ΑΝΑΒΑΣΗ ΣΤΟΝ ΚΑΚΚΑΒΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Φωτογραφικό υλικό από τον περίπατο του Σαββάτου 27 Μαρτίου που ξεκίνησε από τη Μεγάλη Παναγία και κατέληξε μπροστά στα κάγκελα της Ελντοράντο πάνω στις Σκουριές. 

Από την παρουσία των ανθρώπων ταράχτηκε το προσωπικό φύλαξης της εταιρίας και κατευθείαν κάλεσε για βοήθεια… Τα 2 περιπολικά κι ένα τρίτο στη συνέχεια "πέταξαν" κι έφτασαν στο πεδίο ευθύς αμέσως, ενώ η επόμενη βάρδια των σεκιουριτάδων, στο άκουσμα της παρουσίας μας στο βουνό, ήταν λίγο διστακτική στο να ανέβει και να πιάσει δουλειά. Οι διαδηλωτές – περιπατητές ανάρτησαν πανό και αποχώρησαν έχοντας πίσω τους τα όργανα της τάξης τουλάχιστον για όση ώρα κινούνταν κοντά στα εργοτάξια της καταστροφής. 

Οι εξελίξεις σε σχέση με τη μεταλλευτική δραστηριότητα στην περιοχή αυτή τη στιγμή τρέχουν. Η ΒΑ Χαλκιδική είναι ένα καζάνι που βράζει. 

Ο κόσμος του αγώνα ενάντια στα μεταλλεία θα πρέπει να ανασυνταχθεί και με κύρια χαρακτηριστικά την αυτοοργάνωση και την αξιοπρέπεια, να σταματήσει αυτό το παράλογο και καταστροφικό έργο το οποίο θα καταστήσει τη Χαλκιδική ένα μεγα-βιομηχανικό ρυπασμένο τοπίο. 

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ
Επιτροπή Aγώνα Μ. Παναγίας

Παρέμβαση της Επιτροπής Αγώνα Μεγάλης Παναγίας στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής (11/03/2021), με θέμα την κύρωση της νέας συμφωνίας μεταξύ Δημοσίου και Ελληνικός Χρυσός

Καλημέρα και από μας,

Εκπροσωπώ τη μερίδα των κατοίκων ενός χωριού που βρίσκεται στα 3 χλμ κάτω από το όρυγμα των Σκουριών, και που την τελευταία 15ετία έχει ήδη πάρει μια πικρή γεύση του τι σημαίνει να έχεις μία πολυεθνική εξορύξεων πάνω από το κεφάλι σου στην κυριολεξία. Για άλλη μια φορά η φωνή μας δεν θα ακουστεί πραγματικά, γιατί βρισκόμαστε μπροστά σε μια ήδη  ειλημμένη απόφαση. Μιλάμε για μια συμφωνία που έχει υπογραφεί από τις 5/2, και αυτή την στιγμή ακολουθεί μια τυπική κοινοβουλευτική διαδικασία. Έχουμε επίγνωση δηλαδή ότι απλά καταθέτουμε μια άποψη, την οποία όμως θέλουμε να καταγράψουμε στα πρακτικά του ελληνικού κοινοβουλίου.

Αρχικά αναρωτιόμαστε σχετικά με την αναγκαιότητα επικαιροποίησης της σύμβασης, που χαρακτηρίστηκε παρωχημένη και από τα δύο εμπλεκόμενα μέρη. Η σύμβαση υπογράφηκε τον Δεκέμβρη του 2003. (Η παραπάνω σύμβαση κυρώθηκε από το ελληνικό κοινοβούλιο με τον νόμο 3220 του 2004. Το επενδυτικό σχέδιο ανάπτυξης των μεταλλείων κατατέθηκε το Φλεβάρη του 2006 ενώ η απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων (ΑΕΠΟ) υπογράφηκε τον Ιούλη του 2011 εν μέσω της πιο σκληρής και απάνθρωπης κοινωνικής και οικονομικής κρίσης που γνώρισε η χώρα*). Οι τελευταίες αδειοδοτήσεις, με το επιχείρημα των «αδειών ρουτίνας» εκπονήθηκαν τον Σεπτέμβρη του 2019 κατά την έναρξη της σημερινής διακυβέρνησης.

Εύλογο ερώτημα, πως είναι δυνατόν να θεωρείται κάτι «παρωχημένο», όταν ακριβώς οι τελευταίες αδειοδοτήσεις παραχωρήθηκαν στην εν λόγω εταιρεία το 2019; Καθ’όλη την παραπάνω διαδικασία, κανείς μέσα στο αρμόδιο υπουργείο δεν προβληματίστηκε αναφορικά με το εφικτό ή όχι της εν λόγω επένδυσης, και δη της δυνατότητας πραγματοποίησης της πολλά υποσχόμενης καθετοποιημένης παραγωγής (δηλαδή της μεταλλουργίας) και της πραγματικής ή όχι δυνατότητας ανάκτησης οικονομικών υπεραξιών για το ελληνικό δημόσιο;

Παραθέτουμε κάποιες από τις πραγματικές, βιωματικές μας εμπειρίες σε αντιδιαστολή με τις μεγαλοστομίες και στην καλύτερη περίπτωση τους ευσεβείς πόθους των διαφόρων πολιτικών παραγόντων που έχουν παρέλθει ή υφίστανται και που δεν έλαβαν ποτέ υπόψιν και δεν διαβουλεύτηκαν με αυτούς που θα υποστούν τις όποιες περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις (θετικές ή αρνητικές).

Ενδεικτικά:

Άρθρο 12.7: Το δημόσιο συμφωνεί ότι η εταιρεία διατηρεί κυριοτητα και τίτλο στα μεταλλεύματα μετά την εξόρυξή τους από τη Γη στην μεταλλευτική περιοχή και στα μεταλλεία Κασσάνδρας. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε δηλαδή γιατί η κυβέρνηση υποστηρίζει ή αφήνει να εννοηθεί (όπως και η Εταιρεία) ότι η Ελλάδα θα γίνει η μεγαλύτερη παραγωγός χώρα χρυσού στην Ευρώπη, όταν με βάση το παραπάνω άρθρο δεν θα μείνει στην χώρα ούτε δράμι του εν λόγω μετάλλου.

Άρθρο 23. Αρχαιότητες: Εκ πρώτης και σχετικά με τον αρχαιολογικό χώρο των Σκουριών που αποκαλύφθηκε το 2012. Η αρχική διάνυξη του ανοιχτού ορύγματος των Σκουριών, που πραγματοποιήθηκε τον χειμώνα του 2014, συντελέστηκε (καταστρέφοντας το μεγαλύτερο μέρος του αρχαιολογικού χώρου) χωρίς την έγκριση των αρμόδιων αρχών (ΚΑΣ) αφού η απόφαση μετακίνησης του παραπάνω αρχαιολογικού χώρου εκδόθηκε 5 χρόνια αργότερα.  Ποιες ακριβώς δραστηριότητες της εταιρείας θα διακοπούν και τι ακριβώς σημαίνει μνημόνιο συναντίληψης για το δεύτερο και αδήλωτο αρχαιολογικό χώρο στο υπουργείο πολιτισμού και στο αρμόδιο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο; Πρόκειται για το χώρο που βρέθηκε και αποκαλύφθηκε το 2014 και βρίσκεται στο πεδίο των εγκαταστάσεων του εργοστασίου εμπλουτισμού των Σκουριών.

Άρθρο 12.3: Δεν καταλαβαίνουμε πως δύναται να υπάρξει παράλληλη ανάπτυξη άλλων δραστηριοτήτων στην περιοχή, όταν δίνεται απόλυτη προτεραιότητα στην άσκηση των δικαιωμάτων της εταιρείας και αποκλείεται οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα που κατά περίσταση θα μπορούσε να λειτουργήσει ανταγωνιστικά στην παραπάνω μονοκαλλιέργεια (12.3.γ).

Η προηγούμενη σύμβαση (νόμος 3220/2004) που θεωρήθηκε σχεδόν από όλο τον πολιτικό κόσμο ένα κραυγαλέο σκάνδαλο (το σκάνδαλο Πάχτα) προσδιόριζε «επακριβώς» τις ποσότητες νερού που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει στο έργο της η εταιρεία. Στην επικαιροποιημένη νέα συμφωνία και παρά τις διαβεβαιώσεις περιβαλλοντικής ευαισθησίας των κυβερνητικών στελεχών, όπως και του κ. Πρωθυπουργού, παραχωρείται το δικαίωμα στην εταιρεία να αντλεί, να διαχειρίζεται και να χρησιμοποιεί ΟΣΟ νερό χρειάζεται για το Εργο της (12.3 ε). Τι σημαίνει σε ένα επιστημονικό σύγγραμμα, που υποτίθεται ότι είναι η εν λόγω σύμβαση, η ποσοτικοποίηση μέσω του επιρρήματος όσο;

Άρθρο 25 Απασχόληση κτλ.: Η προηγούμενη ποσόστωση κοροϊδία, 90/10 υπέρ της εντοπιότητας των απασχολούμενων, αποτέλεσε τον σημαντικότερο κοινωνικό και οικονομικό παράγοντα που πυροδότησε εν μέσω βαθιάς οικονομικής κρίσης, το διχαστικό κλίμα που χαρακτήρισε τα τελευταία χρόνια αλλά και χαρακτηρίζει ακόμη την περιοχή. Στην περίπτωση της Μ. Παναγίας η καλλιέργεια της ψευδαίσθησης, ότι εν μέσω γενικής οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, κάποιοι θα βρεθούν σε προνομιακή θέση, με σταθερή εργασία και σχετικά καλές αμοιβές, ανέσειρε ιστορικές εμφυλιακές μνήμες που είχαν μπει σε κάποιο χρονοντούλαπο. Σήμερα, σε ένα τέτοιο κλίμα, εξ’ ορισμού παράλογο, το μόνο πράγμα στο οποίο μπορούμε να ευελπιστούμε είναι το ότι μπορεί να ξαναβρεθούμε με τα αδέρφια μας τους μεταλλωρύχους.

Εν κατακλείδει, στον διαχρονικό εκβιασμό της ενιαίας και αδιαίρετης επένδυσης από τη μία, και στον εκβιασμό της μηδενικής λύσης από την άλλη,  εμείς αντιπροτάσουμε τον αποχαρακτηρισμό και την αποκατάσταση της περιοχής από τον κύριο υπεύθυνο, που δεν είναι άλλος από το ελληνικό κράτος.

Και αυτό γιατί σε έναν τόπο πανέμορφο και εύφορο αλλά παραμελημένο, εγκαταλειμμένο και εγκλωβισμένο εξαιτίας της μεταλλευτικής δραστηριότητας και της ανικανότητας του ελληνικού κράτους στην επίλυση των όποιων σοβαρών κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων, θέση και αντιπρότασή μας είναι η οικονομική και παραγωγική ανασυγκρότηση με βάση τον πρωτογενή τομέα, με ήπιες αγροτικές και τουριστικές δραστηριότητες και οριζόντιες οικονομικές προσεγγίσεις, με κοινωνικό έλεγχο, για την εναρμόνιση του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον. Υπενθυμίζουμε στον κ. Υπουργό περιβάλλοντος και ενέργειας, που μάλλον δεν γνωρίζει την χωροταξία της περιοχής, ότι στη Μ. Παναγία, και όχι στην πέρα ή στην κείθε, στο δάσος των Σκουριών, δεν υπάρχουν μπαΐρια αλλά ένα αρχέγονο δάσος όπου από τα άτομά του (τα δέντρα του, κατά την δασική ορολογία) θα μπορούσαν να διασφαλιστούν με σωστή και λελογισμένη διαχείρηση πολλά περισσότερα μεροκάματα απ’ ότι από την καλόπιστη συνεργασία με μία χαμηλού κόστους παραγωγής χρυσού εταιρεία που προγραμματίζει την παγκοσμίως φθηνότερη μεταλλευτική επένδυση. (RANKED: Top ten lowest cost gold development projects, https://www.mining.com/ranked-top-10-lowest-cost-gold-projects-on-the-globe/)

Ερωτήματα από παριστάμενους βουλευτές

Στη συνέχεια της διαδικασίας της διαρκούς επιτροπής, μας τέθηκαν 2 ερωτήματα από παριστάμενους βουλευτές, εύλογα και σε ανθρώπινη διάσταση θα λέγαμε, δεδομένης της θλιβερής παράστασης που εκτυλίχθηκε μπροστά στα μάτια μας. Μας τάραξε ιδιαίτερα, ένας δήμαρχος αυτοεγκλωβισμένος, βαμμένος παραταξιακά/κομματικά, αλλά ριγμένος από την κυβέρνησή του, να γλύφει το ένα «μέρος» και να εκλιπαρεί υποσχέσεις από το άλλο «μέρος» της συμφωνίας, χωρίς να αντιλαμβάνεται το τετελεσμένο και την κοροϊδία της κατάστασης.

Ερωτηθήκαμε ή τουλάχιστον έτσι καταλάβαμε εκείνη τη στιγμή, λόγω και της τεχνο-διαμεσολάβησης, σχετικά με το αν αληθεύει ότι στη Χαλκιδική και με βάση πάντα τα κυβερνητικά επιδημιολογικά δεδομένα, πως υπάρχουν πολλά κρούσματα κορωνοϊού και αν, προφανώς λόγω του διαλαλημένου από την ίδια την Eldorado «συγχρωτισμού» στα εργοτάξιά της, υπάρχει κάποιος συσχετισμός. Μπορεί βέβαια και να τέθηκε η παραπάνω ερώτηση, γιατί μόλις προηγουμένως ο δήμαρχός μας, είχε καταθέσει επίσημα πως η Eldorado είναι ό,τι καλύτερο μπορούσε να μας τύχει, αφού σ’ αυτήν σήμερα δουλεύουν 1650 οικογένειες(;)(!).

Ερωτηθήκαμε ακόμη για το αν μας καθησυχάζει το γεγονός, ότι η Εταιρεία υποστηρίζει πως θα «επαναπληρώσει» το όρυγμα με τα «στείρα» της εξόρυξης, οπότε κατά συνέπεια το «περιβαλλοντικό αποτύπωμα» θα είναι κατά πολύ μικρότερο.

Η Επιτροπή Αγώνα Μεγάλης Παναγίας απάντησε:

Ναι, υπήρξαν κρούσματα στην περιοχή και τα περισσότερα από αυτά αφορούσαν, αρχικά σε εργαζόμενους της Eldorado. Δεν μπορούμε να πούμε κάτι παραπάνω για την κατανομή των κρουσμάτων. Μπορούμε να πούμε όμως, ότι στο δεύτερο μεγαλύτερο χωριό του δήμου Αριστοτέλη δεν υπάρχει γιατρός από το Μάρτιο του 2020. Ωστόσο, μας προβληματίζει το γιατί η Χαλκιδική παραμένει σε βαθύ κόκκινο από το περασμένο καλοκαίρι. Αυτό για το οποίο αναρωτιόμαστε δηλαδή, είναι πως το ιικό φορτίο παραμένει τόσο υψηλό παρά τα συνεχόμενα και σκληρά lock down;

Λυπούμαστε για μια πικάντικη λεπτομέρεια που δεν θυμηθήκαμε να αναφέρουμε. Τους φιλομεταλλευτικούς κορώνα-γάμους παρουσία του κ. Δημάρχου, φυσικά χωρίς μάσκα, και φυσικά παρουσία κρουσμάτων κάποιας θείας ή κάποιου κουμπάρου… ίσως και να γελούσε λίγο το χείλι μας…

Σχετικά με την «επαναπλήρωση» του ανοιχτού ορύγματος:

Εμείς, δεν πιστεύουμε ότι θα επαληθευτεί αυτό το σενάριο! Θέλουμε να υπενθυμίσουμε ότι η Eldorado Gold είναι μια εταιρεία χαμηλού κόστους παραγωγής χρυσού και το πρόγραμμα Σκουριές (ανοιχτή εξόρυξη) ανήκει στο Top ten lowest cost gold development projects όπου κατέχει παγκοσμίως την πρώτη θέση με μόλις 215 δολάρια ανά ουγκιά χρυσού (όπως γνωρίζουμε και δηλώνει και η ίδια η εταιρεία, δεν έχει κεφάλαια και ψάχνει συνεταίρο). Αυτό για μας σημαίνει υψηλό περιβαλλοντικό και κοινωνικό κόστος και σίγουρα όχι ανάπτυξη και ευημερία. Η υπόγεια εξόρυξη ανεβάζει το κόστος παραγωγής μιας ουγκιάς χρυσού σε πάνω από 1000 δολάρια.

Κλείνοντας, θα πούμε ότι και αυτή ακόμη η υπόσχεση «επαναπλήρωσης» είναι προβληματική, καθώς η λιθογόμωση σίγουρα δεν είναι και καμιά καινοτόμος φιλοπεριβαλλοντική μέθοδος, ενώ η κατάχωση σε έναν ανοιχτό κρατήρα, εξορυκτικών αποβλήτων και «στείρων» εξόρυξης, με ή χωρίς γεωμεμβράνες, είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσουν όξινες απορροές που μαθηματικά θα καταλήξουν στον μεγαλύτερο υδροφόρο ορίζοντα της Χαλκιδικής.

Αν υπήρχε χρόνος, να είστε σίγουροι θα μπορούσαμε να μιλάμε για μέρες. Να κλείσουμε με μία παρένθεση σχετικά με το υποτιθέμενο μειωμένο περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Το ρέμα Λοτσάνικο που θα αποδοθεί προς δημόσια χρήση, είναι ήδη αποψιλωμένο και εκχερσωμένο, δηλαδή κατεστραμμένο σαν φυσικό περιβάλλον. Όσο για το ρέμα Καρατζά, όπου θα γίνει η απόθεση των τοξικών αποβλήτων, είναι επίσης κατεστραμμένο και καλούμε τον κ. Δήμαρχο να το επισκεφτεί για να αποκτήσει επιτέλους ιδία άποψη, ώστε να δοθεί ένα τέλος στο παραμύθι των ευσεβών πόθων.

Για αυτά που βλέπουν τα μάτια μας δεν μπορεί να μας πείσει κανένας πολιτικός ή οικονομικός παράγοντας ότι δεν είναι έτσι!

Ευχαριστούμε.

 

*Η παρένθεση δεν αναγνώστηκε λόγω πίεσης χρόνου.

Υπόμνημα πολιτών Μεγάλης Παναγίας, αναφορικά με τη συνεδρίαση για την αξιολόγηση από μέρους του Δήμου Αριστοτέλη της νέας σύμβασης μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου – «Ελληνικού Χρυσού».

(Παρέμβαση της Επιτροπής Αγώνα Μεγάλης Παναγίας στο Δημοτικό Συμβούλιο Δήμου Αριστοτέλη της 10-03-2021)

Μεγάλη Παναγία 10 Μαρτίου 2021

Προς την κα. Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου

Γνωρίζουμε ότι σήμερα ξεκίνησε η διαδικασία επεξεργασίας της Συμφωνίας στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής και σε μία εβδομάδα θα ψηφιστεί στην ολομέλεια. Με βάση τις δηλώσεις του Δημάρχου κ. Βαλιάνου, σύμφωνα με τις συνεντεύξεις του από τις 5/2/2021 μέχρι και σήμερα, θα μεσολαβούσε αρκετός χρόνος ουτοσώστε η τοπική κοινωνία και οι φορείς να επεξεργαστούν και να τοποθετηθούν επί της νέας συμφωνίας, «εχέγγυα» που πήρε από τον κ. Σκρέκα. Παρατηρούμε ότι ενώ τηρήσατε την υπόσχεσή σας να παραστεί εκπρόσωπος του υπουργείου και της εταιρείας στην σημερινή συνεδρίαση, στην τοπική κοινωνία και στους φορείς, κανένα βήμα δεν εξασφαλίσατε πέραν του να παρακολουθήσουμε βουβοί από τις οθόνες μας το δράμα να εκτυλίσσεται. Θεωρούμε ότι προσέρχεστε σε αυτή την συνεδρίαση-αξιολόγηση με «το μαχαίρι στο λαιμό» και ότι δεν τηρήθηκαν ίσες αποστάσεις από εσάς για βήμα στο διάλογο στη Γη του Αριστοτέλη. Γιατί;

Από το 2006 και ιδιαίτερα από το 2012 έως και σήμερα η Ελληνικός Χρυσός-Eldorado Gold έχει αποψιλώσει... στρέμματα αρχέγονου δάσους, έχει πραγματοποιήσει εκατοντάδες χιλιόμετρα γεωτρήσεων στην καρδιά του βουνού, έχει αποστραγγίσει και εκτρέψει νερά, έχει καταστρέψει το ρέμα Καρατζά, καθώς τα αρμόδια υπουργεία καλόπιστα ενεργώντας, εμπιστεύτηκαν την πρόθεση της εταιρείας να φτιάξει μεταλλουργία χρυσού και άρα να αποδώσει τα δέοντα στο ελληνικό δημόσιο. Δεκαπέντε χρόνια μετά η Ελληνικός χρυσός στάθηκε τουλάχιστον αφερέγγυα σε αυτό που είχε προαναγγείλει να πετύχει, την καθετοποίηση της παραγωγής. Ωστόσο, καλή τη πίστη πάλι συνάπτεται μια καινούργια συμφωνία όπου η εταιρεία αμνηστεύεται για τυχόν περιβαλλοντικές παραβάσεις, πρόστιμα και ρήτρες που πατούσαν στην προηγούμενη συμφωνία. Σύμφωνα με το καινούριο επενδυτικό σχέδιο, αναφορικά με την μεταλλουργία, τίποτα δεν είναι ξεκάθαρο, ακόμη και το αν αυτή θα υπάρξει. Θα καθοριστεί από την επιτροπή μεταλλουργίας, στη σύνθεση της οποίας δεν πλειοψηφεί το δημόσιο, μετά την έλευση δύο χρόνων, και με την προϋπόθεση ότι τα μέρη κάποια στιγμή θα καταλήξουν σε συμφωνία. Γνωρίζοντας ότι οι μέθοδοι μεταλλουργίας χρυσού καταλήγουν νομοτελειακά στην κυάνωση, πως αξιολογείτε αυτόν τον όρο μέσα στην καινούργια σύμβαση; (Γιατί οτιδήποτε άλλο ως προς τη μεταλλουργία δεν αποτελεί παρά ευσεβείς πόθους).

Πως θα αποδοθεί πλούτος στη Γη του Αριστοτέλη; Με τη «διακριτική ευχέρεια» της εταιρείας; Το πρόγραμμα ΕΚΕ (Εταιρική Κοινωνική ευθύνη), 80.000.000 δολαρίων, θα αρχίσει να αποδίδεται στην κοινωνία - εν είδη φιλανθρωπίας - από την υπογραφή της νέας ΑΕΠΟ, δηλαδή το 2025. Αν αυτή εγκριθεί αμέσως (αφού καλόπιστα πάντα δεν θα υπάρξουν ενστάσεις) τότε τα 15 εκ. ευρώ θα εκταμιευτούν μέχρι το 2030. Για το πως θα διατεθούν ή θα κατανεμηθούν τα υπόλοιπα δεν γίνεται λόγος. Καλή τη πίστη λοιπόν η εταιρεία μέχρι το 2030 θα έχει αποψιλώσει, αποστραγγίσει, βιάσει την Γη του Αριστοτέλη και όλοι μπορούμε να μείνουμε με την «σιγουριά» των 15 εκ. ευρώ μέχρι το 2030. Τόσο λοιπόν αξίζει η γη του Αριστοτέλη;  Αγωνιούμε πραγματικά!

Σε ότι αφορά τις αρχαιότητες στην γη του Αριστοτέλη, αυτές πάλι καλόπιστα (μην  εκλάβετε σαν ειρωνεία την επανάληψη της λέξης καλόπιστα, αυτολεξεί υπάρχει σχεδόν σε κάθε άρθρο της νέας σύμβασης), θα «προστατευτούν» από το μνημόνιο συναντίληψης που στην κυριολεξία θα συρθεί να συνάψει η Εφορεία Αρχαιοτήτων Χαλκιδικής με την εταιρεία. Θα συρθεί, γιατί στην περίπτωση που δεν καταλήξει σε συναντίληψη με την εταιρεία αυτό θα αποτελεί γεγονός ευθύνης του δημοσίου, που θα ενεργοποιεί ρήτρα αποζημίωσης από την μεριά της εταιρείας. Σε κάθε περίπτωση δηλαδή οι αρχαιότητες θα πρέπει να φύγουν από την μέση. Θα θέλαμε να τοποθετηθείτε επ’ αυτού.

Επίσης, πρέπει να τοποθετηθείτε και ως προς τον δεύτερο αρχαιολογικό χώρο που έχει ήδη ανασκαφεί και βρίσκεται στην κατοχή της εταιρείας από το 2014 στις εγκαταστάσεις του εργοστασίου εμπλουτισμού των Σκουριών. Είναι μύθος ή πραγματικότητα;

Στη νέα σύμβαση η εταιρεία ζητά να τροποποιεί όπως αυτή νομίζει την ίδια τη σύμβαση, προσθαφαιρώντας εγκαταστάσεις και κατασκευές (αρθρο 14) και επιπλέον να εκπονεί η ίδια τους περιβαλλοντικούς της ελέγχους, μέσω της θέσπισης (άρθρο 24) ανεξάρτητου ελεγκτή περιβάλλοντος. «Ανεξάρτητος» κατ’ επίφαση αφού και θα προσλαμβάνεται αλλά και θα πληρώνεται από την ίδια. Σαν να μην έφτανε αυτό, μέσω της ρήτρας εμπιστευτικότητας (άρθρο 28), ένα πέπλο μυστηρίου θα πλανάται στις εργασίες τους, γιατί αυτά είναι επιχειρηματικά και εμπιστευτικά δεδομένα. Εμείς, αλλά και εσείς σαν τοπική αρχή απλά θα παρακολουθούμε την καταστροφή καλή τη πίστη;

Θα παρακολουθούμε την Εταιρεία να διαχειρίζεται τα νερά και την ξυλεία της περιοχής με «τον δικό της τρόπο»; Θα αποψιλώνει και θα εκχερσώνει το δάσος κατά το δοκούν και θα χρησιμοποιεί ΟΣΟ νερό χρειάζεται για το έργο; (άρθρο 12)

Όσο για την μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος που υπόσχονται, δεν θα γνωρίζει κανείς περί τίνος πρόκειται πραγματικά παρά μόνο όταν δημοσιευθεί η καινούργια ΑΕΠΟ το 2025. Μέχρι τότε θα πρέπει να επαναπαυτούμε στην καλή πρόθεση της εταιρείας. Έχετε πει ότι θα πρέπει να τοποθετούμαστε απέναντι στο έργο χωρίς προκαταλήψεις αλλά και χωρίς εκπτώσεις. Ο «απαράβατος όρος» ότι θα τηρούνται οι περιβαλλοντικοί κανόνες μέσα από ποια διάταξη της σύμβασης ορίζεται;

Μέσω του σκανδαλώδους άρθρου 19, περί προστασίας κεφαλαίων εξωτερικού, η εταιρεία φοροαπαλάσσεται. Σε ότι αφορά δε το μεταλλευτικό τέλος, θα προκύψει αν και εφοσόν υπάρξει μεταλλουργία.

Μέσω του άρθρου 18 προκύπτει ότι η εταιρεία θα αναζητήσει χρηματοδότη (η ίδια δεν έχει τα απαραίτητα κεφάλαια). Η απουσία των «απαραίτητων κεφαλαίων» πιστεύετε ότι είναι ρήτρα εγγύησης για την τήρηση των όρων;

Μέσω του άρθρου 25 η εταιρεία απαλλάσσεται από την ενδεχόμενη ποσόστωση σε εργαζόμενους σε σχέση με την εντοπιότητα. Η εντοπιότητα θα προτάσετε εάν και εφόσον οι αιτούντες εργασία, πληρούν τις προδιαγραφές, τις ανάγκες και τα μισθολογικά της στάνταρ, ακόμα και σε ότι αφορά τους ντόπιους προμηθευτές. Λαμβάνοντας υπόψιν και το δεδομένο ότι σε περίπτωση διαφωνίας των μερών, το δημόσιο παραιτείται του δικαιώματος προσφυγής στα εθνικά δικαστήρια, αντιλαμβανόμαστε ότι η διαιτησία που θα ορίζεται από κοινού με την εταιρεία, είναι αυτή που θα τελεσιδικεί.

Αυτή η επιθυμία – απαίτηση της εταιρείας, συνάδει με τις δικές σας δηλώσεις, με τις υποσχέσεις της κυβέρνησης και τις διαβεβαιώσεις της ίδιας της εταιρείας (όπως είχαν κατατεθεί κατά τη διάρκεια του τελευταίου δια ζώσης δημοτικού συμβουλίου τον Φεβρουάριου του 2020);

Ποια είναι τα στάνταρ της αξιολόγησης που θέτει το παρόν δημοτικό συμβούλιο αναφορικά με το καινούριο επενδυτικό σχέδιο της Εταιρείας όταν μέχρι χθες κανείς δεν γνώριζε περί τίνος πρόκειται;

Με εκτίμηση,

Επιτροπή Αγώνα Μεγάλης Παναγίας

ΒΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ - ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ

ΣΚΟΥΡΙΕΣ: Η ΦΤΗΝΟΤΕΡΗ ΕΞΟΡΥΞΗ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ*

Σκούρα τα πράγματα στο δάσος των Σκουριών… έρχεται θύελλα!

Παρασκευή πέντε Φλεβάρη 2021, μια μέρα κατά την οποία μια παλιά ιστορία επαναλήφθηκε, αλλά αυτή τη φορά ως κακή φαρσοκωμωδία.

Η ΒΑ Χαλκιδική με τα "παγκοσμίου κλάσης" μεταλλευτικά της κοιτάσματα εκχωρήθηκε για άλλη μια φορά στο διεθνή χρηματιστηριακό τζόγο για κάτι λιγότερο από ένα πινάκιο φακής.

Μια εταιρεία, η Ελληνικός Χρυσός - Eldorado Gold, εδώ και χρόνια ρυπαίνει και καταστρέφει τον τόπο, πλιατσικολογεί τον ορυκτό πλούτο της περιοχής, χειραγωγεί και προσπαθεί να παραμυθιάσει τους κατοίκους του Δήμου Αριστοτέλη ενώ ταυτόχρονα κοροϊδεύει την ελληνική επικράτεια ότι θα κάνει και θα κάνει και τελικά θα χαρίσει και καμιά αθλητική φανέλα... Μια εταιρεία που αυτή τη στιγμή ψάχνει για στρατηγικό επενδυτή/συνέταιρο, κάποιον δηλαδή που θα βάλει το ρευστό στο τραπέζι, διότι μάλλον δεν είναι και τόσο κολοσσός. Μια εταιρεία που ξαναθυμίζουμε ότι αυτοδιαφημίζεται ως εταιρεία χαμηλού κόστους παραγωγής χρυσού, άρα αυτομάτως, υψηλού περιβαλλοντικού και κοινωνικού κόστους...

Από την άλλη, μια κυβέρνηση σε εγκεφαλική καραντίνα που διαπραγματευόταν επί ενάμιση χρόνο με μια μπαταρισμένη εταιρία για να μας σερβίρει τελικά στις 5 Φλεβάρη 2021 τη "νέα αναβαθμισμένη επενδυτική συμφωνία", που πρόκειται να κατατεθεί προς ψήφιση στο ελληνικό κοινοβούλιο λογικά κάπου μέσα στο Μάρτιο και που της οποίας το πλήρες κείμενο κανείς δε γνωρίζει ακόμη.

Οι Σκουριές σήμερα σε φύλαξη και συντήρηση. Γεύση από το "μικρό" περιβαλλοντικό αποτύπωμα.

Μια συμφωνία που και πριν την αναβάθμισή της πάλι δεν ήταν αποδεκτή. Ήταν εξάλλου μία από τις γενεσιουργούς αιτίες και βάση της επιχειρηματολογίας του αντιεξορυκτικού κινήματος. Μια σύμβαση μεταβίβασης περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού Δημοσίου, ο ν. 3220/2004 ή αλλιώς νόμος Πάχτα, που έζεχνε σκάνδαλο και σαπίλα εκσυγχρονιστικής αναπτυξιακής μανίας ήδη από το 2004, από την εποχή των Ολυμπιακών θερινών ονειροπωλήσεων, των μέγα-πρότζεκτς και των μέγα-στοιχημάτων ενός ταλαιπωρημένου λαού. Όπως γνωρίζουν όλοι, τα όνειρα πατώσανε, γίνανε εφιάλτες και σε λίγα χρόνια, το 2010, η χώρα επιτέλους χρεοκόπησε, τα κατάφεραν! Από αναπτυξιακό Σημητικό-Καραμανλικό πουλέν της Ευρώπης κατέληξε σε παγκόσμια απαξίωση και περίγελο.

Πρόκειται για μια συμφωνία που ο Σύριζα ως κυβέρνηση αν είχε την πολιτική βούληση, αφού υποτίθεται ότι είχε και τη στήριξη μεγάλου μέρους της κοινωνίας, θα μπορούσε και θα  έπρεπε να είχε σπάσει. Όμως επέλεξε να απεμπολήσει τις πολιτικές του ευθύνες και να προσφύγει στη Διαιτησία, παρά να καταγγείλει άμεσα τη σύμβαση, κι ας είχε ένα κάρο στοιχεία κι αφορμές.

Για εμάς αν θέλετε, η Διαιτησία και η 9/2018 απόφασή της, δεν είναι τίποτα περισσότερο από την επικαιροποίηση και την τελική νομιμοποίηση του νόμου Πάχτα (ο οποίος σαφώς και προϋποθέτει τη μεταλλουργία και την καθετοποίηση της παραγωγής) και γι αυτό δεν αποτέλεσε ποτέ ούτε επιχειρηματολογία αλλά ούτε και αίτημα του κινήματος ενάντια στα μεταλλεία. 

http://epitropiagonapanagias.blogspot.com/2018/05/blog-post_4.html

Παρεμπιπτόντως, ούτε η απόφαση 223/2020 του ΣτΕ, με το υποκριτικό και απαράδεκτο 4:2 στα σημεία υπέρ της εταιρείας, μας πείθει ή μας εμπνέει ως λογική αγώνα. Μήπως οι αδέκαστοι δικαστές δεν κατέθεσαν απόφαση, αλλά χρησμό της Πυθίας; Πρόκειται για ακόμη μία νομικίστικη ψευδαίσθηση που απλά επιβεβαιώνει τις ενστάσεις μας απέναντι σε όλες σχεδόν τις προηγούμενες προσφυγές στο παραπάνω δικαστήριο.

Βέβαια, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τη μία και μοναδική ίσως περίπτωση στοιχειώδους διοικητικής αξιοπρέπειας, στο πρόσωπο του Σκουρλέτη και των συνεργατών του, όπου οι διοικητικά υπεύθυνοι ασχολήθηκαν έστω και μερικώς (δηλαδή μόνο με τη Μεταλλουργία), με βάση τα πραγματικά και επίσημα επιστημονικά δεδομένα. Ο παραπάνω ελιγμός ήταν αρκετός για να καταστήσει το επικοινωνιακό τερτίπι των 4000 σελίδων της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων,  αυτομάτως, ένα πεταμένο κουρελόχαρτο και μάλιστα από την ίδια την εταιρεία.

Αρχική διάνοιξη του ορύγματος ανοιχτού τύπου (open pit) που προορίζεται να γίνει ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο. Η διάνοιξη πραγματοποιήθηκε έχοντας στο κέντρο της έναν αρχαιολογικό χώρο που κατέστρεψε, ΠΡΙΝ από την απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου για τη μεταφορά του.

Εργοστάσιο εμπλουτισμού των Σκουριών. Ένα εργοστάσιο που κατασκευάζεται χωρίς να έχει ολοκληρωθεί ακόμη η αδειοδότησή του.

Δεξιά πάνω, η καταστροφή στο ρέμα Λοτσάνικο. Το κυβερνητικό ανέκδοτο για το "μελλοντικό και θετικό" αποτύπωμα που προκύπτει από τη νέα συμφωνία.

Όσον αφορά στην περίφημη "νέα και αναβαθμισμένη επενδυτική συμφωνία", με βάση τα επίσημα διαλαλημένα από τα tweets του πρέσβη Pyatt και τις φιλολαϊκές δηλώσεις του κου Burns, μέχρι την απροκάλυπτη προσωπική ικανοποίηση του Άδωνη και τις "έγκριτες" δημοσιογραφικές πληροφορίες και διαρροές, οφείλουμε να σχολιάσουμε λίγα πράγματα:

Η παλιά σύμβαση, στην κυριολεξία, επικυρώθηκε νύχτα "με απόλυτη πλειοψηφία" παρουσία μόλις εφτά βουλευτών, όλοι από την ίδια μπάντα, μέσα "στο ναό της δημοκρατίας".

Η "αναβαθμισμένη συμφωνία" υπογράφηκε στις 5/2/2021 εν μέσω του πιο παράλογου και ολοκληρωτικού κοινωνικού αποκλεισμού,  από μια κυβέρνηση σε κρίση πανικού λόγω της αντικειμενικής οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης της χώρας, αλλά και με χαμένη τη μπάλα εξαιτίας των Αβραμοπούλειας μνήμης ευρωπαϊκών συμφωνιών σχετικά με τη "σωτήρια" ανοσολογική κάλυψη των κατοίκων της. Η συμφωνία φυσικά υπογράφηκε κατά τη διάρκεια τραπεζώματος στο οποίο συμμετείχαν ως εγγυητές του ελληνικού λαού και αντικειμενικοί διαιτητές,  οι πρέσβεις των ΗΠΑ και του Καναδά.

Στο χειρότερο, στην αυθαιρεσία και στη γελοιότητα δεν υπάρχουν όρια.

Με ή χωρίς το τελικό κείμενο της συμφωνίας, οι παραπάνω συνθήκες προδιαγράφουν από μόνες τους ένα εγγυημένα δυσοίωνο μέλλον για τους ντόπιους ιθαγενείς.

Πιο συγκεκριμένα, θα πούμε ότι το πραγματικά επικίνδυνο στοιχείο της εν λόγω συμφωνίας για το μέλλον της περιοχής, δεν είναι μόνο το γεγονός ότι εδραιώνει και καθιερώνει αυτό που ήδη γίνεται, αν και με πολύ κόπο και δυσχέρειες για την "επενδύτρια εταιρεία", αλλά το δεδομένο πως τις όποιες διαφορές σε σχέση με τη λειτουργία των μεταλλείων και τις διενέξεις λόγω των αυτονόητων  περιβαλλοντικών καταστροφών, θα τις παραπέμπουν στα διεθνή δικαστήρια και στη διεθνή διαιτησία, με κριτήρια οριοθετημένα από τις διατλαντικές συμφωνίες όπως η Ceta, που από το 2017 τηρεί υπό πιλοτική εφαρμογή και οσονούπω θα μπει σε κανονική λειτουργία.

Σκουριές, Μεγάλη Παναγία. Περιφράξεις και μέλλον ενός αρχέγονου δάσους.

Το άλλο αυθαίρετο σημείο της αναμενόμενης σύμβασης είναι αυτό των περιβόητων και πολυπόθητων θέσεων εργασίας.

Αρχικά κάποια οξύμωρα. Η παλιά σύμβαση, αυτή του κατηγορηματικού εκβιασμού της "μηδενικής λύσης" ή της "ενιαίας και αδιαίρετης επένδυσης" με τα τέσσερα υποέργα της, (Σκουριές, Ολυμπιάδα, Μεταλλουργία Μαντέμ-Λάκκου και Λιμάνι με προβλήτα 200 μέτρων στο Στρατώνι), προέβλεπε κατά την "πλήρη ανάπτυξη του έργου" 1300 θέσεις άμεσης απασχόλησης και περίπου 300 θέσεις έμμεσης απασχόλησης. Από πού προκύπτει λοιπόν το οργανόγραμμα των 1650 εργαζόμενων που επικαλείται αυτή τη στιγμή η Eldorado;

-Από το γνωστό και "παγκοσμίου κλάσης" νούμερο ένα υποέργο της, τις Σκουριές, που βρίσκονται σε "συντήρηση" και "φύλαξη" από μόλις μια δεκάδα σεκιουριτάδες;

-Από τη Μεταλλουργία στο Μαντέμ-Λάκκο και το λιμάνι στο Στρατώνι που δεν είναι καν σκιά στον ορίζοντα;

-Ή από τα ενεργά μεταλλεία στην Ολυμπιάδα και στις Μαύρες Πέτρες που υπολειτουργούν το καθένα για τους δικούς του λόγους;

-Κανένα από τα παριστάμενα στη διαπραγμάτευση κυβερνητικά τσακάλια δεν ανάτρεξε, έστω και τύποις, στα καταγεγραμμένα στοιχεία των αρμόδιων οργάνων της δημόσιας διοίκησης;

Το "Εργάνη" κατέγραφε μόλις 1034 απασχολούμενα άτομα πριν μπουν σε συντήρηση οι Σκουριές.

-Τι ακριβώς κάνουν για την Eldorado αυτοί οι 600+ "μαύροι" υπεράριθμοι;

Αναρωτιόμαστε, γιατί αν και είμαστε αυτόπτες μάρτυρες των δραστηριοτήτων της εν λόγω εταιρείας, δεν καταφέρνουμε να αντιληφθούμε ούτε το πλήθος των εργαζομένων, ούτε και το μέγεθος της ανάπτυξης. Εμείς άλλα βλέπουμε στον τόπο μας.

Με ποιο μαγικό τρόπο δηλαδή οι άμεσα απασχολούμενοι θα γίνουν 3050(!) και οι έμμεσες θέσεις σχεδόν θα δεκαπλασιαστούν σε πάνω από 2000, όταν αφαιρούνται βασικά υποέργα όπως το λιμάνι στο Στρατώνι και η πυρομεταλλουργία flash smelting με τα συνοδά της έργα (το εργοστάσιο παραγωγής 60.000 τόνων θειικού οξέος, η τρίτη μόναδα εμπλουτισμού στο Μαντέμ-Λακκο και η 8χλμ υπόγεια συνδετική στοά Ολυμπιάδας-Στρατωνίου);

Ανεξάρτητα όμως από τη φαιδρότητα των υποσχέσεων και των αριθμών,  υπάρχει κάτι πολύ ανησυχητικό στις ανακοινώσεις τους, είναι η πρόθεση της εταιρείας για αύξηση του χρόνου παραμονής στην περιοχή για περισσότερο από 25 χρόνια. Ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο δεν είναι άλλος από την αύξηση της παραγωγής σε πάνω από 24.000 τόνους ημερησίως και την επέκταση της εκμετάλλευσης από τους 148 εκατομμύρια τόνους που προέβλεπε το εκ των πραγμάτων ξεχασμένο "στολίδι" της ΑΕΠΟ του 2011, στους 360 εκατομμύρια τόνους τοξικά πολτοποιημένης γης που ανακοίνωσε στη Ζυρίχη η εταιρεία πριν από δέκα περίπου χρόνια. Οι παραπάνω αριθμοί  είναι αυτοί που προφανώς επιτρέπουν στην Eldorado να υπόσχεται στους μετόχους της και στους "υπό αναζήτηση στρατηγικούς εταίρους" της ότι θα πραγματοποιήσει την "απόλυτα φθηνότερη εξόρυξη στον κόσμο"!

Αυτό ας το αναλογιστούν πρώτιστα οι Μεγαλοπαναγιώτες και οι κάτοικοι των γύρω χωριών, γιατί μας βλέπουμε κυριολεκτικά στον πάτο του απόπατου των Καναδών. Οι υπόλοιποι ας σκεφτούν το πού  πάει να μπλέξει η χώρα με αυτού του τύπου τις εξορύξεις και τις επενδύσεις.

Αυτό πάλι με τα μεταλλευτικά τέλη και τις εισφορές που πληρώνει η εταιρεία προς δήθεν ενίσχυση των ταμείων του ελληνικού κράτους…; Τι να πούμε; ότι οι "δικοί μας" κυβερνητικοί  φωστήρες ερεύνησαν "ενδελεχώς" και διαπραγματεύτηκαν “σκληρά” με μια εταιρεία, χωρίς να ρίξουν έστω και μια διοικητική ματιά στα φορολογικά της στοιχεία; ότι η εν λόγω δεν πλήρωσε εδώ και δεκαεφτά χρόνια ούτε μια δραχμή φόρου ή ότι εδώ και χρόνια απολαμβάνει, για λόγους που μόνο οι "ειδικοί επιστήμονες" του υπουργείου γνωρίζουν, αδρές επιστροφές φόρων; Δεν θα πούμε προς στιγμήν  για τις Ολλανδικές offshore εταιρείες, την εμπλοκή των στελεχών της στα Panama papers ή τους Καναδικούς ισολογισμούς της.

Είπαμε, σ’ αυτή τη χώρα "ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό" και ορθό!

Υπ’ όψιν ότι η απόδοση των μεταλλευτικών τελών στα ταμεία του δημοσίου, κατά τα δεδηλωμένα του δημάρχου της περιοχής αλλά και εκ του νόμου, είναι 1,5 έως 2 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Με αυτά λοιπόν τα χρήματα προσαυξημένα κατά 10% στη νέα σύμβαση, συν τη φορολόγηση των μελλοντικών "5.000 άμεσα και έμμεσα απασχολούμενων", θα αποσβέσουν τα πάνω από 360 δις ευρώ του δημόσιου χρέους της χώρας… σε περίπου χίλια χρόνια!  Δεν πειράζει… έχει ο θεός.

Το κυρίως όμως ανεκδοτικό στοιχείο της "νέας συμφωνίας" δεν είναι άλλο από το "πολύ μικρότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα" που θα μείνει στην περιοχή μετά το πέρας της δραστηριότητας. Πρόκειται για τη νιοστή απόδειξη ότι οι "αρμόδιοι" που παζαρεύουν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων δεν έχουν ιδέα για το τι υπογράφουν,  ή απλά δεν τους ενδιαφέρει καθόλου. Γιατί είναι περίεργο να μιλάς για "καινοτόμες τεχνολογίες" και για "ξηρή απόθεση αποβλήτων" και να εννοείς την κλασική χρήση φιλτρόπρεσας  που απλά θα αφυγραίνει λίγο παραπάνω τη σχετική υγρασία της τοξικής λάσπης. Η "ξηρή απόθεση" ήταν ήδη "καινοτόμος" και στην παλιά σύμβαση και παιζότανε μεταξύ του 28% και του 18% σχετικής υγρασίας και προφανώς, στην "αναβαθμισμένη" το καταλήξανε.

Όσο για το ρέμα Λοτσάνικο (κεντρικό σημείο του "υποσχόμενου μειωμένου περιβαλλοντικού αποτυπώματος") που μέσω της παραπάνω τεχνολογίας θα αποδοθεί στη φυσική του λειτουργία και στη δημόσια χρήση(!;), ενημερώνουμε άπαντες ότι έχει ήδη καταστραφεί, αφού εδώ και χρόνια έχει αποψιλωθεί και εκχερσωθεί το αρχέγονο δάσος που το κάλυπτε. Και αυτό συνέβη  μέσω εκείνων των επίσης περιβόητων "αδειών ρουτίνας", που όλες οι διοικήσεις κατά καιρούς παραχώρησαν στην Eldorado, εν είδη χρηματιστηριακής ντόπας και στο όνομα της "συνέχειας του κράτους και της δημόσιας διοίκησης". Και σε τελική ανάλυση, πώς γίνεται να μειώνεται το συνολικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα όταν στη νέα συμφωνία προβλέπεται μεγέθυνση κατά 30% του χώρου απόθεσης των ειδικών και επικίνδυνων αποβλήτων στον Κοκκινόλακκα (από 10 εκ. κυβ. μέτρα σε 13 εκ. κυβ. μέτρα), πάνω ακριβώς στο σεισμικό ρήγμα της Ιερισσού;

Τώρα, και με αφορμή τις δημοσιευμένες χαρούλες του δημάρχου μας μετά την ολοκλήρωση του παζαρέματος, δηλώνουμε επίσης, ότι δεν ξέρει για τι πράγμα μιλάει! Δεν έχει επισκεφτεί ποτέ τις Σκουριές, τον Κάκκαβο, την Τσικάρα, το Λοτσάνικο, τον Καρατζά, δεν γνωρίζει ούτε καν τη χωροθέτηση των έργων, και εννοείται πως δεν έλαβε ποτέ υπόψη του το φωτογραφικό υλικό που του παραδόθηκε στη διάρκεια του τελευταίου δια ζώσης Δημοτικού Συμβουλίου, εκείνο της παρωδίας ενημέρωσης από μέρους της Ελληνικός Χρυσός το Φλεβάρη του 2020. Μιλάμε για το υλικό που καταγράφει τη διάλυση των υποδομών της εταιρείας στο ρέμα Καρατζά από τις ισχυρές βροχοπτώσεις και πλημμύρες του Νοέμβρη του 2019. Θέλουμε να πούμε ότι δε συνάδει η έπαρση και η αυτοϊκανοποίηση των μιντιακών δηλώσεών του (για την επίτευξη και καλά αποδοτικότερων, "μελλοντικών" και ταυτόχρονα "εμπροσθοβαρών" αντισταθμιστικών ανταλλαγμάτων), με το ξεροστάλιασμα στους διαδρόμους των υπουργείων, εν αναμονή ενός χτυπήματος στην πλάτη και της υπόσχεσης "όλα καλά Στέλιο, θα γλείψετε κι εσείς λίγο κόκκαλο". Με λίγα λόγια κε δήμαρχε, θεωρούμε ότι είναι ανήθικο, κυνικό και ιδιαζόντως επικίνδυνο, να αντιστοιχίζει κανείς, ο οποιοσδήποτε, την ανθρώπινη ευημερία και κυρίως την ανθρώπινη αξιοπρέπεια με ένα τοκισμένο (κάπου 10%) χρηματικό αντίκρισμα.

Υποδομές της Eldorado μετά την πλημμύρα του 2019 μέσα στο ρέμα Καρατζά που θα αντέξουν στη "μέγιστη δυνατή βροχόπτωση".

Κλείνοντας, θέλουμε να υπενθυμίσουμε ότι το ζητούμενο για την επιτροπή αγώνα Μ. Παναγίας αλλά και για τους αγωνιζόμενους του πάλαι ποτέ "κινήματος των κινημάτων", δεν ήταν και δεν είναι το να γίνουμε συμμέτοχοι στο μεγάλο φαγοπότι με τα χρυσά κουτάλια. Ότι εμείς  ανεξάρτητα από το αν η Eldorado και η κάθε Eldorado, ήθελε, μπορούσε ή ονειρεύεται να κάνει μεταλλουργία, δεν συμμεριζόμαστε τις φαντασιώσεις της ελληνικής πολιτείας για χρυσά δικαιώματα και καθετοποιημένες υπεραξίες. Είμαστε βέβαιοι ότι ο εξορυκτισμός και οι μέγα-εξορύξεις δεν εξυπηρέτησαν ποτέ την ισότιμη ανθρώπινη ευημερία ούτε και ικανοποιούν πραγματικές κοινωνικές ανάγκες, αλλά καλλιέργησαν και καλλιεργούν την αδηφάγο ανθρώπινη απληστία, τον τυχοδιωκτισμό, την κερδοσκοπία και την αυτοδικαίωση των κυρίαρχων. Γι’ αυτό και εναντιωνόμαστε στα Μεταλλευτικά Επενδυτικά Σχέδια Ανάπτυξης εν γένει. "Χρυσωρυχεία ποτέ και πουθενά" ήταν ένα από τα βασικά μας συνθήματα, γιατί εδώ, στη γη του Αριστοτέλη (που τόσο αρέσκεται να επικαλείται ο δήμαρχός μας), επινοητή της Λογικής και δη της κριτικής σκέψης, κανένας παπαγάλος δεν μπορεί να μας πείσει πως ξεκοιλιάζοντας τη γη για να αποκτήσουμε κάποια δέκατα του γραμμαρίου σε χρυσό, εμείς θα ζήσουμε ευτυχισμένοι και εν ευημερία σε ένα ρόδινο μέλλον.

Σε έναν τόπο πανέμορφο και εύφορο αλλά παραμελημένο, εγκαταλειμμένο και εγκλωβισμένο εξαιτίας της μεταλλευτικής δραστηριότητας και της ανικανότητας του ελληνικού κράτους στην επίλυση των όποιων σοβαρών κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων, θέση και αντιπρότασή μας είναι η οικονομική και παραγωγική ανασυγκρότηση με βάση τον πρωτογενή τομέα, με ήπιες αγροτικές και τουριστικές δραστηριότητες και οριζόντιες οικονομικές προσεγγίσεις, με κοινωνικό έλεγχο, για την εναρμόνιση του ανθρώπινου με το φυσικό περιβάλλον.

Για όλους τους παραπάνω λόγους λοιπόν, τα αιτήματά μας παραμένουν επίκαιρα και διαχρονικά:

Αποχαρακτηρισμός της περιοχής από μεταλλευτική ζώνη και

Αποκατάστασή της από τον κύριο υπεύθυνο, το ελληνικό κράτος.

Αν θέλετε χρυσό να ανοίξτε τις θυρίδες!

* https://www.mining.com/ranked-top-10-lowest-cost-gold-projects-on-the-globe/

  

 

                 

Λίγες φωτογραφίες από αποθέσεις αφύσικων υλικών, αγνώστου σύνθεσης και προέλευσης μέσα στο ρέμα Καρατζά μετά τα "φαινόμενα" του ’19. Μια κατάσταση για την οποία ο Δήμαρχος Αριστοτέλη αν και γνώριζε, δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ. Τι είναι αυτά τα υλικά; Από πού είναι;

Και τι είναι αυτό που χάσκει, στη βάση ακριβώς του μελλοντικού φράγματος  ύψους 145μ της λίμνης τελμάτων του Καρατζά Λάκκου;

Όταν θ’ αλέσουν το βουνό…

Ένα χημικό – βιομηχανικό τοπίο πριν την επέκταση και ολοκλήρωσή του. Στο μέλλον θα μας παραδοθεί καλύτερο από πριν.

ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ

Εικαστική παρέμβαση στον κόμβο της Μεγάλης Παναγίας.

Ενάντια σε μια φαντασιόπληκτη και αδίστακτη κυβέρνηση που στο όνομα και μόνο ενός φιλοεπενδυτικού φαίνεσθαι δίνει το ελευθέρας με το παραπάνω, σε μια εδώ και χρόνια μισοτελειωμένη εταιρεία, να υφαρπάξει, να καταστρέψει και να παραδώσει κρανίου τόπο σε όλες και όλους μας.

Ενάντια σε έναν παράλογο κοινωνικό εγκλεισμό που αφαιρεί την ανάσα και μας κλέβει τον απαραίτητο για τις ιώσεις ήλιο.

Σε μια Χαλκιδική υπό κόκκινη καραντίνα από τις αρχές καλοκαιριού του 2020, αλλά και σε όλη την επικράτεια, με το επινόημα των κυλιόμενων λοκ ντάουν.

Καλώντας τους συντοπίτες να ξανασκεφτούν πολύ σοβαρά την άκριτη αποδοχή και τη δεδομένη εξαρχής στήριξη σε ένα αρπαχτικό όπως η Eldorado Gold.