Το "Κουτι της Πανδώρας" τους Κώστα Βαξεβάνη θέτει έναν προβληματισμό που θα έπρεπε να μας απασχολήσει όλους. "Το μεγάλο ερώτημα είναι τι θα γίνει με την δημόσια περιουσία που τίθεται στη διάθεση ιδιωτών σε περίοδο κρίσης από μια κυβέρνηση που παραβιάζει τους κανόνες της δημοκρατίας και όπου το κοινοβούλιο περιορίζεται ως προς τα θεμελιακά ζητήματα να επικυρώνει ανειλημμένες αποφάσεις από μικρό κύκλο ανθρώπων και να επιδιώκουν ορισμένοι να περιορίσουν την πλειοψηφία στο ρόλο του χειροκροτητή".
Το ενδιαφέρον είναι ότι για να ισχυροποιήσει τον προβληματισμό του φέρνει σαν παράδειγμα την πώληση των Μεταλλείων Χρυσού στην "Ελληνικός Χρυσός" το 2003 με τον γνωστό σ' εμάς, σκανδαλώδες τρόπο και μάλιστα σε μια χρονική περίοδο οικονομικής ανάπτυξης!
Θα διηγηθώ μια απλή ιστορία που επιβεβαιώνει την πεπατημένη σε αυτό τον τόπο. Ιστορία η οποία κτυπά το καμπανάκι για το τι μπορεί να συμβεί στην εποχή της κρίσης. Πιθανότητα που αναλύω στη συνέχεια.Φέτος, στα τέλη του Φεβρουαρίου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε ότι η τιμή πώλησης το 2003 των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην εταιρεία «Ελληνική Χρυσός», ήταν κατώτερη της αγοριαίας πραγματικής αξίας τους. Ότι η εταιρεία οφείλει να επιστρέψει στο ελληνικό κράτος παράνομες επιδοτήσεις ύψους 15 εκατομμυρίων ευρώ καθώς και να πληρώσει φόρους ύψους 1,34 εκατομμύρια Ευρώ. Τα μεταλλεία στα οποία υπάρχουν χρυσός, χαλκός. ασήμι, μόλυβδος και ψευδάργυρος είχαν αγοραστεί στην τιμή των ένδεκα εκατομμυρίων ευρώ. Δηλαδή δόθηκαν στο κράτος 11 εκατομμύρια για μια αγορά για την οποία ο ιδιώτης αγοραστής έλαβε από το κράτος, άμεσα ή έμμεσα, 16,34 εκατομμύρια ευρώ, Να θυμίσω ότι η πώληση, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή έγινε χωρίς ανοικτό διαγωνισμό ή εκτίμηση περιουσιακών στοιχείων. Δεν με ενδιαφέρει η αγοροπωλησία καθαυτό. Εκείνο που συγκρατώ είναι ότι το 2003, σε περίοδο ανάπτυξης της Ελληνικής Οικονομίας, εταιρεία αγοράζει δημόσια περιουσία κατά πολύ φτηνότερα της πραγματικής της αξίας. Ότι για αυτή την υποτιμημένη αγορά έλαβε κρατική επιδότηση ανώτερη του ποσού αγοράς που κατέβαλε. Όλα αυτά, επαναλαμβάνω, σε περίοδο ανάπτυξης και «πλουτισμού» της χώρας. Σε περίοδο που η κοινοβουλευτική δημοκρατία έδειχνε να λειτουργεί με όλους τους κανόνες
Το μεγάλο ερώτημα είναι τι θα γίνει με την δημόσια περιουσία που τίθεται στη διάθεση ιδιωτών σε περίοδο κρίσης από μια κυβέρνηση που παραβιάζει τους κανόνες της δημοκρατίας και όπου το κοινοβούλιο περιορίζεται ως προς τα θεμελιακά ζητήματα να επικυρώνει ανειλημμένες αποφάσεις από μικρό κύκλο ανθρώπων και να επιδιώκουν ορισμένοι να περιορίσουν την πλειοψηφία στο ρόλο του χειροκροτητή.
Το πρόβλημα που θα προκύψει είναι πολιτικό, δημοκρατικό, οικονομικό, αλλά ακόμα και λογιστικό. Η Ελλάδα καλείται να κάνει την μεγαλύτερη στην ιστορία της πώληση δημόσιας περιουσίας και μεταφοράς της όποιας αξιοποίησής της σε ιδιώτες ή και σε δημόσιους φορείς τρίτων κρατών (όπως είναι η Deutsche Telecom στον ΟΤΕ – για να μην ξεχνιόμαστε).Διαβάστε εδώ ολόκληρη την ανάρτηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου