Οι εφιάλτες του Αρπαχτίλαου!

Αναρτήθηκε από Πρωτοβουλία Ενάντια στις Βλαπτικότητες
 
Με αφορμή τα γεγονότα στο Δημοτικό Συμβούλιο την 29/6 στην Ιερισσό παραθέτουμε το παρακάτω κείμενο που είναι παραφθορά του παραμυθιού του Ευγένιου Τριβιζά: «Τα μαγικά μαξιλάρια». Οποιαδήποτε συνωνυμία είναι συμπτωματική.

Όπου ο Αρπαχτίλαος καλεί τους αυλικούς του σε συμβούλιο. Άρχεται η συνεδρίαση! 1ο θέμα: Πόσο ο καλός μας Αρπαχτίλαος αγαπάει τα παιδιά.
Ο Αρπαχτίλαος μπορεί να μιλάει όσο θέλει. Είναι δημοκρατικό του δικαίωμα, αφού αποφασίστηκε με «δημοκρατικές» διαδικασίες…..

από τους αυλικούς του, με τη δική του υπόδειξη! Τελικά ναι! Ο Αρπαχτίλαος αγαπάει πολύ τα παιδιά! Είναι προφανές! Μιλάει τόση ώρα και λέει για τον αγώνα που έδωσε για να εγκριθούν τα προγράμματα για τη λειτουργία των παιδικών σταθμών και των κέντρων δημιουργικής απασχόλησης. Δεν κοιμόταν τις νύχτες ο Αρπαχτίλαος μέχρι να πετύχει το στόχο του! Τελικά, όμως, εγκρίθηκαν τα προγράμματα και είναι όλοι πολύ χαρούμενοι γι’ αυτό! Η Μίνια η Ξεφτίλια που ξέχασε από πού κρατάει η σκούφια της, που δεν ήταν πάντα αυλικός και που σε λίγο καιρό ίσων να μην είναι και πάλι, έπλεξε το εγκώμιο του Αρπαχτίλαου! Τι πάθος, τι υπερηφάνεια! «Σ’ ευχαριστούμε, καλέ μας αυτοκράτορα, για το καλό που έκανες στον τόπο μας!» Μη ξεχνάτε, άλλωστε, πόσο μορφωμένη είναι! Σπούδασε Εφαρμοσμένη Κολακευτική στο πανεπιστήμιο της Γλειψίας! « Και αντί» συνεχίζει « να είναι χαρούμενοι αυτοί οι αμόρφωτοι, άπλυτοι χωριάτες, σαμποτάρουν αυτό το μεγάλο έργο και τηλεφωνούν στα σπίτια για να επηρεάσουν τις μαμάδες να μη στείλουν τα παιδιά τους στους σταθμούς»! Πώς τα γνωρίζει όλα αυτά η Μίνια;;;; Άλλα σε ένα τέτοιο συμβούλιο,

δε χρειάζονται αποδείξεις! Ο καλός μας Αρπαχτίλαος τους έκανε ιδιαίτερα μαθήματα, πώς να πυροβολούν με άσφαιρα στον αέρα! Παλιά τεχνική από κάποιους άλλους Αρπαχτίλαους, που σε παλιότερες εποχές μας είχαν βάλει στο γύψο. 

Τι, όμως, είναι αυτό που είπε ο αυτοκράτορας ότι οι διαδικασίες θα πρέπει να κινηθούν με όρους αγοράς ;;; Και γιατί σε προγράμματα χρηματοδοτούμενα από το ΕΣΠΑ χρειάζονται χορηγίες από τους διαλεχτούς ( βλέπε Ελληνικός Χρυσός) του Αρπαχτίλαου για να προχωρήσουν;;;
Τι κρίμα, που αυτή την ωραία ατμόσφαιρα τη χαλάνε κάποιοι φασαριώζοι, αγενείς χωριάτες, που δεν ξέρουν… να το βουλώνουν! Έλα, όμως, που θέλουν να μάθουν!
« Αν, υποθετικά μιλάμε πάντα, Αρπαχτίλαε, τη χορηγία για τους παιδικούς σταθμούς την έδινε ένας έμπορος ναρκωτικών, θα τη δεχόσασταν»; Ο χαζούλης υπήκοος, που έκανε την ερώτηση δεν γνώριζε ότι ο καλός μας αυτοκράτορας έχει απαντήσεις για όλα τα ερωτήματα: « Τα ναρκωτικά», είπε με τη γεμάτη σιγουριά φωνή του « βρίσκονται στις κορυφές κάποιου βουνού, τις Σκουριές…»!!!!! Οι υπήκοοι πάγωσαν! Πόσα ξέρει ο καλός μας Αρπαχτίλαος! Και εμάς πώς μας ξέφυγε τόσο καιρό; Εκεί κάνουμε τις βόλτες μας, εκεί περάσαμε όλο το χειμώνα προστατεύοντας τις Σκουριές από κάτι Αρ-Παχτικά, εκεί γλεντήσαμε, εκεί αποφασίσαμε τις δράσεις μας………και δεν το πήραμε χαμπάρι;; Θεέ μου, είμαστε μαστουρωμένοι και δεν το γνωρίζουμε! Βέβαια, προσπάθησαν κάποιοι άλλοι «μαστουρωμένοι» υπήκοοι, να εκφράσουν τις αντιρρήσεις της κοινωνίας των υπηκόων στο θέμα της χορηγίας από το «κοινοφελές ίδρυμα» Ελληνικός Χρυσός ( διερωτώμενοι πώς είναι δυνατόν να γίνονται δεκτές χορηγίες για ό,τι έχει να κάνει με τα παιδιά τους από μια εταιρία που έχει βάλει στόχο να κερδίσει δισεκατομμύρια καταστρέφοντας το μέλλον των παιδιών τους) αλλά και αυτούς τους προβληματισμούς ο αυτοκράτορας με τη βοήθεια της πιστής του ακόλουθης Λενάκο Γκεστάπο τους έλυσε αμέσως: « Είστε εκτός θέματος, δε σέβεστε τις διαδικασίες, είστε παιδική χαρά, νηπιαγωγείο, κατωτάτου επιπέδου ( που κακό χρόνο είχατε και πατήσατε το ποδάρι σας στο ωραίο μας παλάτι…) και αν πείτε και τίποτα θα σας διώξω»!
Ακούγονται σκληρά τα παραπάνω λόγια, αλλά είχε τα δίκια της η Γκεστάπο. Να φανταστείτε, ότι, όταν ο Ούγκους Τραμπούκους ( αυτός που έδειρε κάτι παιδιά, έκανε δεκάδες δολιοφθορές και έβριζε τους δασκάλους στη συνέλευση τους « τεμπέληδες» και «χαραμοφάηδες») μίλησε με ευαισθησία που φέρνει δάκρυα για το πόσο αγαπάει τα παιδιά και τις γυναίκες ( άνεργες ή εργαζόμενες αρκεί να μην είναι συροζοοικολολαμόγιες) κάποιοι –ντρέπομαι και να το πω- χαμογέλασαν ειρωνικά! Μειδίασαν!!!! Και έτσι η Γκεστάπο, με τα δίκια της- είπε ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι ασεβείς και χαμηλού επιπέδου! Με όλους τους παραπάνω τρόπους και χωρίς καμιά ψηφοφορία (λεπτομέρειες τώρα!) το πρώτο θέμα έκλεισε.
2ο θέμα: Πόσα πολλά έκανε ο Αρπαχτίλαος για το νερό της νοτίως των Σκουριών περιοχής, αφότου ανέλαβε την αυτοκρατορία.
Πάλι ο Αρπαχτίλαος, με τη μειλίχια φωνή του μιλάει για πεπραγμένα από τον Ιανουάριο του 2011. Λίμνες με πόσιμο νερό μετατράπηκαν σε βούρκο από σαπισμένους κορμούς δέντρων και φύλλα σε αποσύνθεση. Οι υπάλληλοι αδυνατούσαν να καθαρίσουν αυτή τη βρομιά, ο Αρπαχτίλαος, όμως, με πυγμή τους έβαλε στη θέση τους λέγοντας ότι, αυτό το νερό έπιναν οι υπήκοοί του μέχρι τότε. Φράγματα, γεωτρήσεις, βαρέα μέταλλα στο νερό, πάνω απ’ όλα η επιστήμη και φίλτρα πανάκριβα που θα χρησιμοποιηθούν για τον καθαρισμό του νερού κάποιων υπηκόων που – παρεμπιπτόντως, όπως επισημαίνει με ύφος ο Αρπαχτίλαος, δεν έδωσαν ούτε ένα ευρώ στα ταμεία της αυτοκρατορίας! Και μπαταχτσήδες, λοιπόν, οι υπήκοοι του τζαμπατζήδικου διαμερίσματος νοτίως των Σκουριών! 

Βέβαια, ο καλός μας Αρπαχτίλαος έχει λύσεις για όλα. Μπορεί εσείς να είστε τζαμπατζήδες αλλά τα 200.000 € που θα χρειαστούν για τα φίλτρα θα τα βρούμε –μαντέψτε- με όρους αγοράς! Κοιμηθείτε, λοιπόν, ήσυχοι! Υπάρχει ένα κοινωφελές ίδρυμα που πληρώνει και τους τζαμπατζήδες!
Οι υποτελείς, όμως, χωριάτες δεν έχουν το θεό τους. Αντί να ευχαριστήσουν για άλλη μια φορά το στυλοβάτη της περιοχής τους, κολλάνε σε κάτι λεπτομέρειες… και όλο ρωτάνε: «Ναι, αλλά το νερό είναι πόσιμο;» Μα δεν υπάρχει ηλίου φαεινότερο! Πάλι καλά που ο δεύτερος υπασπιστής του Αρπαχτίλαου, ο Βουλίμιος ο Βλήμας, ένας στρουμπουλός, ροδαλός ομορφάντρας με κολλημένο το παράσημο του υπασπιστή στο μέρος της καρδιάς, ανέλαβε να ξεδιαλύνει τα πράγματα: « Δεν έχουμε ιδέα αν μια γεώτρηση είναι στα 40 ή στα 140 μ., δε γνωρίζουμε το δίκτυο της περιοχής, είμαστε, όμως, σίγουροι, ότι το νερό είναι καφέ- ιβουάρ, θολό και δύσοσμο. Εγώ πάντως το πίνω!» Μα τι δεν κατάλαβαν; Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα! Κανονικά, ύστερα από αυτή τη μπεσαλίδικη εξήγηση, ο όχλος έπρεπε να αποχωρήσει φιλώντας τα πόδια του αυτοκράτορα. Αντί τούτου, κάποιοι άρχισαν να φωνάζουν θιγμένοι και άλλοι ισχυρίζονταν ότι έδιναν πολλά λεφτά στα ταμεία της αυτοκρατορίας για το νερό που κατανάλωναν!
Η Λενάκο Γκεστάπο, απηυδισμένη από το θράσος των υπηκόων και απορώντας και η ίδια πώς άντεξε τόση ώρα, έκανε αυτό που επέβαλε Ο ΔΙΚΟΣ ΤΟΥΣ δημοκρατικός κανονισμός. Κάλεσε τη φρουρά να διώξει τους ταραξίες για να συνεχιστεί η διαδικασία. Οι υπήκοοι μουλάρωσαν και δεν το κουνούσαν, οι φρουροί τους κοίταζαν παραζαλισμένοι, ενώ η λύση ήρθε ως από μηχανής θεός από έναν αυλικό, παλιό παλατιανό, που, περιφρονώντας τους νέους δημοκρατικούς κανονισμούς του Αρπαχτίλαου, αποχώρησε από το συμβούλιο τινάζοντας το έτσι στον αέρα!
Ο καημένος ο Αρπαχτίλαος φοβάται πολύ! Κάποιοι υπήκοοί του, ιθαγενείς στην αυτοκρατορία του, δε θα τον αφήσουν σε ησυχία! Απειλούν να κλείσουν τα ορυχεία από τα οποία οι δούλοι του βγάζουν τα ρουμπίνια και τα χρυσάφια! Και πώς, ο καημένος, θα στολίζει τότε την κορώνα του; Και τον προειδοποιούν ότι όσα συρματοπλέγματα και αν πλέξει για να προστατευτεί, όσα μαγικά μαξιλάρια και αν φτιάξουν οι μάγοι του για να φυλακίσουν τους υπηκόους σε βαρείς, εφιαλτικούς ύπνους, αυτοί θα είναι ζωντανοί και θα εξακολουθούν να τους αρέσουν τα ασήμαντα πράγματα… η μυρωδιά του θυμαριού, οι κύκλοι στα φτερά μιας πεταλούδας, ένα κλαρί στην ροή ενός ρεματιού!
Χαζά, δηλαδή, πράγματα από ονειροπαρμένους ιθαγενείς που δε ξεγελιούνται με γυαλιστερές χάντρες!
Αχ, καημένε, Αρπαχτίλαε… τα μεγαλόπνοα σχέδια σου κινδυνεύουν. Αυτούς τους αγροίκους θα τους βρίσκεις πάντα μπροστά σου!