5η Πανελλαδική Συνάντηση κινημάτων και συλλογικοτήτων νερού, 19-20 Δεκ. 2020

 

Παρέμβαση της επιτροπής αγώνα Μ. Παναγίας

στη 2^η Πανελλαδική Συνάντηση για την Ενέργεια που πραγματοποιήθηκε (διαδικτυακά) στις 17 και 18 Οκτωβρίου 2020.

2^η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

 

Για διάφορους λόγους ζούμε σε μια πολύ άστατη περίοδο και πολλοί από τους εφιάλτες μας ξανάρχονται στο προσκήνιο. 

Η επιτροπή αγώνα Μεγάλης Παναγίας ήρθε σε επαφή με τους κινηματικούς προβληματισμούς που έμπαιναν για ζητήματα ενέργειας από πολύ νωρίς. Είχαμε έτσι την ευκαιρία να ξεκαθαρίσουμε στο κεφάλι μας ότι το ζήτημα που αντιμετωπίζαμε και συνεχίζουμε να το υφιστάμεθα, αυτό των επικείμενων εξορύξεων χαλκού -  χρυσού στη Χαλκιδική, είναι ένα πρόβλημα πολύ μεγαλύτερο από τις όποιες τοπικές περιβαλλοντικές του επιπτώσεις. Το ερώτημα των Πολιτών κατά του Λιθάνθρακα το 2007 «Ενέργεια για ποιον και γιατί;» μας ωθούσε να σκεφτούμε και εμείς «Μέταλλα για ποιον και γιατί;» και καταλήγαμε στον αφορισμό «Χρυσωρυχεία ποτέ και πουθενά»! Αντιλαμβανόμασταν, όχι μόνο διαισθητικά, ότι οι εξορύξεις που πρόκειται να γίνουν στη γειτονιά μας αφορούν, όπως και η ενέργεια, σε κάτι πολύ μεγαλύτερο που λέγεται «εξορυκτισμός». Μιλάμε δηλαδή για τη Δυτική, την καπιταλιστική αντίληψη για την ανάκτηση των εκάστοτε απαραίτητων πόρων. Είτε πρόκειται για μέταλλα είτε για ορυκτά καύσιμα, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το κέρδος και οι αλυσίδες παραγωγής οικονομικής αξίας που καθίστανται εφικτές μόνο με την κυριαρχική επιβολή των συμφερόντων του οποιουδήποτε κρατικού ή οικονομικού κολοσσού. 

Πριν όμως μιλήσαμε για εφιάλτες στο προσκήνιο. Όπως προβλέπεται με τον σταδιακό και στην ουσία πλήρη αποκλεισμό της χρήσης λιθανθράκων (π.χ. λιγνίτη) και υδρογονανθράκων, το βάρος της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας πέφτει συνολικά στις ανανεώσιμες πηγές (ήλιος, άνεμος, γεωθερμία). Με τη ζήτηση και κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας διαρκώς αυξανόμενες θα χρειαστούν, και ήδη το βιώνουμε, τεράστιες κατασκευαστικές παρεμβάσεις εγκατάστασης ανεμογεννητριών και φωτοβολταϊκών μονάδων. Η υστερία της ηλεκτροκίνησης αυτοκινήτων απαιτεί ήδη την κατασκευαστική αύξηση μπαταριών λιθίου με ορίζοντα τα επόμενα 20-30 χρόνια. Οι τεχνολογίες που απαιτούνται για την παραγωγική αξιοποίηση των ήπιων πηγών ενεργείας είναι στη πλειοψηφία τους νέες και καινοτόμες και υποστηρίζονται απαραίτητα και απόλυτα από συγκεκριμένες ορυκτές πρώτες ύλες (ΟΠΥ). Έρχονται λοιπόν στο προσκήνιο ορυκτά και μέταλλα που χαρακτηρίζονται κρίσιμα όπως το λίθιο, το κοβάλτιο, ο γραφίτης, το βανάδιο, οι σπάνιες γαίες αλλά και τα πιο γνωστά όπως το νικέλιο, ο χαλκός, το μαγγάνιο, ο μόλυβδος, το ασήμι και άλλα. Για τους μαγνήτες των ανεμογεννητριών παραδείγματος χάρη χρειάζονται μεγάλες ποσότητες των σπάνιων γαιών νεοδυμίου και δυσπροσίου. Ένα κανονικό αυτοκίνητο χρειάζεται 20 kg χαλκού, 4 kg νικελίου, 10  kgψευδαργύρου,  0 kg κοβαλτίου και  10 kg μολύβδου. Ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο χρειάζεται 70 kg χαλκού,  46 kg νικελίου, 17 kgψευδαργύρου,  14 kg κοβαλτίου και  12 kg μολύβδου. Που σημαίνει ότι η «απανθράκωση» κι η «ηλεκτροκίνηση» της κοινωνικής και οικονομικής ζωής έχει ανάγκη πολλαπλάσιας αύξησης της εξόρυξης και παραγωγής των απαραίτητων ΟΠΥ. Που με τη σειρά του σημαίνει αύξηση λειτουργίας περισσότερων μεταλλείων και μάλιστα σε ευρωπαϊκό έδαφος, αφού η μεταποιητική ευρωπαϊκή βιομηχανία αυτή τη στιγμή ακροβατεί καθώς είναι άκρως εξαρτώμενη από τις εισαγωγές των περισσότερων ΟΠΥ. Δεδομένης της Βιομηχανικής Στρατηγικής της Ε.Ε. καθίσταται αναγκαίος ο εντοπισμός των περιοχών με πιθανά εκμεταλλεύσιμα αποθέματα από εγχώρια (ευρωπαϊκά) πρωτογενή κοιτάσματα αλλά και η εφαρμογή πρακτικών κυκλικής οικονομίας και ολοκληρωμένης διαχείρισης αποβλήτων ώστε τα μη ανακυκλωμένα υλικά να είναι τα ελάχιστα. Έχουμε μπροστά μας επίσης την ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία που έχει ως πρωταρχικό στόχο να καταστήσει την Ευρώπη κλιματικά ουδέτερη μέσω της ενεργειακής μετάβασης, της κυκλικής οικονομίας και της αποτελεσματικής αξιοποίησης των ΟΠΥ. Το 60% των κρίσιμων ΟΠΥ σχετίζονται και συνδέονται με επιχειρηματικές δραστηριότητες υψηλής τεχνολογίας. Η συμφωνία του Παρισιού και οι διάφορες πρωτοβουλίες για το κλίμα δημιουργούν πολιτικές, νομικές και οικονομικές προϋποθέσεις για ενεργειακή παροχή από ανανεώσιμες πηγές σε ποσοστό πάνω από 50% μέχρι το 2040. Οπότε για την ευρωπαϊκή ή παγκόσμια προοπτική οι διαφορετικές νομοθεσίες των κρατών μελών της Ε.Ε αναφορικά με την εξόρυξη, τις αδειοδοτήσεις, τις διαδικασίες σχεδιασμού των χρήσεων γης, της υγείας, της ασφάλειας ή τους κανόνες προστασίας του περιβάλλοντος, αποτελούν δυνητικά εμπόδια για τις εξορυκτικές δραστηριότητες.  Οι ανάγκες του συστήματος είναι τεράστιες και επιτακτικές. Αυτή τη στιγμή η βιομηχανία της Ε.Ε. εξαρτάται ολοκληρωτικά από τις εισαγωγές σπάνιων γαιών από την Κίνα. Για το λόγο αυτό στις 3 Σεπτεμβρίου 2020 η ΕΕ προέβη στη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Συμμαχίας Κρίσιμων Ορυκτών. Η συμμαχία θα έχει μορφή συνεταιρισμού επιχειρήσεων, κυβερνήσεων και ερευνητικών ιδρυμάτων και θα αποσκοπεί στο χτίσιμο κατάλληλης αλυσίδας αξίας κρίσιμων ορυκτών.  Είναι η πρώτη φορά στα οικονομικά δεδομένα της δύσης που μπορούμε να πούμε ότι αμφισβητείται το «αόρατο χέρι της ελεύθερης αγοράς» για να αντιμετωπιστεί η απόλυτη κυριαρχία της Κίνας πάνω στο θέμα των μεταλλικών αποθεμάτων.

 Οι ΗΠΑ από το 2017 προσδιόρισαν τις 35 ΟΠΥ που θεωρούνται στρατηγικής σημασίας για την οικονομική και εθνική ασφάλεια της χώρας.  Αυτά τα 35 κρίσιμα ορυκτά είναι απαραίτητα για προϊόντα από τα οποία εξαρτώνται περισσότερο η εθνική στρατιωτική υποδομή και η οικονομία των ΗΠΑ (αεροπλάνα, υπολογιστές, κινητά τηλέφωνα, συστήματα παραγωγής και μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και προηγμένα ηλεκτρονικά). Σήμερα εισάγουν το 80% των σπάνιων γαιών από τη Κίνα. Στις 30 Σεπτεμβρίου 2020 ο Τραμπ υπέγραψε Εκτελεστική Διαταγή με την οποία κήρυξε επίσημα τις ΗΠΑ «σε κατάσταση εθνικής έκτακτης ανάγκης» για την απειλή έλλειψης κυρίως σπάνιων γαιών και άλλων κρίσιμων ορυκτών. 

Για τα διάφορα οικονομικά «αλάνια» (ναυτεμπορική, καθημερινή, έθνος, capital.gr, liberal.gr κλπ) η Ελλάδα θα μπορούσε να συμμετάσχει τόσο στην Ευρωπαϊκή Συμμαχία κρίσιμων ορυκτών και ταυτόχρονα να αναζητήσει τρόπους συνεργασίας με τις ΗΠΑ στον ίδιο τομέα αφού κατά την τελευταία επίσκεψη του αμερικανού ΥΠΕΞ Μάικ Πομπέο φάνηκε πως οι ΗΠΑ προτίθενται να επενδύσουν πολλά στη Βόρεια Ελλάδα. Δεμένοι λοιπόν χειροπόδαρα και με το λύκο να φυλάει τα πρόβατα.

 Η Ελλάδα βέβαια μέσω της Ελληνικός Χρυσός συμμετέχει σε ερευνητική ομάδα με εταίρους από τη Σουηδία, Φινλανδία, Πολωνία, Τσεχία, Βουλγαρία, Κύπρο κ.α. και στα πλαίσια του ευρωπαϊκού προγράμματος «Ορίζοντας 2020», υλοποιεί το ευρωπαϊκό έργο X-Mine ( X-Mine Project- Real time Mineral X-ray Analysis for efficient and Substainble Mining) . Στόχος του παραπάνω προγράμματος είναι η κοιτασματολογική έρευνα να προσεγγίσει βάθη άνω των 500 μέτρων τόσο στα υφιστάμενα μεταλλεία όσο και στα κοιτασματολογικού ενδιαφέροντος εδάφη. Μέσω των νέων τεχνολογιών, όπως οι νέοι αισθητήρες ακτίνων-Χ για την ανάλυση των πυρήνων των γεωτρήσεων, τους επιτρέπεται να χαρακτηρίσουν κοιτασματολογικά εκμεταλλεύσιμες ακόμη και χαμηλότερες μεταλλικές περιεκτικότητες. Δεν ενδιαφέρουν δηλαδή μόνο τα 2-3 πλούσια μέταλλα αλλά και τα συνοδά μέταλλα που μπορεί να είναι μεγαλύτερης μεταλλευτικής αξίας. Άρα σουρωτήρι τα πάντα ! Γίνεται λοιπόν ολοένα πιο φανερό ότι οι νέες κοινωνικές προκλήσεις και οι επιλογές για βιώσιμη ανάπτυξη, ενεργειακή μετάβαση/μεταρρύθμιση, πράσινη και συστημική κυκλική οικονομία, ηλεκτροκίνηση οχημάτων και ρομποτικές τεχνολογίες, δεν είναι ούτε εφαρμόσιμες ούτε υλοποιήσιμες χωρίς τη χρήση ορυκτών και μετάλλων. Με το πρόγραμμα αυτό κατά τα λεγόμενά τους θα γίνει εφικτή οικονομικά η εξόρυξη μικρών και σύνθετων κοιτασμάτων, θα αυξηθούν τα βεβαιωμένα αποθέματα ΟΠΥ και θα μειωθεί σημαντικά το περιβαλλοντικό αποτύπωμα της εξορυκτικής δραστηριότητας. 

Για εμάς το πρόβλημα πέρα από την υποψηφιότητα της Χαλκιδικής για ολοκληρωτικό ξεχαρβάλωμα, είναι το ότι βιώνουμε μια περίοδο ολικής ήττας, κινηματικά μιλώντας, και δεν είναι μόνο ο κορωνοϊός η βασική της αιτία. Μας προβληματίζει σοβαρά η ανικανότητα μέχρι στιγμής δημιουργίας μιας στοιχειώδους πραγματικής κοινής πλεύσης και ενιαίου λόγου σε θέματα όπως η ενέργεια, οι εξορύξεις, το νερό, η ανάπτυξη και η αποανάπτυξη, με αποτέλεσμα, που παραμένει μέχρι στιγμής, την αδυναμία δημιουργίας κοινοτήτων αγώνα και πειραματικών παραγωγικών-ενεργειακών κύκλων ή διαδικασιών κοινής, συλλογικής προοπτικής. Η μη αποδοχή της πολυπλοκότητας και της εσωτερικής αλληλεξάρτησης των παραπάνω ζητημάτων μας οδηγεί εκ των πραγμάτων στην παραδοχή ότι το καλύτερο δυνατό σύστημα για την ηλεκτροκίνητη ανθρώπινη ευημερία είναι το υπάρχον. Θέλουμε να πούμε ότι αν εμείς οι «Δυτικοί», έστω και «οι λίγοι», δεν ξεκαθαρίσουμε το τί περίπου θα θέλαμε ως εναλλακτική προοπτική στο υπάρχον, θα παραμείνει εξαιρετικά δύσκολη η σε βάθος κοινωνική μας παρέμβαση.

Ζούμε την παγκοσμιότητα του ενεργειακού/εξορυκτικού προβλήματος αλλά και του κοινωνικο-πολιτικού προβλήματος της πανδημίας. Την αναδιάταξη των παραγωγικών σχέσεων μαζί με τη φαντασιακή ρήξη της αλλοφοβίας. Για εμάς η επιβολή αλλά ακόμα περισσότερο η οριστική ίσως αποδοχή της εξ αποστάσεως επικοινωνίας, αποτελεί ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Έχουμε ζήσει στο πετσί μας την αμφισημία, την αμφιβολία και τελικά τη ματαίωση μέσα από προσπάθειες δημιουργίας ηλεκτρονικών πλατφορμών που υποτίθεται ότι θα διευκολύνανε την ανάπτυξη άλλων παράλληλων ή εναλλακτικών μορφών οργάνωσης αλλά ξεχνούσαμε ότι τα μέσα από μόνα τους δεν καθορίζουν την ουσία των στόχων και των επιθυμιών μας. Θεωρούμε ότι πρόκειται για τεχνο-εμμονές που μας προβληματίζουν ιδιαίτερα αφού μας εκβιάζουν να αναθεωρήσουμε τη θέση μας απέναντι στον εξορυκτισμό εν γένει. Αυτό που συμβαίνει δεν έχει καμία σχέση με λειτουργικότητα ή την εργονομία των σύγχρονων μέσων επικοινωνίας όταν αυτά εφαρμόζονται/χρησιμοποιούνται από ήδη δομημένες κοινότητες που κινούνται προς τους στόχους που έχουν βέβαια προσδιοριστεί άμεσα και ελεύθερα. Ξεκαθαρίζουμε, δεν μας ενοχλεί το γεγονός ότι η συνάντηση για την ενέργεια πραγματοποιείται εξ αποστάσεως. Τουναντίον, πιστεύουμε ότι πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα και σημαντική προσπάθεια και αντιλαμβανόμαστε την ανάγκη λόγω της σοβαρότητας της κατάστασης που διαμορφώνεται. Μας προβληματίζει όμως τα μέγιστα το γεγονός ότι δεν υπάρχει πραγματικός προβληματισμός σχετικά με το τι συμβαίνει με αφορμή την υποτιθέμενη πανδημία. Έχουμε αποδεχθεί άκριτα τα κελεύσματα των «ειδικών» περί ατομικής ευθύνης όπως άκριτα σε πολλές περιπτώσεις καταφερόμαστε και ενάντια στις ΑΠΕ. Δεν κάνουμε κριτική στα περί κορωνοϊού γιατί αυτό το κάνουν οι «ψεκασμένοι» συνωμοσιολόγοι και κατακρίνουμε τις ΑΠΕ ή τις ενεργειακές κοινότητες γιατί απλά επιτρέψαμε με τις κινηματικές μας ολιγωρίες , από το 1970 μέχρι σήμερα, στο σύστημα να τα οικειοποιηθεί και να μας τα προτείνει/επιβάλλει ως ΒΑΠΕ μέσω του κράτους και του πράσινου καπιταλισμού. Κάποια στιγμή θα πρέπει να αποφανθούμε πάνω στις νέες τεχνολογίες και την πραγματική τους ανάγκη και ποιον ουσιαστικά αυτή η ανάγκη εξυπηρετεί. Ας αναλογιστούμε ότι περίπου το 5% της ηλεκτρικής ενέργειας των νοικοκυριών στις ΗΠΑ σπαταλιέται σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τηλεοράσεις και άλλες συσκευές που μένουν σε αναμονή (η ηλεκτρική ενέργεια που χάνεται λόγω ελλιπούς σχεδιασμού των κυκλωμάτων σε κατάσταση αναμονής ισοδυναμεί με την παραγωγή περισσότερων από 12 σταθμών παραγωγής χιλίων μεγαβάτ σε πλήρη λειτουργία). 

Το διακύβευμα της εποχής είναι μεγάλο  και στηρίζεται στο τρίπτυχο που προσδιορίζουν τα αδέρφια μας οι Ζαπατίστας, εξορυκτισμός, κατάργηση της δημόσιας εκπαίδευσης και δραστική αλλαγή του ασφαλιστικού συστήματος που αφορά το εργασιακό και τη δημόσια υγεία. 

Χαιρετίζουμε τα αδέρφια μας, τους Ζαπατίστας, που δοκιμάζονται άγρια το τελευταίο διάστημα από τις εξορυκτικές μονομανίες και τα αναπτυξιακά παραληρήματα. 

Σας ευχαριστούμε,

Επιτροπή αγώνα Μεγάλης Παναγίας.

ΧΑΜΗΛΕΣ ΠΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ας πούμε ΕΞΥΠΝΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ

Τις τελευταίες μέρες σε καθημερινή βάση οι κάτοικοι του Δήμου Αριστοτέλη είναι μάρτυρες μιας ιδιαίτερης εξ ουρανού κατάστασης. Αυτής των αδιάκοπων και πολύωρων πτήσεων ενός μαύρου ή blue-black ελικοπτέρου. Ενός ελικοπτέρου που είναι αλήθεια ότι δεν ψεκάζει,  αλλά ακτινοβολεί την περιοχή. Πρόκειται για ένα καταγραφικό ελικόπτερο που μεταφέρει ένα είδος ραντάρ ΗΤΕΜ (Helicopter-based deep penetrating TEM) το οποίο επιτρέπει την τρισδιάστατη απεικόνιση του υπεδάφους σε βάθος μέχρι και εξακοσίων μέτρων (έτσι τουλάχιστον καυχιούνται ή προσδοκούν οι επιστήμονες που εμπλέκονται).

Η συγκεκριμένη καταγραφή γίνεται στα πλαίσια του ευρωπαϊκού ερευνητικού προγράμματος Smart exploration (έξυπνη έρευνα) και αφορά στην εξερεύνηση για την αναζήτηση στρατηγικών ορυκτών πόρων στο έδαφος της Ευρώπης. Το έργο ξεκίνησε την 1-12-2017 και εξελίσσεται για 36 μήνες παράλληλα με ένα δεύτερο καταγραφικό έργο το X-MINE project που στοχεύει στην υλική, λεπτομερή και σε πραγματικό χρόνο ανάλυση των πυρήνων υπεδάφους των γεωλογικών γεωτρήσεων μέσω των ακτινών Χ. Και τα δύο έργα χρηματοδοτούνται από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα Ορίζοντας 2020 (Horizon 2020) για την έρευνα και την καινοτομία, πρόγραμμα 80 δις ευρώ, το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό ερευνητικό πρόγραμμα που χρηματοδοτήθηκε μέχρι σήμερα. Στα παραπάνω έργα η Ελλάδα «εκπροσωπείται» στο Smart exploration από την Hellas Gold, την Delphi-Distomon SA (Βωξίτες-Μυτιληναίος) και για την επιστήμη, το ΕΜΠ (Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο), ενώ στο X-MINE «εκπροσωπείται» αποκλειστικά από την Hellas Gold (γνωστή ελληνικότατη πολυεθνική).

 Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η Ελλάδα και ιδιαίτερα η Β. Ελλάδα με κέντρο και αναφορά τη Χαλκιδική είναι στόχος για ξεχαρβάλωμα, μαζί με ολόκληρη την Ιβηρική και μεγάλο μέρος της Σκανδιναβικής χερσονήσου, ήδη από το 2009 όσον αφορά στην αναζήτηση κύριων και σπάνιων μετάλλων μέσω του Pro-Mine project της οδηγίας Φερχόιγκεν, που ευτυχώς και ακριβώς όπως άρμοζε, δεν έγινε ποτέ αποδεκτό από την τοπική κοινωνία.

 Άλλα χρόνια θα πει κάποιος.

Άρα και με λίγα λόγια, οι διάφοροι ευρω-πολυεθνικοί εταίροι έχουν εντοπίσει το πού θα γίνει ο παγκοσμίου κλάσεως σεληνιακός κρατήρας και ποια θα είναι η παγκοσμίου κλάσεως χαβούζα τουλάχιστον για την Ελλάδα. Ήδη η Eldorado Gold στο χρηματιστηριακό τραπέζι που παίζει αναζητώντας στρατηγικό επενδυτή ( ο οικονομικός κολοσσός δεν έχει χρήματα για να συνεχίσει την επένδυση στις Σκουριές!!), ανεβάζει τα προς εξόρυξη αποθέματα στους 260 εκ. τόνους από τους 148 εκ. τόνους για τα οποία στην πραγματικότητα δεν έχει ακόμη αδειοδοτηθεί. 

Στην προκειμένη περίπτωση θα περίμενε λοιπόν κανείς από μια εταιρεία σαν την Hellas Gold , άμεσα εμπλεκόμενη, «αντικειμενικά» αξιολογημένη και πολυβραβευμένη για Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη ότι κάτι θα έλεγε, ότι  κάτι θα προσπαθούσε να «εξηγήσει» στους υφισταμένους της ιθαγενείς για το σιδερένιο πουλί που πετούσε πάνω από τα κεφάλια τους και για το ρόδινο μέλλον που τους ετοιμάζει. Προσμονές και προσδοκίες φιλομεταλλευτικών ονειροπόλων θα πούμε εμείς. Η εταιρεία συνεχίζει να αυθαιρετεί (έτσι και αλλιώς η όποια λειτουργία της είναι παράνομη αφού ακόμη ψάχνεται μαζί με τα φιλοεπενδυτικά κολλητάρια της,  Μητσοτάκη-Χατζηδάκη-Γεωργιάδη, για ολοκληρωμένη αδειοδότηση στοιχειωδώς αποδεκτή), και εκ των πραγμάτων κατέστησε  φερέφωνό της τον ίδιο τον Αριστοτελικό δήμαρχο που ως ειδήμονας τυφλά πιστός στην αναπτυξιολαγνεία αποφάνθηκε καθησυχάζοντας, αφού βέβαια ενημερώθηκε «κατευθείαν» από τον ευρωπαϊκό φορέα:

 "Προς αποφυγή παρανοήσεων και για να σταματήσουν τα ευφάνταστα σενάρια που διακινούνται τις τελευταίες μέρες προκαλώντας άσκοπη αναστάτωση, ενημερώνουμε τους δημότες ότι οι πτήσεις ελικοπτέρου που παρατηρήθηκαν τις τελευταίες μέρες στην ευρύτερη περιοχή, αφορούν στο ερευνητικό έργο Smart Exploration, για το οποίο ο Δήμος μας έχει ενημερωθεί από τον ευρωπαϊκό φορέα που το διενεργεί.
Στοχεύει στην ανάπτυξη νέων, φιλικών προς το περιβάλλον τεχνολογιών γεωλογικών ερευνών και η Ελλάδα είναι μία από τις 5 ευρωπαϊκές χώρες που έχουν επιλεγεί να συμμετέχουν σε αυτό, με τη μεταλλευτική ζώνη πάνω από τη Φισόκα να είναι μέσα στις ζώνες έρευνας. Η ερευνητική διαδικασία πραγματοποιείται αποκλειστικά σε μη κατοικημένες περιοχές με απόλυτη ασφάλεια για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον και ολοκληρώνεται τη Δευτέρα 30/11/2020.." 

Εύλογα και πραγματικά ανησυχητικά τα ερωτήματα που γεννιούνται στους ιθαγενείς της περιοχής.

Αντιλαμβάνεται ο δήμαρχος και οι συντοπίτες μας ότι η Χαλκιδική δεν έχει επιλεγεί ωσάν σε καλλιστεία μις Ευρώπη για τις ομορφιές και τους ανθρώπους της, αλλά ως βασικό, θυσιαστικό θύμα στο βωμό της δήθεν σταθεροποίησης της χρεοκοπημένης ευρωπαϊκής οικονομίας?

Αντιλαμβάνεται ο δήμαρχος ότι οι ακατοίκητες περιοχές πάνω από τις οποίες πετούσε το Smart exploration είναι τα χωριά των οποίων οι κάτοικοι τον εξέλεξαν δήμαρχο?

Γνωρίζει ο δήμαρχος ότι η Φισώκα δε βρίσκεται στη Μ. Παναγία?

Νομίζει ότι οι  Μεγαλοπαναγιώτες και οι άλλοι κοντοχωριανοί του «μεταλλευτικού τόξου», φίλοι και αντιμεταλλευτικοί, πείστηκαν πως είναι αόρατοι ή ήδη ανύπαρκτοι? 

Γνωρίζει, ως εξ αντικειμένου ειδήμων, ότι ο μεταλλευτικός κώδικας όταν μπει σε ισχύ επιτρέπει στην οποιαδήποτε εμπλεκόμενη μεταλλευτική εταιρεία να δραστηριοποιηθεί και να ξεκοιλιάσει με μια απλή αίτηση οτιδήποτε στην επικράτειά της έχει καταγράψει ως οικονομικά συμφέρον?

Πιστεύει πραγματικά, πάλι ως ειδικός, ότι το έγκλημα της καταστροφής μεγάλου μέρους του αρχέγονου δάσους του ρέματος Καρατζά, της καθημερινής διακινδύνευσης καταστροφής του υδροφόρου ορίζοντα ή της διάλυσης του τοπικού κοινωνικού ιστού μπορούν να αποκατασταθούν με 1,4 εκ. ευρώ σε βάθος τριετίας?

(πρόκειται για τα 900.000 ευρώ μεταλλευτικών τελών για την τριετία 2017-2019  που συνειδητά δεν παραλάμβανε η προηγούμενη δημοτική αρχή καθώς θεωρούσε την αποδοχή τους νομιμοποίηση της Ελληνικός Χρυσός στην περιοχή, προσαυξημένα από τα 600.000 ευρώ ως μπόνους υποταγής που διασφάλισε ο δήμαρχος από τον γκουρού του περιβάλλοντος Χατζηδάκη για τη διετία 2018-2019).

Είναι λίγα τα λεφτά Στέλιο και οι πραγματικοί αριθμοί καθίστανται αμείλικτοι για την τοπική και την ελληνική οικονομία.

 Οι κάτοικοι και οι φορολογούμενοι της ελληνικής επικράτειας και κυρίως οι ντόπιοι φιλομεταλλευτικοί αλλά και οι αντιμεταλλευτικοί, θα πρέπει να αναλογιστούν το ποια θα είναι η συμβολή της «μεγαλύτερης εν εξελίξει επένδυσης στη χώρα» και σε βάθος 27ετίας, μετά από το deal που μαγειρεύουν οι εξ Αθηνών επαΐοντες και σωτήρες εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο (από το Σεπτέμβρη του ’19 που ανέλαβαν μέχρι σήμερα):

Λοιπόν, το ελληνικό δημόσιο για να επανεκκινήσει τη χρεοκοπημένη  οικονομία του, θα λαμβάνει από την Ελληνικός Χρυσός 1,5 εκ. ευρώ ετησίως ως μεταλλευτικά τέλη καθώς επίσης και τη φορολόγηση των περίπου χιλίων απασχολούμενων στην εταιρεία και έτσι σίγουρα θα ανακάμψει και θα σωθεί το έθνος και η οικονομία(!?), και ακόμη ότι αποδίδοντας το 20% των μεταλλευτικών τελών στον ενδιαφερόμενο δήμο, δηλαδή 300.000 ευρώ ετησίως, θα σωθεί και θα ευημερήσει και αυτός.

 Εμείς σαν κομμάτι της τοπικής κοινωνίας θα επιμείνουμε ότι δε μας αρέσουν οι πολιτικάντικοι κομπασμοί και πάνω απ’ όλα ότι δε μας αρέσει το να μας δουλεύουν, γι’ αυτό και από τη μία ενθυμούμενοι την αριστοτελική αναφορά του δημάρχου πως «λογικό είναι το πρόβλημα για το οποίο μπορούν να ειπωθούν αρκετά και καλά επιχειρήματα» θα επισημάνουμε ότι στην προκειμένη δεν υπάρχουν ούτε αρκετά (δεν αρκεί η επίκληση του μεροκάματου), ούτε καλά επιχειρήματα για να τα συζητήσουμε σοβαρά και να τα αποδεχτούμε σαν «μεθοδικές και χωρίς κραυγές επιτυχίες». 

Όσο για τη σαπιόβαρκα των ντελιριακών, αναπτυξιακών τους οραμάτων, διαβεβαιώνουμε το δήμαρχο και την κυβέρνηση, (που κατά τα λεγόμενά του, χωρίς δεύτερη σκέψη) τυφλά εμπιστεύεται, ότι στην περιοχή δε θα  βρεθεί εύκολα λιμάνι για τον απόπλου της, γιατί μας έχουν τελειώσει οι Ιφιγένειες  που θα θυσιαστούν στο βωμό της αυθαιρεσίας. 

Επιτροπή αγώνα Μεγάλης Παναγίας

Το ΣτΕ ακυρώνει την περιβαλλοντική αδειοδότηση του ΥΗΕ στη Μεσοχώρα

Μια ακόμη απορριπτική απόφαση του ΣτΕ για τα έργα στον άνω ρου του Αχελώου είναι γεγονός. Πιο συγκεκριμένα, η 7μελής σύνθεση του Ε΄ τμήματος του ΣτΕ, κρίνοντας σχετική προσφυγή του Συνδέσμου κατακλυζομένων Μεσοχώρας, εξέδωσε την 2230/2020 απόφαση, με την οποία ακυρώνει την απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων (ΑΕΠΟ) του ΥΗΕ Μεσοχώρας (εκδόθηκε στις 4/8/2017, επί των ημερών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ). Το ΣτΕ, παρότι δεν αμφισβητεί την περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική σκοπιμότητα του έργου, θεωρεί ότι η ΑΕΠΟ απώλεσε το νόμιμο έρεισμά της, καθώς «Δεν εχώρησε επανεξέταση της ΑΕΠΟ και συμβατότητά της με τις αναθεωρήσεις των Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών και με το αναθεωρημένο περιφερειακό χωροταξικό σχέδιο Θεσσαλίας».

Σε κάθε περίπτωση, η νέα απόφαση του ΣτΕ αποτελεί ένα ακόμη εμπόδιο στα σχέδια των υποστηρικτών των έργων στον άνω ρου του Αχελώου, οι οποίοι αναθάρρησαν από τις επαναλαμβανόμενες διακηρύξεις της κυβέρνησης της ΝΔ για επαναφορά του σχεδίου εκτροπής του Αχελώου στη Θεσσαλία. Για τους κατοίκους της Μεσοχώρας και το πανελλαδικό κίνημα υποστήριξης του 35χρονου αγώνα τους είναι μια στιγμή ικανοποίησης, παρότι είναι απολύτως σαφές ότι δε χωρά καμία επανάπαυση και εφησυχασμός.

Την απαλλαγή από τη διαρκή ομηρία μπορεί να τη δώσει μόνο η οριστική ακύρωση του συνόλου των έργων στον άνω ρου του Αχελώου (φράγμα και ΥΗΕ Μεσοχώρας, φράγμα και ΥΗΕ Συκιάς, εκτροπή Αχελώου) και η κατεδάφιση του φράγματος της Μεσοχώρας. Και είναι βαρύτατες οι ευθύνες της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, που όχι μόνο δεν προχώρησε σε αυτήν την κατεύθυνση, αλλά αδειοδότησε το ΥΗΕ της Μεσοχώρας, προανήγγειλε την κατασκευή του ΥΗΕ της Συκιάς και άφησε άθικτη τη σήραγγα της εκτροπής.

Με δεδομένη την πρόθεση της κυβέρνησης, δεν θα μας παραξένευε καθόλου μια εξέλιξη, σύμφωνα με την οποία η τελευταία απόφαση του ΣτΕ θα «αξιοποιούνταν» στην κατεύθυνση μιας νέας αδειοδότησης, όχι μόνο του ΥΗΕ στη Μεσοχώρα, αλλά του συνόλου των έργων στον άνω ρου του Αχελώου, συμπεριλαμβανομένης της εκτροπής, κάτι που εξηγεί τις σχετικά πρόσφατες πρωθυπουργικές δηλώσεις για συμμόρφωση με τις αποφάσεις του ΣτΕ και για την ανάληψη των αναγκαίων νομοθετικών πρωτοβουλιών.

Όπως και να ’χουν  τα πράγματα, οι υποστηρικτές των έργων θα πρέπει να γνωρίζουν ότι δε θα έχουν ευκολότερο έργο απ’ ότι στο παρελθόν. Η κατά μέτωπο επίθεση στο περιβάλλον και η λεηλασία της φύσης, εξαιτίας σειράς ενεργειακών και άλλων δραστηριοτήτων σε όλη τη χώρα, έχει πλέον ευαισθητοποιήσει χιλιάδες πολιτών, των οποίων η αντίθεση είναι βέβαιο ότι θα εκφραστεί δυναμικά και σε κάθε νέα απόπειρα «βιασμού» του Αχελώου. 

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ Ο ΡΟΥΣ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΑΦΑΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΜΕΣΟΧΩΡΑΣ 

ΝΑ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΤΟΥΝ ΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕΣΟΧΩΡΑΣ - ΣΥΚΙΑΣ 

ΝΑ ΣΦΡΑΓΙΣΤΕΙ Η ΣΗΡΑΓΓΑ ΕΚΤΡΟΠΗΣ 

ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΚΤΡΟΠΗΣ 

26.11.2020

 

Tρία (μεταφρασμένα) ανακοινωθέντα των ζαπατίστας με τα οποία αναγγέλλουν το ταξίδι τους στην Ευρώπη τον Απρίλη του 2021

Τέταρτο μέρος: Η ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ

 

Οκτώβριος 2020

Συνέβη πριν από 35 Οκτώβρηδες.

Ο Γερο Αντόνιο κοιτά τη φωτιά που αντιστέκεται στη βροχή. Κάτω από το βρεγμένο ψάθινο καπέλο, ανάβει με ένα μισοκαμμένο κούτσουρο το τσιγάρο που μόλις είχε στρίψει. Η φωτιά διατηρείται, κρυμμένη κάτω από τους κορμούς. Ενίοτε, τη βοηθά ο άνεμος και με την πνοή του ζωηρεύει τα κάρβουνα που κοκκινίζουν από θυμό.

Το στρατόπεδο είναι το περίφημο «Watapil», στην λεγόμενη “Sierra Cruz de Plata” που υψώνεται ανάμεσα στα υγρά χέρια των ποταμών Jataté και Perlas. Βρισκόμαστε στο έτος 1985 και ο Οκτώβρης υποδέχεται την ομάδα με μια καταιγίδα, προμήνυμα των επόμενων ημερών. Η ψηλή αμυγδαλιά (που θα ξαναβαφτίσει αυτό το βουνό στην αντάρτικη γλώσσα), κοιτά με συμπόνοια στα πόδια της αυτή τη μικρή, πολύ μικρή, ασήμαντη χούφτα από άντρες και γυναίκες. Πρόσωπα χαραγμένα, δέρματα ισχνά, το βλέμμα λαμπερό (ίσως από τον πυρετό, το πείσμα, το φόβο, το παραλήρημα, την πείνα, την αϋπνία), κουρελιασμένα τα καφέ και μαύρα ρούχα, και οι μπότες παραμορφωμένες από τις λιάνες[i] που προσπαθούν να κρατήσουν τις σόλες στη θέση τους.

Τα λόγια του Γερο Αντόνιο αργά, μόλις που ακούγονται μες στη βοή της καταιγίδας.  Τους μιλά σα να απευθυνόταν στον εαυτό του:

«Ο Τύραννος θα έρθει ξανά για να επιβάλλει στο χρώμα της γης τον σκληρό του λόγο, το εγώ του που δολοφονεί τη λογική,τη δωροδοκία που μεταμφιέζεται σε ελεημοσύνη.

Θα έρθει η μέρα που ο θάνατος θα φορέσει τα πιο απάνθρωπα ρούχα του. Με ενισχυμένα τα βήματά της με τροχούς καιουρλιαχτά, η μηχανή που μολύνει τα μονοπάτια, θα καλύψει την καταστροφή με το ψέμα της ευημερίας που θα σπείρει. Όποιος αντισταθεί σε αυτή την αντάρα που τρομοκρατεί φυτά και ζώα, θα χαθεί και από τη ζωή και από τη μνήμη. Μεμολύβι από την πρώτη, με το ψέμα από τη δεύτερη. Η νύχτα θα γίνει μεγαλύτερη, ο πόνος απέραντος και ο θάνατος πιο θανατερός.

Οι Aluxo´ob[ii] θα προειδοποιήσουν τότε τη μάνα γη, λέγοντας: “Έρχεται ο θάνατος, μητέρα, έρχεται σκοτώνοντας”.

Θα ξυπνήσει, τότε, η μάνα γη, η πρώτη μητέρα - ταράζοντας τον ύπνο των παπαγάλων, των μακάο και των τουκάν -, και θα απαιτήσει να πάρει πίσω το αίμα των προστατών και προστατριών της. Απευθυνόμενη στα παιδιά της, θα πει:

“Οι μεν θα πάτε να χλευάσετε τον εισβολέα. Οι άλλες θα πάτε να καλέσετε το αδελφικό αίμα. Μη σας τρομάζουν τα νερά, μησας πτοούν τα κρύα και οι ζέστες. Ανοίξτε δρόμους εκεί που δεν υπάρχουν. Σκαρφαλώστε σε ποτάμια και θάλασσες.Πλεύστε σε βουνά. Πετάξτε σε βροχές και σύννεφα. Γίνετε νύχτα, γίνετε μέρα, αχάραγα ξεκινήστε και ξυπνήστε το σύμπαν. Πολλά είναι τα ονόματα και τα χρώματά μου, αλλά μια η καρδιά μου, και ο θάνατός μου θα είναι θάνατος των πάντων. Μην ντρέπεστε για το χρώμα του δέρματος που σας έδωσα, ούτε για το λόγο που φύτεψα στα στόματά σας, ούτε για το ανάστημα, που σας κρατά τόσο κοντά σε μένα. Γιατί εγώ θα δώσω φως στα βλέμματά σας, ζεστασιά στ’ αυτιά σας καιδύναμη στα πόδια και τα χέρια σας. Μη φοβάστε τους διαφορετικούς τρόπους και τα διαφορετικά χρώματα, ούτε τα αλλιώτικα μονοπάτια. Γιατί είναι μια η καρδιά που σας έδωσα, ένας ο νους και ένα το βλέμμα”.

Τότε, κάτω από την πολιορκία των Aluxo´ob, θα διαλυθούν οι μηχανές της θανάσιμης απάτης, θα συντριβεί η υπεροψία καιη απληστία της θα καταστραφεί. Οι ισχυροί θα φέρουν ανδρείκελα από άλλες χώρες για να επιδιορθώσουν τη διαλυμένημηχανή. Αυτοί, αφού ελέγξουν τα σπλάχνα των μηχανών του θανάτου και βρουν την αιτία της βλάβης θα πουν: “είναιγεμάτες αίμα”. Στην προσπάθειά τους να εξηγήσουν την αιτία αυτού του φοβερού θαύματος, θα ανακοινώσουν στα αφεντικάτους: “δεν ξέρουμε το λόγο. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι το αίμα αυτό κατάγεται από το αίμα των αυτοχθόνων”.

Και τότε, εκεί στα μεγάλα αρχοντικά όπου ο Ισχυρός μεθά και κακοποιεί, θα πέσει το κακό πάνω του σαν βροχή. Το παράλογο θα εισβάλλει στα εδάφη του και από τις πηγές θα αναβλύζει αίμα αντί για νερό. Θα μαραθούν οι κήποι του και ηκαρδιά όσων είναι στη δούλεψή του και τον υπηρετούν. Ο ισχυρός θα φέρει τότε άλλους υποτελείς για να τουςχρησιμοποιήσει. Θα έρθουν από άλλη γη. Και μεταξύ ίσων θα γεννηθεί το μίσος που τρέφει το χρήμα και ο αλληλοσπαραγμός, ο θάνατος και η καταστροφή όσων μοιράζονται την ιστορία και τον πόνο.

Εκείνοι που πριν ζούσαν και δούλευαν τη γη, θα γίνουν υπηρέτες και σκλάβες του Ισχυρού στα χώματα και κάτω από τουςουρανούς των προγόνων τους. Θα δουν τη δυστυχία να πέφτει στα σπίτια τους. Οι κόρες και οι γιοί τους, θα χαθούνβουτηγμένοι στη σήψη της διαφθοράς και του εγκλήματος. Θα αναβιώσει το δικαίωμα “της πρώτης νύχτας”[iii] με το οποίο το χρήμα δολοφονεί την αθωότητα και την αγάπη. Τα μωρά θα αρπάξουν από την αγκαλιά των μανάδων τους και τη σάρκα τους θα γευτούν οι μεγάλοι Άρχοντες, για να ικανοποιήσουν την αχρειότητα και την κτηνωδία τους. Για το χρήμα ο γιος θασηκώσει το χέρι στους γονείς και ο θρήνος θα ντύσει τα σπίτια τους. Η κόρη θα χαθεί στο σκοτάδι ή στο θάνατο, δολοφονημένη η ζωή και η ύπαρξή της από τους Άρχοντες και το χρήμα. Άγνωστες ασθένειες θα χτυπήσουν όσους γιαψίχουλα πούλησαν την αξιοπρέπεια τη δική τους και των αγαπημένων τους, όσους πρόδωσαν τη φυλή, το αίμα και τηνιστορία τους, όσους κατασκεύασαν και διέσπειραν το ψέμα.

Η μάνα Ceiba, που βαστάζει τους κόσμους, θα φωνάξει τόσο δυνατά που ακόμα και ο πιο απομονωμένος και κουφός άνθρωπος θα ακούσει την πληγωμένη της κραυγή. Και 7 μακρινές φωνές θα την πλησιάσουν. Και 7 μακρινά χέρια θα τηναγκαλιάσουν. Και 7 διαφορετικές γροθιές θα ενωθούν μαζί της. Η Μάνα Ceiba θα σηκώσει τότε τα μεσοφόρια και ταχιλιάδες πόδια της θα ποδοπατήσουν και θα ξηλώσουν τους δρόμους με τις σιδερένιες ράγες. Οι τροχοφόρες μηχανές θα βγουν από τους μεταλλικούς δρόμους. Τα νερά θα ξεχειλίσουν από τα ποτάμια και τις λίμνες, και η θάλασσα θα βρυχάται από οργή. Θ’ ανοίξουν τότε σε όλους τους κόσμους τα έγκατα της γης και του ουρανού.

Τότε, η μάνα γη, η πρώτη μητέρα, θα σηκωθεί και με φωτιά θα πάρει πίσω το σπίτι και τον τόπο της. Πάνω από τα υπεροπτικά κτίρια της Εξουσίας, θα μεγαλώνουν δέντρα, φυτά και ζώα, και στις καρδιές τους θα ζει ξανά ο VotánZapata[iv], ο προστάτης και η καρδιά του λαού. Και ο ιαγουάρος θα βαδίσει εκ νέου στα αρχαία μονοπάτια, κυριαρχώντας ξανά εκεί που κάποτε βασίλευαν το χρήμα και οι δούλοι του.

Ο ισχυρός δε θα πεθάνει προτού δει την άξεστη αλαζονεία του να καταρρέει αθόρυβα. Και ψυχορραγώντας, ο Τύραννος θα ξέρει ότι δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια κακή ανάμνηση, σε έναν κόσμο που εξεγέρθηκε και αντιστάθηκε στο θάνατο που πρόσταζε η εξουσία του.

Αυτό λέγεται ότι λένε οι παντοτινοί νεκροί, αυτοί που θα πεθάνουν ξανά, αλλά αυτή τη φορά για να ζήσουν.

Να ακουστεί ο λόγος σε κοιλάδες και βουνά, σε λαγκάδια και πεδιάδες˙ να τον τραγουδά συνεχώς το πουλί tapacamino[v]προαναγγέλλοντας τα βήματα της αδελφικής καρδιάς˙ η βροχή και ο ήλιος να τον φυτεύουν στο βλέμμα εκείνων που κατοικούν σε αυτή τη γη. Και ο άνεμος να τον πηγαίνει μακριά για να φωλιάσει στην συντροφική σκέψη.

Γιατί αυτοί οι ουρανοί και αυτά τα χώματα θα δουν πράγματα φοβερά και καταπληκτικά.

Και ο ιαγουάρος θα βαδίσει εκ νέου στα αρχαία μονοπάτια, κυριαρχώντας ξανά εκεί που κάποτε βασίλευαν το χρήμα και οι δούλοι του».

Ο Γερο Αντόνιο σιώπησε, και μαζί του, σιώπησε και η βροχή. Τίποτε δεν κοιμάται. Τα πάντα ονειρεύονται.

***

Από τα βουνά του Νοτιοανατολικού Μεξικού

SupGaleano

Μεξικό, Οκτώβριος 2020.

 

Από το Σημειωματάριο του Γατόσκυλου: Δεύτερο μέρος. – Οι πιρόγες.

Σας θυμίζω ότι τα σύνορα μεταξύ των χωρών υπάρχουν μόνο για να στοιχειοθετείται το έγκλημα του «λαθρεμπορίου» και να δικαιολογούνται οι πόλεμοι. Είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχουν τουλάχιστον δύο πράγματα που βρίσκονται πάνω και από τα σύνορα: το ένα είναι το έγκλημα που, μεταμφιεσμένο σε εκσυγχρονισμό, μοιράζει τη δυστυχία παγκοσμίως. Το άλλο είναι η ελπίδα ότι ντροπή υπάρχει μόνο όταν δεν ακολουθούμε σωστά τα βήματα στο χορό και όχι όταν κοιτάζουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη. Για να τελειώνουμε με το πρώτο και για να κάνουμε το δεύτερο να ανθίσει, το μόνο που χρειάζεται είναι να αγωνιστούμε και να γίνουμε καλύτεροι. Όλα τα άλλα, αυτά που γεμίζουν τις βιβλιοθήκες και τα μουσεία, θα έρθουν μόνα τους. Δεν χρειάζεται να κατακτήσουμε τον κόσμο, αρκεί να τον φτιάξουμε από την αρχή. Αυτά. Σας εύχομαι υγεία και να θυμάστε ότι, για τον έρωτα, το κρεβάτι είναι μόνο μια πρόφαση, για το χορό, η  μουσική είναι μόνο ένα στολίδι και για τον αγώνα η εθνικότητα δεν είναι παρά ένα ατύχημα εντελώς συμπτωματικό.

Δον Ντουρίτο της Λακαντόνα, 1995.[vi]

Ο SubMoy έλεγε στον Maxo ότι θα έπρεπε μάλλον να δοκιμάσουν να βάλουν ξύλο από μπάλσα (εδώ το λένε «φελλό»), αλλά ο ναυπηγός ισχυριζόταν ότι, όσο πιο ελαφρύ είναι το καράβι, τόσο ευκολότερα θα παρασυρόταν από το ρεύμα. «Μα αφού είπες ότι δεν υπάρχουν ρεύματα στη θάλασσα». «Ναι, αλλά αν υπάρχουν;», αντέκρουσε ο Maxo. Ο SubMoy είπε τότε στους υπόλοιπους συντρόφους της Παράνομης Επαναστατικής Ιθαγενικής Επιτροπής να προχωρήσουν στην επόμενη δοκιμή: πιρόγες.

Άρχισαν να λαξεύουν διάφορες πιρόγες. Με τσεκούρια και ματσέτες έδιναν μορφή και ναυτική καριέρα σε κορμούς που αρχικά προορίζονταν να γίνουν καυσόξυλα. Λόγω της ολιγόλεπτης απουσίας του SubMoy, απευθύνθηκαν στον SupGaleano ρωτώντας αν θα βάφτιζαν τα σκάφη. «Ναι, φυσικά», απάντησε αφηρημένος ο Sup, ενώ παρακολουθούσε τον Monarca που επιδιόρθωνε ένα παλιό πετρελαιοκινητήρα.

Άρχισαν, λοιπόν, να σχεδιάζουν και να ζωγραφίζουν ονόματα λογικά και διακριτικά στις πλευρές των σκαφών. Το ένα ονομαζόταν: «Ο κολυμβητής και θαλασσοπηδήχτρας Chompiras[vii]». Το άλλο: «Ο διεθνιστής. Άλλο το ένα και άλλο το don't fuck me, κουμπάρε». Ή το: «Έρχομαι σε λιγάκι, δεν αργώ αγάπη μου». Σε ένα άλλο πιο πέρα έγραφε: «Αφού μας καλέσατε, ας προσέχατε». Οι του puy[viii] Jacinto Canek[ix] βάφτισαν τη δική τους «Jean Robert»[x]. Αυτός ήταν ο δικός τους τρόπος για να τους συνοδεύει στο ταξίδι.

Σε μια άλλη πιο μακριά καταφέρνουμε να διαβάσουμε: «Προς τί τα κλάματα με τόσο άφθονο αλμυρό νερό;» Και ακολουθούσαν οι λεπτομέρειες: «Αυτό το καράβι κατασκευάστηκε από τη Ναυτική Επιτροπή του αυτόνομου εξεγερμένου ζαπατιστικού δήμου “Μας επικρίνουν που βάζουμε τόσο μεγάλα ονόματα στις MAREZ[xi] και στα Καρακόλ, αλλά ποσώς μας ενδιαφέρει”, του Συμβουλίου Καλής Διακυβέρνησης “Επίσης”. Βραχύβιο προϊόν. Ημερομηνία λήξης: εξαρτάται. Τα σκάφη μας δεν βυθίζονται, απλά λήγουν. Δεν είναι το ίδιο. Προσλήψεις κατασκευαστών πιρόγας και μουσικών στα CRAREZ[xii] (στο συμβόλαιο δεν περιλαμβάνεται η μαρίμπα ούτε ο ηχητικός εξοπλισμός - γιατί τι θα γίνει αν βυθιστούν και μετά δεν αντικατασταθούν; -, αλλά θα δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό στο τραγούδι…. Εντάξει, στο περίπου. Εξαρτάται). Αυτή η πιρόγα είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο της αντίστασης. Συνεχίζεται στην επόμενη πιρόγα…» (εννοείται πως θα έπρεπε να κάνεις το γύρο της πιρόγας και των εσωτερικών της τοιχωμάτων για να διαβάσεις ολόκληρο το όνομα. Ναι, έχετε δίκιο, μέχρι το εχθρικό υποβρύχιο να μεταδώσει ολόκληρο το όνομα το σκάφος θα έχει αριβάρει στις ευρωπαϊκές ακτές).

Κι ενώ λάξευαν τους κορμούς, άρχισε το σούσουρο. Ο αγαπημένος Amado είπε στον Pablito που είπε στον Pedrito που ενημέρωσε την Defensa Zapatista (Ζαπατιστική Άμυνα) που το συζήτησε με την Esperanza (Ελπίδα) που προειδοποίησε την Calamidad (Συμφορά) λέγοντας «αλλά μην το πεις σε κανένα» που το ψιθύρισε στις μαμάδες της που το ανακοίνωσαν στην ομάδα «ως γυναίκες που είμαστε».

Όταν ο SupGaleano άκουσε τις γυναίκες να έρχονται, σήκωσε τους ώμους και, φτύνοντας τα κομμάτια του στομίου της πίπας του, έδωσε στον Monarca το κλειδί 2,5 εκατοστών που ονομάζουν ισπανικό.

Μετά από λίγο φτάνει ο Jacobo: «Εϊ, Sup θα καθυστερήσει ο SubMoy;»

«Δεν έχω ιδέα», απάντησε ο SupGaleano, κοιτώντας απελπισμένος την σπασμένη του πίπα.

 «Εσύ ξέρεις πόσοι θα ταξιδέψουν;», συνέχισε ο Jacobo.

 «Όχι ακόμα.», απάντησε ο Sup, «Η Ευρώπη των από κάτω δεν έχει απαντήσει πόσους μπορεί να δεχθεί. Γιατί;»

«Ε, να… έλα καλύτερα για να δεις και μόνος σου», του αποκρίθηκε ο Jacobo.

Ο SupGaleano κοιτώντας το ζαπατιστικό στόλο σπάει κι άλλη πίπα. Παραταγμένες στην όχθη του ποταμού οι 6 πιρόγες με τα ακατανόητα ονόματα, είχαν γεμίσει γλάστρες και λουλούδια.

«Τι είναι αυτό;», ρώτησε ο Sup για τους τύπους.

«Είναι το κάργκο των συντροφισσών», απάντησε παραδομένος ο Rubén.

«Το κάργκο τους;», ξαναρώτησε ο Sup.

«Ναι, ήρθαν, φόρτωσαν τα φυτά και το μόνο που είπαν ήταν “θα χρειαστούμε και αυτά”. Αργότερα ήρθε ένα κοριτσάκι - δεν ξέρω το όνομά της - και ρωτούσε αν το ταξίδι θα κρατήσει πολύ, αν θα αργήσουμε να πάμε εκεί που είναι να πάμε. Όταν τη ρώτησα γιατί και αν θα ταξιδέψουν και οι μαμάδες της, μου απάντησε «Όχι». Άρχισε λοιπόν να μου εξηγεί πως ήθελε να στείλει ένα δεντράκι, μικρούλι, και αν το ταξίδι κρατήσει πολύ θα είναι πια μεγάλο όταν φτάσουμε και με το δυνατό ήλιο θα μπορούμε να πίνουμε το pozol μας στη σκιά του», αποκρίθηκε ο Rubén.

«Αλλά αφού είναι όλα ίδια», παραπονέθηκε ο Sup (εννοώντας, βεβαίως, τα φυτά).

«Όχι», απάντησε η Alejandra από την Παράνομη Επαναστατική Ιθαγενική Επιτροπή. «Αυτό είναι estafiate, για τον πονόκοιλο, αυτό θυμάρι, αυτό μέντα, εκεί έχουμε χαμομήλι, ρίγανη, μαϊντανό, κόλιαντρο, δάφνη, άγριο σπανάκι, αλόη. Αυτό εδώ είναι για τη διάρροια, αυτό για τα καψίματα, αυτό για την αϋπνία, αυτό για τον πονόδοντο, το άλλο για τους κολικούς, αυτό λέγεται «πανάκεια», αυτό εκεί είναι για τον έμετο, επίσης έχουμε moma[xiii], βρωμόχορτο[xiv], σχοινόπρασο, απήγανο, γεράνια, γαρύφαλλα, τουλίπες, τριαντάφυλλα, νυχάκια και ούτω καθ'εξής.»

Ο Jacobo ένιωσε την υποχρέωση να διευκρινίσει: «Με το που τελειώναμε την πιρόγα, και γυρνάγαμε, τί να δούμε: βουνό από φυτά. Ήδη έχουν γεμίσει 6 πιρόγες. Γι’ αυτό ρωτώ αν θα φτιάξουμε κι άλλες, γιατί θα τις τιγκάρουν κι αυτές».

«Αλλά αν στείλετε όλα αυτά, πού θα χωρέσουν οι σύντροφοι;», προσπάθησε να πει ο Sup στη συντρόφισσα, συντονίστρια των γυναικών, που ήταν φορτωμένη με δύο γλάστρες στα χέρια και ένα μωρό στην πλάτη.

«Α! Γιατί θα έρθουν και άντρες;», τον ρώτησε εκείνη.

« Εν πάση περιπτώσει. Εδώ ούτε οι γυναίκες δε χωράνε», διαμαρτυρήθηκε ο Sup στα πρόθυρα νευρικού κλονισμού.

«Α! Εμείς δε θα πάμε με καράβι. Θα πάμε αεροπορικώς για να μην ξεράσουμε. Εντάξει, μπορεί λίγο, αλλά όχι τόσο πολύ», του αποκρίθηκε η συντρόφισσα.

«Και ποιός σας είπε ότι εσείς θα πάτε αεροπορικώς;», ρώτησε ο Sup.

«Εμείς το λέμε.», απάντησε εκείνη.

«Και πώς σας ήρθε να πάρετε αυτή την απόφαση;», την ξαναρώτησε ο Sup.

«Ήρθε η Esperanza στη συνέλευση των γυναικών και μας ενημέρωσε ότι όλες θα βρούμε οικτρό θάνατο αν ταξιδέψουμε μαζί με τους καταραμένους άντρες. Το σκεφτήκαμε λοιπόν στη συνέλευση και αποφασίσαμε το εξής: δε φοβόμαστε και είμαστε διατεθειμένες και αποφασισμένες να βρουν οι άντρες οικτρό θάνατο αντί για μας.

Κάναμε λοιπόν τους υπολογισμούς μας και αποφασίσαμε να νοικιάσουμε το αεροπλάνο που αγόρασε ο Calderón[xv] για τον Peña Nieto[xvi], το οποίο οι σημερινές κακές κυβερνήσεις δεν ξέρουν τι να το κάνουν. Λένε πως το εισιτήριο κοστίζει 500 πέσος. Έχουν ήδη γραφτεί 111 συντρόφισσες, αλλά νομίζω πως λείπουν οι ποδοσφαιρικές ομάδες των γυναικών της πολιτοφυλακής. Έτσι, αν πάμε μόνο 111, θα μας κόστισει 55.000 πέσος, αλλά επειδή οι γυναίκες με μωρά πληρώνουν τα μισά, μιλάμε για 27.750. Αν αφαιρέσουμε το ΦΠΑ και την έκπτωση για τα έξοδα παράστασης, το κόστος πέφτει περίπου στα 10.000 πέσος για όλες. Και αυτό εφόσον δεν υποτιμηθεί το δολάριο, γιατί σε αυτή την περίπτωση το κόστος μειώνεται κι άλλο. Και για να μην υπάρχουν γκρίνιες για τα έξοδα, θα τους δώσουμε το βόδι του κουμπάρου μου, που είναι ολόιδιο, ας μην πω ποιός, αλλά τι να κάνουμε έτσι είναι όλοι οι μάτσο».

Ο SupGaleano έμεινε άφωνος, προσπαθώντας να θυμηθεί πού στο διάολο είχε αφήσει την πίπα έκτακτης ανάγκης. Βλέποντας, όμως, ότι οι γυναίκες είχαν αρχίσει να κουβαλούν και κότες, κόκορες, κοτόπουλα, γουρούνια, πάπιες και γουαχολότε[xvii], είπε στον Monarca: «Φώναξε τον SubMoy και πες του να έρθει γρήγορα. Είναι πολύ επείγον».

Η πομπή γυναικών, φυτών και ζώων επεκτεινόταν πέρα από το βοσκοτόπι. Την ακολουθούσε η συμμορία της μικρής Defensa Zapatista (Ζαπατιστική Άμυνα): μπροστά βρισκόταν ο Pablito με το άλογό του, που τώρα ακολουθεί τακτική τύπου «αν δεν μπορείς να τις νικήσεις, πήγαινε με τα νερά τους», τον ακολουθούσε ο αγαπημένος Amado με το ποδήλατό του - με τη μια ρόδα τρύπια -. Πιο πίσω ήταν το γατόσκυλο με ένα κοπάδι αγελάδων. Η Defensa και η Esperanza μετρούσαν τις πιρόγες για να δουν αν χωρούσαν τα τέρματα του ποδοσφαίρου. Το μονόφθαλμο άλογο είχε κρεμασμένο στη μουσούδα του ένα διχτάκι με πλαστικά μπουκάλια. Η Calamidad πέρασε κουβαλώντας ένα γουρουνάκι που στρίγγλιζε από φόβο, μήπως το ρίξουν στο ποτάμι για να το σώσουν μετά… Όχι;

Η πομπή έκλεινε με κάτι που έμοιαζε υπερβολικά με σκαθάρι. Είχε μια πειρατική καλύπτρα στο δεξί μάτι, ένα συρματόσχοινο - σαν γάντζο - στο ένα του ποδαράκι και στο άλλο μια απομίμηση ξύλινου ποδιού, που στην πραγματικότητα δεν ήταν παρά μια αγκίδα από κάποια πριονισμένη λιάνα. Το παράξενο ον, κραδαίνοντας ένα μικρό έλασμα από μάσκα, απήγγειλε με αξιοθαύμαστη φωνή: «Με δέκα κανόνια στην κάθε πλευρά, / και ούριο άνεμο, σαλπάρει, / δεν σχίζει τη θάλασσα, πετάει / μια μπρατσέρα. / Το πειρατικό πλοίο που για τη γενναιότητά του / το ‘λέγαν, «Τρομερό» / Γνωστό ήταν στις θάλασσες / στα πέρατα της γης.».[xviii]

Όταν ο Εξεγερμένος Υποδιοικητής Moisés, επικεφαλής της εν εξελίξει αποστολής, επέστρεψε, βρήκε τον SupGaleano με ένα ανεξήγητο χαμόγελο. Ο Sup είχε ανακαλύψει στην τσέπη του παντελονιού του μια άθικτη πίπα.

Βεβαιώνω

Γαβ-μιάου.

[i] Γενική κοινή ονομασία διαφόρων ειδών πολυετών φυτών των τροπικών δασών, με ξυλώδη, αναρριχητικό βλαστό. Τα φυτά αυτά δεν μπορούν να στηριχτούν από μόνα τους και αποκτούν ιδιαίτερη μορφή προκειμένου να αποκτήσουν πρόσβαση στο φως· προσκολλώνται, περιελίσσονται και αναρριχώνται κατά διάφορους τρόπους, σχηματίζοντας συχνά πολύπλοκα πλέγματα ανάμεσα στα ψηλότερα, συνήθως, δέντρα των παρθένων δασών.

[ii] Σύμφωνα με τη μυθολογία των μάγιας του νοτιοανατολικού Μεξικού τα aluxo´ob (alux στον ενικό) είναι μικρά ξωτικά.

[iii] Μια από τις πολλές τιμωρίες που επέβαλλαν τα αφεντικά ήταν το δικαίωμα της πρώτης νύχτας (pernada), δηλαδή του βιασμού της γυναίκας δουλοπάροικου την πρώτη νύχτα του γάμου της.

[iv] Συναντάμε για πρώτη φορά τον Votán Zapata στην ανακοίνωση του EZLN της 10ης Απριλίου 1994, ημέρα της δολοφονίας του Emiliano Zapata. Όπως εξηγεί ο Γερο Αντόνιο στην «ιστορία των ερωτήσεων» ο Votán Zapata είναι η ένωση στο πρόσωπο του Zapata των δύο πρώτων θεών του Ik´al και του Votán, που αντιπροσώπευαν το σκοτάδι και το φως. Ο Votán Zapata είναι «ο ένας, που βρίσκεται στις καρδιές όλων μαζί και καθενός χωριστά από τους αληθινούς άντρες και γυναίκες. Όλοι μας είμαστε ο Votán Zapata, και αυτός είναι ένας ανάμεσα σε όλους εμάς». Είναι «η τρυφερή λύσσα που οπλίζεται. Η άδικη ειρήνη που γίνεται πόλεμος. Ο θάνατος που γεννά. Η απελπισία που γίνεται ελπίδα. Ο πόνος που γελά. Η σιωπηλή κραυγή. Το δικό μας παρόν για ένα ξένο μέλλον. Τα πάντα για όλους, για μας τίποτε… Εμείς, ξεροκέφαλη αξιοπρέπεια…, κοκκινόμαυρη σημαία…, κόκκινο αστέρι…» (Votán Zapata, 10 Απριλίου 1995)

[v] Νυχτόβιο πουλί με επίμονη και διαπεραστική φωνή.

[vi] «Η Ιστορία του μικρού ποντικιού και του γατούλη», Εξεγερμένος Υποδιοικητής Marcos. Πρόκειται για το ένα από τα δύο κείμενα με τα οποία ο EZLN χαιρέτιζε τη συνάντηση των ευρωπαϊκών ομάδων αλληλεγγύης που πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο του 1995, στην Brescia της Ιταλίας. http://enlacezapatista.ezln.org.mx/1995/08/07/la-historia-del-ratoncito-y-el-gatito/

[vii] Chompiras ονομάζεται ένα από τα φορτηγά των αυτόνομων ζαπατιστικών κοινοτήτων.

[viii] Puy στα τσοτσίλ και τα τσολ - ιθαγενικές γλώσσες των μάγιας της Chiapas - σημαίνει καρακόλ.

[ix] Πρόκειται για ένα από τα 7 καινούργια καρακόλ, που βρίσκεται στο χώρο του πανεπιστημίου της γης, CIDECI, στο San Cristóbal de las Casas.

[x] Jean Robert, Μεξικανός ακαδημαϊκός φιλόσοφος και αρχιτέκτονας ελβετικής καταγωγής, φίλος και μαθητής του Iván Illich. Ως θερμός υποστηρικτής του ζαπατισμού, βρισκόταν στο πλευρό των εξεγερμένων ζαπατίστας μέχρι το τέλος της ζωής του. Πέθανε την 1^η Οκτωβρίου 2020.

[xi] Αυτόνομοι Εξεγερμένοι Ζαπατιστικοί Δήμοι.

[xii] Κέντρα Αυτόνομης Αντίστασης και Ζαπατιστικής Εξέγερσης.

[xiii] Ή αλλιώς Hoja Santa (Ιερό φύλλο). Πρόκειται για βότανο που συναντάται κυρίως στην Κεντρική Αμερική. Η σύνθετη γεύση του μοιάζει με αυτή του μοσχοκάρυδου, του πιπεριού, του γλυκάνισου, και του ευκάλυπτου.

[xiv]  Ή αλλιώς στύφνος, αγριοτομάτα, βρωμοβότανο.

[xv] Felipe Calderón Hinojosa. Πρόεδρος του Μεξικού κατά την εξαετία 2006-2012 υποστηριζόμενος από το δεξιό Κόμμα Εθνικής Δράσης (PAN).

[xvi] Enrique Peña Nieto. Πρόεδρος του Μεξικού κατά την εξαετία 2012-2018, υποστηριζόμενος από το κεντροδεξιό Θεσμικό Επαναστατικό Κόμμα (PRI).

[xvii] Guajolote. Είδος άγριας γαλοπούλας.

[xviii] «Το τραγούδι του Πειρατή» του José de Espronceda (1808-1842). Πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά ποιήματα του ισπανικού ρομαντισμού, στο οποίο εξυμνείται η ελευθερία και η ανεξαρτησία. Έχει μελοποιηθεί από ισπανικά συγκροτήματα heavy metal όπως οι Tierra Santa, (που συνοδεύει το προηγούμενο κείμενο του EZLN «Πέμπτο μέρος: Η ματιά και η απόσταση ως την πόρτα» http://enlacezapatista.ezln.org.mx/2020/10/09/quinta-parte-la-mirada-y-la-distancia-a-la-puerta/) και οι Dark Moor (που συνοδεύουν το παραπάνω κείμενο).

http://enlacezapatista.ezln.org.mx/2020/10/19/cuarta-parte-memoria-de-lo-que-vendra/

Δικτύωση Κινημάτων για Γη & Ελευθερία Διαδήλωση ΔΕΘ (Σάββατο 12/09)

 

Όσο η επίθεση κράτους & κεφαλαίου στο φυσικό περιβάλλον & στα κοινά αγαθά για λόγους κερδοφορίας θα συνεχίζεται και θα εντείνεται, θα μας βρίσκουν σταθερά απέναντί τους.

Εξόρυξη μετάλλων & υδρογονανθράκων, θηριώδη αιολικά / φωτοβολταϊκά / υδροηλεκτρικά, ενεργειακοί αγωγοί, ιδιωτικοποίηση νερού, καύση σκουπιδιών, παραγωγή χημικών λιπασμάτων. Η μάχη για την υπεράσπιση της υγείας και της ελευθερίας μας μαίνεται σε όλα τα επίπεδα.

Η Δικτύωση Κινημάτων για Γη & Ελευθερία συμμετέχει και καλεί στο συλλαλητήριο ενόψει της ΔΕΘ, Σάββατο 12/09 στις 18:00 στην Καμάρα.

Δελτίο Τύπου 9η μέρα

Χθες 1/08/2020 επικεντρωθήκαμε σε μια μόνο κουβέντα, η οποία αφορούσε τα κατασταλτικά χτυπήματα που δέχτηκε η αυτοδιαχείριση εν μέσω πανδημίας. Η ΒΙΟΜΕ, στηρίζεται εδώ και χρόνια στις δυνάμεις που έχτισε απ' τα κάτω, από τότε που οι εργάτες πήραν στα χέρια τους το εργοστάσιο. Αλληλέγγυοι και στον δικό μας αγώνα, ήρθαν να μοιραστούν την απαράδεκτα δειλή κίνηση του κράτους να τους κλείσει το ρεύμα, όταν ο κόσμος που θα αντιδρούσε ακαριαία σε αυτό, ήταν επιβεβλημένα κλειδωμένος σπίτι. 

Οι Σταγιάτες από την άλλη, αγώνας ενάντια στο κλείσιμο της πηγής του χωριού, μας μίλησαν για τις απαράδεκτες κινήσεις του Δημάρχου Βόλου, που φέρεται στο χωριό και στους ανθρώπους του σα να είναι δικό του τσιφλίκι. Φυσικά, μια τέτοια κίνηση δεν θα μπορούσε να περιοριστεί σε αυτό, έτσι, εναντιώνονται στην γενικότερη προσπάθεια εκμετάλλευσης όλων των πηγών νερού στο Πήλιο. Οι κάτοικοι μέσω της γενικής συνέλευσης του χωριού - και μόνο - έχουν λόγο στην συνολική διαχείριση του τόπου τους, αφού πρώτα φρόντισαν να απομακρύνουν τον πρόεδρο της κοινότητας, δεκανίκι του Μπέου.

Σήμερα φτάνουν οι ρεμπέτες φίλοι και στις οχτώ καταφθάνουν οι Fuku και οι Social waste σε μια συνάντηση με το δεκαήμερο μας. Τη βραδιά θα κλείσουν οι Πατριώτες της μάνας γης, ολοκληρώνοντας τη φετινή μας παρουσία στο βουνό.

Συνέλευση 10ήμερου Αγώνα και Ελευθερίας - Επιτροπή Αγώνα Μεγάλης Παναγίας

Δελτίο Tύπου 8η μέρα - Η ευχάριστη έκπληξη του δεκαημέρου

Χθες 31/07/2020 το βουνό και οι άνθρωποι του υποδέχτηκαν με ανοιχτές αγκαλιές Κούρδους αγωνιστές από τα εδάφη της ελεύθερης Ροζάβα. Το κίνημα ξεκίνησε με μαρξιστική λενινιστική κατεύθυνση, μετεξελίσσεται όμως διαρκώς καθώς οι συνθήκες και οι άνθρωποι του ψάχνουν τα δικά τους πολιτικά πατήματα προς την αυτοδιεύθυνση. Προτεραιότητες αποτελούν η πολιτική ζύμωση, η οργάνωση των κοινοτήτων, των συνελεύσεων, της ανοικοδόμησης των πόλεων και των χωριών, την ίδια ώρα που έχουν να αντιμετωπίσουν επιθέσεις τζιχαντιστών, του τούρκικου κράτους και ανά καιρούς το συριακό κράτος, ανάλογα με διακρατικές ανάγκες και ανταγωνισμούς.

 

Ακολουθούσε η εκδήλωση - ενημέρωση για τον αναρχικό φούρνο στη Γαλλία, μιας και λόγω συνθηκών ο ομιλητής δυσκολεύτηκε να ταξιδέψει την προκαθορισμένη ημερομηνία. Ο φούρνος ονομάζεται η κατάκτηση του ψωμιού και είναι τίτλος εμπνευσμένος από το ομώνυμο βιβλίο του Κροπότκιν. Απασχολεί 11 εργαζόμενους, οι οποίοι δουλεύουν πέντε μέρες την εβδομάδα, με ίσες απολαβές και αποφάσεις που παίρνονται στην συνέλευση τους. Πρόκειται για μια προσπάθεια να ανοιχτούν πέρα από τον αναρχικό χώρο της Γαλλίας και παρέχουν δωρεάν τα προϊόντα τους σε όσους δεν έχουν χρήματα/απόρους. Παράλληλα οι τιμές στο ψωμί είναι αυτές της αγοράς παρόλο που είναι βιολογικό.

 

Τη σκυτάλη ανέλαβαν η αυτοοργανωμένη δομή υγείας Εξαρχείων και το κοινωνικό ιατρείο αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης σε μια εκδήλωση για την υγεία και το περιβάλλον. Ήταν αυτονόητα αναπόφευκτη η αναφορά της πανδημίας και η σχέση της με την εντατικοποίηση του δυτικού τρόπου ζωής και την συνεχή βίη καταλήστευση της φύσης. Προτάθηκε η λύση της αποανάπτυξης, κόντρα στη βιομηχανική ανάπτυξη. 

Η ημέρα έκλεισε με την εξαιρετική -για ακόμα μια φορά- θεατρική παράσταση "Μετανοείτε> της θεατρικής ομάδας "Τσιριτσάντσουλες". 

Η πρώτη του Αυγούστου βρίσκει το δεκαήμερο, να πιάνει το νήμα της αυτοδιαχείρισης εν μέσω πανδημίας και την καταστολή που δέχεται και θα συναντήσει μουσικούς σε μια ιδιαίτερη βραδιά.

Συνέλευση 10ήμερου Αγώνα και Ελευθερίας - Επιτροπή Αγώνα Μεγάλης Παναγίας

Δελτίο Τύπου 7η μέρα

Χθες 30/07/2020 το δεκαήμερο φιλοξένησε τον καθηγητή George Katsiaficas, ο οποίος μας ενημέρωσε για την εξέγερση που ξέσπασε στην Αμερική από τη δολοφονία του George Floyd και μετά. Στους δρόμους των πόλεων βρέθηκαν πάνω από 25 εκατομμύρια διαδηλωτές. Μεταξύ άλλων σημειώθηκε ότι έγιναν τουλάχιστον 70 δολοφονίες ακόμα. Δημιουργήθηκαν αυθόρμητα ο τοίχος των μανάδων (wall of moms) και ο τοίχος των βετεράνων (wall of vets), κοινωνικών ομάδων που βγήκαν να προασπίσουν το κίνημα που φούντωνε από τη δική τους οπτική με τις δικές τους δυνάμεις. 

Από τις 15 Μαϊου ως τις 10 Ιούλη σημειώθηκαν αλλεπάλληλες επιθέσεις αυτοκινήτων σε πλήθος πεζών διαδηλωτών γεγονός που έφερε επιπλέον νεκρούς. Διεκδικήσεις που έγιναν γνωστές ήταν η 100% ακύρωση της χρηματοδότησης της αστυνομίας, η κατάργηση της χρήσης όπλων απέναντι στους διαδηλωτές, η έκδοση επανορθώσεων στα θύματα της αστυνομικής βίας, να δημοσιοποιηθούν οι καταγραφές των καμερών που είναι στις στολές και τα οχήματα των αστυνομικών. 

Ακολούθησε πολύωρη κουβέντα γύρω από ζητήματα που άνοιξαν σε διάφορα επίπεδα στο θέμα και σειρά είχε η ενημέρωση της επιτροπής Μεγάλης Παναγιάς για την εξέλιξη του αγώνα ενάντια στα χρυσωρυχεία. 

Η 8η μέρα του δεκαημέρου περιλαμβάνει εκδήλωση με θέμα "υγεία και περιβάλλον" και το βράδυ θα παρουσιαστεί η θεατρική παράσταση "Mετανοείτε" απο την ομάδα Tσιριτσάντσουλες.

Συνέλευση 10ήμερου Αγώνα και Ελευθερίας - Επιτροπή Αγώνα Μεγάλης Παναγίας

Δελτίο Τύπου 6η μέρα - Εκδήλωση-συζήτηση για το μεταναστευτικό

Χθες 29/07/2020 μιλήσαμε για το μεταναστευτικό ζήτημα, για την κατάσταση στη Σάμο και τις επαναπροωθήσεις, τις κινητοποιήσεις των μεταναστών/στριών και τις εξώσεις. Παρουσιάστηκαν δύο βίντεο, το ένα ήταν ντοκιμαντέρ από τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκαν μετανάστες στην πλατεία Σαπφούς στη Μυτιλήνη το 2018 με τίτλο "το χρονικό ενός πογκρόμ". Το δεύτερο βίντεο αφορούσε το πώς λειτουργεί το λεγόμενο pushback, όπου παρίστανται ΝΑΤΟ, Frontex, ελληνικό λιμενικό με το τελευταίο, αφού πάρει τη μηχανή της βάρκας που επιβαίνουν οι μετανάστες, να δημιουργεί κύματα που τους κατευθύνουν προς την τουρκική ακτογραμμή χωρίς να καταγράφονται ποτέ ως ροές. Με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση αποδεικνύει, ότι είναι αποτελεσματική πολιτική φύλαξης των συνόρων τόσο της χώρας όσο και της Ευρώπης και ότι είναι ικανή να διευθετήσει σοβαρά ζήτημα όπως το μεταναστευτικό. Η κουβέντα άνοιξε γύρω από τα κοινά των μεταναστευτικών ροών του παρελθόντος από και προς την Ελλάδα και τη σκόπιμη απόκρυψη τους από την κυρίαρχη αφήγηση. Υπήρξε έντονα και ο προβληματισμός πάνω στο πώς μπορούμε να σπάσουμε την απάθεια της πλειοψηφία της κοινωνίας, όχι μόνο πάνω στο μεταναστευτικό ζήτημα αλλά και σε όλους τους αγώνες που έρχονται σε αντιπαράθεση με το υπάρχον σύστημα.

Η Πέμπτη έχει στο πρόγραμμα περιήγηση στα λημέρια των ανταρτών μιας και ο Κάκαβος υπήρξε σημαντική βάση του ΕΛΑΣ. Το απόγευμα θα ακολουθήσει εκδήλωση - συζήτηση σχετικά με την εξέγερση του 2020 στις Η.Π.Α. από τον George Katsiaficas και ενημέρωση για την εξέλιξη του αγώνα ενάντια στα χρυσωρυχεία από την διοργανώτρια επιτροπή αγώνα Μεγάλης Παναγιάς.

Συνέλευση 10ήμερου Αγώνα και Ελευθερίας - Επιτροπή Αγώνα Μεγάλης Παναγίας

Δελτίο Τύπου 5η μέρα - Η υπόθεση των κίτρινων γιλέκων

Χθες 28/07/2020 και φτάνοντας στη μέση του 10ημερου, ενημερωθήκαμε για την δημιουργία και εξέλιξη των κίτρινων γιλέκων ως κοινωνικό κίνημα. Επιβεβαιώθηκε και σε αυτή την περίπτωση ότι η εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων οδηγεί σε απόγνωση, οργή και αντίδραση ή όπως ειπώθηκε όταν η ιδιωτική δυστυχία κοινωνείται γίνεται αδικία. Μετρώντας τραυματίες που έχουν χάσει τα μάτια τους από πλαστικές σφαίρες που ρίχνονται με ευθείες βολές, νεκρούς από τις συγκρούσεις και πάνω από 10.000 διωκόμενους, τα κίτρινα γιλέκα δεν γύρισαν σπίτι τους, δεν υπέκυψαν. Εμφανίστηκαν τα μαύρα γιλέκα, τα οποία στάθηκαν δίπλα στους μετανάστες που διώχνονταν και ενίσχυσαν με αντιφασιστικά - αντιρατσιστικά στοιχεία το κίνημα. Την κουβέντα μας εμπλούτισε ο καθηγητής κοινωνικής ανθρωπολογίας, Μιχάλης Λιανός, ο οποίος συνέδεσε και τα κίτρινα γιλέκα με το κίνημα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού υπογραμμίζοντας σαφώς τις αντιθέσεις τους.

Η επόμενη μέρα βρίσκει τους ανθρώπους του δεκαημέρου αντιμέτωπους με μια εγχώρια δύσκολη πραγματικότητα και δεν είναι άλλη από το μεταναστευτικό, το οποίο θα προσπαθήσουν να αναδείξουν η Αντιφασιστική Κίνηση Σάμου και η συλλογικότητα Stop War On Migrants.

Συνέλευση 10ήμερου Αγώνα και Ελευθερίας - Επιτροπή Αγώνα Μεγάλης Παναγίας

Δελτίο Τύπου 4η μέρα - Η σύγκλιση των αγώνων ως ο μόνος δρόμος της συνέχισής τους

Χθες το πρωί πραγματοποιήθηκε περιήγηση στον τόπο της καταστροφής στο βουνό του Κακάβου. Κάποιοι από εμάς έχουμε βιώσει σταδιακά την καταστροφή είδαμε την εξέλιξή της και κάποιοι άλλοι από εμάς ήρθαμε για πρώτη φορά στο τερατώδες εξορυκτικό έργο. Σίγουρα όμως όλοι είδαμε και αναγνωρίσαμε το δυστοπικό μέλλον που διαφαίνεται. 

Το απόγευμα ακολούθησε ενημέρωση και συζήτηση γύρω από το ενεργειακό ζήτημα από διάφορα κινήματα από όλη τη χώρα, αν και η συμμετοχή των κινημάτων περιμέναμε να είναι πιο εμπλουτισμένη. Τέθηκαν προβληματισμοί γύρω από το πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε κοινότητες αγώνα ικανές να αντισταθούν αποτελεσματικά στη λεηλασία της φύσης και την επακόλουθη υποβάθμιση της ποιότητας ζωής για λόγους κερδοσκοπίας. Το πώς μπορούμε να εμπλουτίσουμε τον κινηματικό λόγο, να διευρύνουμε δηλαδή το διάλογο γύρω από τα ζητήματα παραγωγής ενέργειας, διαχείρισης απορριμμάτων κ.α. Εκφράστηκε η ανάγκη να εμπνευστούμε από τα παραδείγματα των αγωνιζόμενων κοινοτήτων της λατινικής Αμερικής αλλά και να δώσουμε βάση στη σύγκλιση των κατά τόπους κινημάτων σε ένα κοινό πλαίσιο διεκδικήσεων. 

Η σημερινή μέρα μας βρίσκει σε σύνδεση με τη Γαλλία αλλά και με δια ζώσης συζήτηση σχετικά με την υπόθεση των κίτρινων γιλέκων.

Συνέλευση 10ήμερου Αγώνα και Ελευθερίας - Επιτροπή Αγώνα Μεγάλης Παναγίας

Καταγγελία για την χθεσινή επίθεση φασιστοειδών στη Μεγάλη Παναγία

Χθες 26 Ιούλη, κάτοικος της Μ.Παναγίας υπερασπιζόμενος πανό προπαγάνδισης του 10ήμερου, δέχτηκε επίθεση από ομάδα φασιστοειδών. Παρά την πάγια θρασύδειλη τακτική τους να επιτείθενται οι πολλοί σε ένα, η σθεναρή και αποφασιστική του στάση με την άμεση συνδρομή κατοίκων, τους έτρεψε σε φυγή και το πανό παραμένει άθικτο.

Είναι σαφές ότι τα φασιστοειδή δεν ενοχλήθηκαν μόνο από την προσέλευση του κόσμου στο 10ήμερο αγώνα, αλλά και από το περιεχόμενο των εκδηλώσεων – συζητήσεων που στρέφονται μακριά και ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα που τους θρέφει και τους χρησιμοποιεί.

Η συνέλευση του βουνού υπερασπίζεται τα κεκτημένα του 10ήμερου αγώνα και ελευθερίας και δε θα ανεχτεί τα περιστατικά φίμωσης του αγώνα και των ανθρώπων του. Ο αγώνας που δίνουμε δεν κρίνεται από το κατέβασμα ενός πανό αλλά από τη μαχητική στάση των ανθρώπων που τον κρατάνε ζωντανό.

Και για να μην ξεχνιόμαστε, ο παθητικός ρόλος της αστυνομίας δεν αφήνει καμία αμφιβολία ως προς την πλευρά που προστατεύει.

Συνέλευση 10ήμερου Αγώνα και Ελευθερίας