης. Πως αλλιώς, αφού:
- Η βίαιη απολιγνιτοποίηση, εκτός από την οικονομική επισφάλεια χιλιάδων εργαζομένων, συνοδεύεται από μια έξαρση κατασκευής νέων μονάδων ηλεκτροπαραγωγής με φυσικό αέριο.
- Τα εξορυκτικά σχέδια και οι συμβάσεις, παρά την προσωρινή νηνεμία και τους εταιρικούς αναπροσδιορισμούς, παραμένουν στο τραπέζι και, μάλιστα, αρχίζουν να συσχετίζονται με τα υπεράκτια αιολικά έργα.
- Αδειοδοτούνται και κατασκευάζονται με καταιγιστικό ρυθμό αιολικές, φωτοβολταϊκές και υδροηλεκτρικές εγκαταστάσεις, που δεν αφήνουν ανέγγιχτη ούτε σπιθαμή εδάφους του ορεινού και νησιωτικού χώρου και όχι μόνο. Στο πλαίσιο αυτό, έχει ανοίξει ο δρόμος και για τις υπεράκτιες αιολικές εγκαταστάσεις.
- Έχει νομοθετηθεί η καύση προϊόντων επεξεργασίας αποβλήτων για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και αναμένονται εξαγγελίες για τον αριθμό και τον τόπο της εγκατάστασής τους..
- Προωθούνται εκτεταμένα διασυνοριακά έργα μεταφοράς και αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου. Πέρα από τα γνωστά αντλησιοταμιευτικά έργα, έχει αρχίσει η αδειοδότηση έργων αποθήκευσης με μπαταρίες, με τελείως ασαφές το σχετικό πλαίσιο.
- «Βγαίνουν στο σφυρί» τα βασικά δίκτυα μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου.
- Μονιμοποιούνται και επεκτείνονται τα φαινόμενα αδυναμίας πρόσβασης στις υπηρεσίες ενέργειας και της «ενεργειακής φτώχειας» … και άλλα πολλά.
Νομοθετικό πλαίσιο και κρατικές πολιτικές στην υπηρεσία της βιομηχανίας της ενέργειας
Για να μπορέσουν να γίνουν όλα αυτά έχει αποσαρθρωθεί πλήρως το νομοθετικό πλαίσιο για την προστασία του περιβάλλοντος, διαδικασία που δε φαίνεται να έχει σταματημό. Οι πρακτικές λεηλασίας της φύσης, «αρπαγής» γης και συρρίκνωσης της βιοποικιλότητας και των παραγωγικών δραστηριοτήτων, που αλλοιώνουν τα κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά των τοπικών κοινωνιών, είναι καθημερινό φαινόμενο. Το αδειοδοτικό πλαίσιο για τα ενεργειακά έργα και ιδιαίτερα τα έργα ΑΠΕ έχει «ραφτεί» στα μέτρα των εργολάβων, ενώ αναμένονται και νέες διευκολύνσεις. Η ΡΑΕ έχει εξελιχθεί σε ένα σκληρό μηχανισμό μαζικής αδειοδότησης, που παρακάμπτει απροκάλυπτα ακόμη και τις ελάχιστες υποχρεώσεις της, σύμφωνα με το υφιστάμενο προβληματικό νομοθετικό πλαίσιο. Το νέο ειδικό χωροταξικό πλαίσιο για τις ΑΠΕ εξακολουθεί να «μαγειρεύεται», εδραιώνοντας την πεποίθησή μας ότι ο βασικός προορισμός του είναι να νομιμοποιήσει την απίστευτη λεηλασία της φύσης που έχει γίνει και που συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό. Κι όταν και όπου τα παραπάνω αποδεικνύονται ανεπαρκή, επιστρατεύονται οι διώξεις και η καταστολή, πρακτικές που θα αρχίσουν να γενικεύονται, όσο μεγαλώνουν και οι κοινωνικές αντιδράσεις.
Οι κινηματικές δραστηριότητες περνούν σε άλλο επίπεδο
Δεν είναι μόνο η έκταση και το μέγεθος της περιβαλλοντικής καταστροφής η οποία συνοδεύει τις ενεργειακές δραστηριότητες, που έχει πολλαπλασιάσει τις κινηματικές αντιδράσεις. Είναι, ταυτόχρονα, η αίσθηση πως συντελούνται τεράστιες αλλαγές, με σοβαρό αντίκτυπο σε όλες τις πτυχές της ζωής μας (κοινωνικές και οικονομικές), χωρίς να λογαριάζεται η γνώμη, οι ανάγκες και οι προσδοκίες μας. Οι αυταπάτες ότι πρόκειται για τοπικά «ατυχήματα» και αστοχίες έχουν διαλυθεί εδώ και πολλά χρόνια, κάτι που μας έχει οδηγήσει αβίαστα στη λογική των αλληλέγγυων και υποστηρικτικών δράσεων.
Προϊόν αυτών των διεργασιών είναι και η συγκρότηση, το Νοέμβρη του 2020, του πανελλαδικού Δικτύου συλλογικοτήτων για την ενέργεια, γεγονός που σηματοδοτεί την ευρύτερη στήριξη και ανάπτυξη των τοπικών αγώνων, τον πιο αποτελεσματικό συντονισμό των δράσεων και την τεκμηρίωση και ενιαιοποίηση του κινηματικού αντίλογου. Οι περιορισμοί, με αφορμή την πανδημία, δεν μπόρεσαν να κάμψουν τη διάθεση για μια δυναμική αντίδραση, που θα επιδιώξουμε να κάνουμε πράξη με την πανελλαδική κινητοποίηση, το Σάββατο 26 Ιούνη 2021, στις 19:00, στην Αθήνα (Μοναστηράκι).
Με αυτόν τον τρόπο απαντάμε, στις πρόσφατες εξαγγελίες της κυβέρνησης για την κατάθεση και υιοθέτηση κλιματικού νόμου, ο οποίος «θα επικαιροποιήσει τους στόχους της χώρας για διείσδυση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου». Έχοντας, ήδη, πλήθος τραυματικών εμπειριών από τις -μέχρι τώρα- πολιτικές εφαρμογής αυτών των στόχων, η επικαιροποίησή τους μόνο ανησυχία και τρόμο μας προκαλεί.
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ
ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ
energynetwork2020.wordpress.com
energynetwork2020@gmail.com
f/b:
Δίκτυο συλλογικοτήτων για την ενέργεια
8ο ΔΕΚΑΗΜΕΡΟ ΑΓΩΝΑ & ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΣΤΙΣ ΣΚΟΥΡΙΕΣ
Παρασκευή 16 Ιουλίου – Κυριακή 25 Ιουλίου
«Έρχονται με τα σάλια τους να τρέχουν. Και αυτό που υπάρχει στον πάτο του καζανιού, δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο: χρυσός, πετρέλαιο, πολλά μεταλλεύματα, φυσικό αέριο, νερό, οξυγόνο, βιοποικιλότητα. Η απληστία τους είναι ασυγκράτητη, είναι τέτοια που θα κάνει τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς να φουσκώσουν. Ο τραπεζικός λογαριασμός μπαίνει πάνω από τη ζωή. Η ικανοποίηση της απόλαυσης, της αδηφαγίας, μπαίνει πάνω από τη ζωή, όπως τη γνωρίζουμε. Να ξέρουν λοιπόν, ότι η Μητέρα Γη δε θα ανεχτεί τέτοιο χαστούκι.»
Βόρεια Κάουκα, Κολομβία
Καλοκαίρι 2020, καλοκαίρι 2021. Στη ζωή του χρόνου που πέρασε με
τηλεδιασκέψεις και κοινωνική αποστασιοποίηση, με εφαρμογές, sms και ολοκληρωτικό κοινωνικό έλεγχο, η στρεβλή καθημερινότητα της καραντίνας
συνέδραμε τα μέγιστα στην ανάδυση ενός «θαυμαστού καινούριου κόσμου».
Η Υγεία; Μονοδιάστατη, αφού μία
είναι η παγκόσμια ασθένεια, που μόνο όταν την εκριζώσουμε θα ξαναβρούμε την
κανονικότητά μας.
Οι αγώνες; Lockdown… Διαδικτυακοί, με μέτρα και αποστάσεις ασφαλείας, εξιδανίκευση της
ατομικής ευθύνης.
Η εκπαίδευση; Ιντερνετική, δυστοπική και
γενικώς εξ αποστάσεως, να υποκινείται από καινούριους σκοπούς και να ανιχνεύει
νέους στόχους…
Ο Ζαπατισμός, οι κοινότητες
αγώνα και αντίστασης, η κοινωνία; Κάτι σαν άπιαστο όνειρο…
Μέσα σ' αυτό το κοινωνικό-πολιτικό πλαίσιο, το κυρίαρχο παγκόσμιο σύστημα,
ο καπιταλισμός, αναδιαρθρώνεται και έχει ήδη εξαπολύσει τη νέα του σταυροφορία.
Αυτή τη φορά στο όνομα της «ενεργειακής
μετάβασης» της «απανθρακοποίησης»
και της «κλιματικής ουδετερότητας». «Το νέο πετρέλαιο είναι ο χαλκός» διατείνεται
η Goldman Sachs.
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο κοινωνικού lockdown και εργολαβικής ρεμούλας,
οι βουνοκορφές η μία μετά την άλλη, από την Κρήτη και τα Άγραφα μέχρι το Βέρμιο
και τη Ροδόπη, ισοπεδώνονται από τις ανεμογεννήτριες και παράλληλα χιλιάδες
στρέμματα παραγωγικής γης ερημοποιούνται από την ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών
πάρκων.
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο και μάλιστα με επικοινωνιακές τυμπανοκρουσίες και
ανυπόστατες κυβερνητικές και εταιρικές εξαγγελίες/υποσχέσεις για 4000 νέες
θέσεις εργασίας και οπωσδήποτε απόλυτη προστασία του περιβάλλοντος, μέσω του
χρηματιστηριακού τζόγου, μπήκαμε και εμείς εδώ στη Β. Α. Χαλκιδική, από τις
αρχές του χρόνου και με τη Νέα Επενδυτική Συμφωνία, σε μία νέα «επενδυτική περίοδο». Αυτή της
θεσμοθετημένης αποικίας.
Για να σωθεί λοιπόν ο τόπος, τοπικός, ελλαδικός,
ευρωπαϊκός κ.λ.π. από την κυβέρνηση των «άριστων»
και των «ειδικών», θα πρέπει να
αποδοθούν τα δέοντα στον αφέντη του, στην Eldorado και στην όποια Eldorado. Και τα δέοντα στις νέες συνθήκες, αφορούν τα πάντα…
Στην ειδική οικονομική ζώνη των Σκουριών όπως θεσμοθετείται από τη νέα επενδυτική συμφωνία και προφανώς επικυρώνεται/ισχυροποιείται από το νέο εργασιακό νόμο, η εταιρεία αναγνωρίζεται ως ο απόλυτος και ανεξέλεγκτος διαχειριστής/κάτοχος, όλων των φυσικών πόρων της περιοχής.
Δεν υπάρχει πια συγκεκριμένο Επενδυτικό Σχέδιο Ανάπτυξης των Μεταλλείων
Κασσάνδρας, αλλά μια υπό διαμόρφωση και κατά το δοκούν, εν δυνάμει επενδυτική
προσέγγιση. Μια επενδυτική προσέγγιση που αφορά όχι μόνο τις χωροθετημένες,
γνωστές μεταλλευτικές παραχωρήσεις αλλά ολόκληρη την επιφάνεια των 317.000
στρεμμάτων. Το αφεντικό, η εταιρεία, δεν κατέχει μόνο τα μέταλλα, αλλά και
ολόκληρο τον υπόγειο υδροφορέα του οποίου χωρίς κανένα προσδιορίσιμο όριο,
μπορεί να χρησιμοποιεί όσο νερό χρειάζεται και να αποδίδει στην κοινωνική χρήση
αυτό που η ίδια κρίνει απαραίτητο.
Τα αρχαιολογικά ευρήματα δεν αποτελούν πια υλικά στοιχεία της ιστορίας ενός τόπου, αλλά στοιχεία «μνημονίων συναντίληψης» της εταιρείας με τις αρμόδιες εφορείες αρχαιοτήτων. Η βιοποικιλότητα δεν είναι αυτή που καθορίζεται από τα φυσικά οικοσυστήματα της οξιάς και της βελανιδιάς, αλλά αυτή που επιβάλλεται από τις γλάστρες του «μεγαλύτερου φυτωρίου της Βαλκανικής», στην Ολυμπιάδα.
Οι δημοτικές αρχές δεν είναι τίποτα
περισσότερο από λιγούρικες διακοσμήσεις εν αναμονή κάποιου οικονομικού
φιλοδωρήματος από τις ποσοστώσεις των μεταλλευτικών τελών και των υπεργολαβιών
των έργων Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης της εταιρείας.
Η απεργία δεν αποτελεί πια συνταγματικό
δικαίωμα των εργαζομένων, αλλά στοιχείο «ανώτερης βίας» κατά της επένδυσης και
άρα δεν προβλέπεται στα εργοτάξια της Eldorado! Φυσικά, στην εν λόγω
περιοχή δεν τίθεται θέμα οποιασδήποτε αντίδρασης, όχι μόνο κινηματικής, καθώς
όπως προβλέπεται από τη νέα συμφωνία, η όποια δραστηριότητα καθίσταται ή
θεωρείται ανταγωνιστική των συμφερόντων της επένδυσης, θα διώκεται.
Φαίνεται λοιπόν, πως 15 χρόνια αντίστασης και αγώνα ενάντια στα κυβερνητικά
αδιέξοδα, στη συστημική αυθαιρεσία και στον παραλογισμό, δεν είναι αρκετά. Οι
Σκουριές, ο εξορυκτισμός, οι νεοφιλελεύθερες εργασιακές συμβάσεις, το
περιβάλλον, παραμένουν κεντρικό ζητούμενο στην πολιτική οικονομική και
κοινωνική πραγματικότητα. Για εμάς λοιπόν, δεν είναι τυχαίο ούτε περιστασιακό
το ότι συνεχίζουμε να επιμένουμε πως η ανάγκη οργάνωσης και αντίστασης είναι
επιτακτική. Είναι σταθερή και διαχρονική η απόφασή μας, μαζί με τη δικτύωση
κινημάτων για Γη κι Ελευθερία, για την πραγματοποίηση ενός ακόμα Δεκαημέρου
Αγώνα και Ελευθερίας. Ενός ακόμα δεκαημέρου φυσικής παρουσίας και παραμονής
στο βουνό, ελεύθερης κατασκήνωσης, ελεύθερης σκέψης και ελεύθερου λόγου.
Ενός δεκαημέρου, από τις 16 μέχρι τις 25 Ιούλη στις Σκουριές, στα βουνά του
Κακάβου, όπου ευελπιστούμε ότι θα καταφέρουμε να συναντηθούμε φέτος και με έναν
απίθανο θρύλο: το θρύλο του ζαπατιστικού βουνού που πλέει κόντρα στο ρεύμα της
ιστορίας…
«Τα βουνά δε θα τα κάνουν σκόνη
όλης της γης οι δολοφόνοι»
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
ΔΙΚΤΥΩΣΗ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΓΗ & ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)