Μικροφωνική παρέμβαση στην πλατεία Μεγάλης Παναγίας, Τετάρτη 14/07

Σ’ αυτούς που έζησαν στα σύνορα μιας ακαθόριστης ηλικίας και πέθαναν για πράγματα μακρινά που... είδαν κάποτε σ’ ένα αβέβαιο όνειρο.

Σ’ αυτόν τον τόπο γνωρίζουμε πολύ καλά τι σημαίνει απώλεια, άδικος θάνατος. Το ξέρουμε πολύ καλά γιατί αντιλαμβανόμαστε καθημερινά τι σημαίνει να προσπαθούν να σου στερήσουν το δάσος που μεγάλωσες και που σου επιτρέπει να ζεις αξιοβίωτα. Τι σημαίνει να σου στερούν το νερό που πίνεις και τον αέρα που αναπνέεις επειδή και μόνο το κράτος και τα μεγάλα αφεντικά δεν αναγνωρίζουν τίποτα άλλο πέρα από την ασυδοσία, το χρήμα, την ανάπτυξη και τις επενδύσεις.

Τις επενδύσεις στο χαμό μας.

Σαν σήμερα λοιπόν πριν από ένα χρόνο, ένας συναγωνιστής από το Βόλο, ο Βασίλης Μάγγος, έχανε τη μάχη με τη ζωή, έχανε τη μάχη με την υπομονή και την αντοχή στην επιβίωση.

Ο Βασίλης ήταν ένα παιδί από εμάς.

Μαζί βαδίζαμε στη μεγάλη πορεία που είχε πραγματοποιηθεί στο Βόλο το περσινό καλοκαίρι ενάντια στη δολοφονική καύση σκουπιδιών από το τσιμεντάδικο της ΑΓΕΤ-LAFARGE.

Μαζί αντιμετωπίσαμε τη βίαιη καταστολή των ένστολων εγκληματιών που δρούσαν με τις προτροπές του μαφιόζου Μπέου.

Μαζί χτυπηθήκαμε από τις απανωτές επιθέσεις των ΜΑΤ το ίδιο βράδυ στην Αστυνομική Διεύθυνση Μαγνησίας και το επόμενο πρωί στα Δικαστήρια.

Ο Βασίλης ξεχώρισε γιατί βασανίστηκε επιδεικτικά από ένστολους δολοφόνους μπροστά στα μάτια όλων μας. Ο Βασίλης δεν έκανε πίσω, παρέμενε ανήσυχος, ασυμβίβαστος, ενεργός και μαχητικός μπροστά στην αδικία μέχρι και τη στιγμή του πρόωρου και άδικου θανάτου του.

Για όλους εμάς που μείναμε πίσω, ο χαμός του Βασίλη μένει να μας θυμίζει πως έχουμε χρέος να συνεχίσουμε τον κοινό μας αγώνα.

Εμείς εδώ στην περιοχή ξέρουμε πως είναι να λυγίζει κάποιος απ’ την αδικία.

Ποιος από εμάς μπορεί να ξεχάσει πώς έφυγε ο Γιώργος ο Καλύβας από τη ζωή;

Από γηρατειά; Για λόγους υγείας; Και βέβαια όχι!

Έφυγε από την κατάφωρη στεναχώρια να βλέπει τον τόπο του να βιάζεται, να ρημάζει και να χάνεται για λίγα φράγκα. Έφυγε γιατί δεν άντεχε να του κλέβουν τη ζωή.

Για το Γιώργο, το Βασίλη, τον Τάκη, τον Κυργιανό, το Δάσκαλο και για όσους ανήκουν στην κατηγορία των ανθρώπων που δεν μπορούν να κουβαλούν την ασχήμια αυτού του κόσμου στις πλάτες τους, δεν φταίει κανένας άλλος, φταίει το κράτος και το μεγάλο κεφάλαιο, φταίνε τα μεγάλα αφεντικά που απαιτούν να κλέψουν μέσα σε μια νύχτα τη ζωή μας.

Η μνήμη του Καλύβα, του Κυργιανού, του Βασίλη, του Τάκη, του Δάσκαλου και του καθένα που έδωσε τη ζωή του στον αγώνα για τη γη και την ελευθερία, είναι παρούσα όσο θα συνεχίζουμε τους αγώνες που άφησαν πίσω.

Τίποτα δε χάθηκε. Τίποτα δεν τελείωσε. Ο αγώνας συνεχίζεται.

Ούτε επενδύσεις ούτε μεταλλεία, αγώνας για ζωή, γη κι ελευθερία.

Όλοι στις Σκουριές, όλοι στο δεκαήμερο πάνω στο βουνό.

 

Βίντεο από την παρέμβαση στους παρακάτω συνδέσμους:

https://drive.google.com/file/d/1Xru2BhB9Q5WMzxUz2JVNcm-6GkqnflgX/view?usp=sharing

https://drive.google.com/file/d/1NL8oAel8L3Ku4_Spsh518jeEBgy034oW/view?usp=sharing

Κατάληψη "Terra Incognita"
Ανοιχτή Συνέλευση Αγώνα Τούμπας
Επιτροπή Αγώνα Μ. Παναγίας
(μέλη της Δικτύωσης Κινημάτων για Γη & Ελευθερία)