9.9.2016 ΠΟΛΥΓΥΡΟΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΑ

Την Παρασκευή 9/9 παρεστήκαμε για πολλοστή φορά στα δικαστήρια Πολυγύρου, μόνο που αυτή τη φορά η δικαστική περίπτωση είχε ιδιαίτερο χαρακτήρα, σχεδόν ιστορικό.

Για πρώτη φορά στα τελευταία τέσσερα χρόνια εκδικαζόταν υπόθεση με κατηγορούμενους όχι τα “γνωστά άγνωστα οικολαμόγια” αλλά τους “τίμιους και χαμογελαστούς νοικοκυραίους εργαζόμενους της Ελληνικός Χρυσός”.

Η υπόθεση αφορούσε στα γεγονότα που έλαβαν χώρα στη Μ. Παναγία στις 8 Απρίλη 2013 και κατά τα οποία οι σε εντεταλμένη υπηρεσία υποταχτικοί διέπρεψαν σε “ήθος”, “αυταπάρνηση” και “αποφασιστικότητα”.

 Ενδεικτικό λοιπόν και το κατηγορητήριο: φθορές ξένης περιουσίας, εξυβρίσεις, απειλές και σωματικές βλάβες κατά συμπολιτών τους γιατί λέει τόλμησαν να αμφισβητήσουν την προπαγάνδα του αφεντικού τους σχετικά με το σεληνιακό τοπίο που ετοιμάζεται για όλους.

Ουσιαστικά τίποτα το καινούργιο στο ΒΑ μέτωπο της Μ. Παναγίας τα τελευταία δέκα χρόνια. Απερισκεψία, αδιαφορία, ξεροκεφαλιά, φανατίλα και δηλώσεις υποταγής στο χέρι που τους ταΐζει από μέρους των προκομμένων νοικοκυραίων μεταλλωρύχων , αγωνίες, τρεχάματα, αστυνομικός έλεγχος και καταστολή για όσους δεν αποδέχονται την κατάσταση που διαμορφώνει στην περιοχή η αυθαιρεσία της Eldorado και η πολιτική ανυποληψία της κυβέρνησης  και της δημοτικής αρχής.

Από τους 5 κατηγορούμενους (τέσσερις μεταλλωρύχοι και η αλληλέγγυα μητέρα του καταδικασθέντα) οι τέσσερις απαλλάχθηκαν λόγω παραγραφής κάποιων αδικημάτων με τον περιορισμό βέβαια της υποτροπής για δύο χρόνια ενώ ο πέμπτος καταδικάστηκε σε 4 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή για σωματικές βλάβες.

Το αξιοπερίεργο της υπόθεσης δεν είναι σίγουρα το αυτονόητο της καταδίκης για κάτι που πραγματικά συνέβη αλλά η αταλάντευτη ομολογία, για πρώτη φορά, ότι “ναι παρουσία συνδικαλιστών, εκπροσώπων της εταιρείας και της τότε τοπικής αυτοδιοίκησης λειτουργήσαμε ως όχλος και μάλιστα βίαια. Ήταν 40 αντιδρώντες από τη Μ. Παναγία και ήμασταν 250 τραμπουκομαζώματα από όλα τα “μαντεμοχώρια” και τους πλακώσαμε στις κλωτσιές επειδή δε μας έδιναν τις σημαίες τους”.

Αναρωτιόμαστε λοιπόν αν η εκπληκτική στα μάτια των δικαστών ομολογία, είναι αποκύημα της αυτάρεσκης αυθάδειας ενός τραμπούκου ή αν πρόκειται για δεδηλωμένη αναβάθμιση της στάσης της εταιρείας – νόμος ξενόμος, εγώ η Eldorado και οι παρατρεχάμενοί μου θα κάνουμε ό,τι θέλουμε. Εξάλλου και παρά την όποια εκ νέου έκπληξη της έδρας, κατέστη επίσης σαφέστατος και ο ρόλος για ακόμη μια φορά της ελληνικής αστυνομίας που ενώ παρίστατο στο περιστατικό με πολλές δυνάμεις δεν αποπειράθηκε καν να αποδείξει τον υποτιθέμενο ρόλο της ως “προστάτιδας των πολιτών” συμμαζεύοντας τους ανεξέλεγκτους νοικοκυραίους, αλλά αρκέστηκε και πάλι στην απώθηση των ενοχλητικών αντιδρώντων και στην επιδεικτική ανοχή των εκτρόπων του χεριού που προφανώς την ταΐζει με κουλούρια, καφέδες και βενζινολάστιχα.

Πάραυτα και ανεξάρτητα από την ανεξάρτητη δικαιοσύνη και επειδή αναμένονται εξελίξεις γενικώς και εμείς ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε, συνεχίζουμε να δηλώνουμε ότι ο αγώνας τελικά θα νικήσει και να υπενθυμίζουμε ότι η υποταγή στην εταιρεία δεν είναι δουλειά αλλά δουλεία.

Επιτροπή Αγώνα Μ. Παναγίας