ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΧΡΥΣΩΡΥΧΕΙΑ

Διαμαρτυρία στις Σκουριές

Φωτογραφίες από την χθεσινή διαμαρτυρία ενάντια στις συνεχιζόμενες παρανομίες της Eldorado Gold στο Χοντρό Δέντρο.

Ο αγώνας συνεχίζεται...

ΣΚΟΥΡΙΕΣ - ΜΕΙΚΤΟ ΟΡΚΩΤΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Αναβολή πήρε χθες 13/12/17 η δίκη που αφορά την πορεία στις Σκουριές το Σεπτέμβρη του 2012, λόγω τεχνικών κωλυμάτων.
Πέντε οι κατηγορούμενοι, βαρύ το κατηγορητήριο, προς προσδιορισμό η ημερομηνία της εκδίκασης, που σημαίνει συνέχιση της κατάστασης ομηρίας μιας ολόκληρης κοινωνίας.

Είτε αρέσει όμως είτε όχι, ο αγώνας συνεχίζεται.

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Μια βραδιά αλληλεγγύης στους διωκόμενους συντρόφους

Καναδάς: Ενθαρρύνοντας τα Εγκλήματα της Εξορυκτικής “Barrick Gold”

Από: ΒΑΒΥΛΩΝΙΑ

Yves Engler*
Μετάφραση: Δημήτρης Πλαστήρας, Επιμέλεια: Ιωάννα Μαραβελίδη

Θα συνεχίσει ο Καναδάς να στηρίζει την εκμετάλλευση των ορυκτών πόρων της Τανζανίας από την Barrick Gold, ανεξάρτητα από τις παραβάσεις που κάνει η εταιρεία;

Θα σταματούσε η κυβέρνηση του Τζάστιν Τρυντώ να στηρίζει την εταιρεία από το Τορόντο αν όντως άρπαζε 10 δισεκατομμύρια δολάρια από την εξαθλιωμένη χώρα; Ή αν όντως 1.000 άνθρωποι βιάζονταν και τραυματιζόντουσαν σοβαρά από την ασφάλεια της Barrick; Θα έπαυε την υποστήριξή της η Οττάβα αν 100 Τανζανοί σκοτώνονταν στα ορυχεία της;

Η αφρικανική θυγατρική της Barrick, η Acacia Mining, έχει εμπλακεί σε μια μεγάλη πολιτική σύγκρουση στο ανατολικοαφρικανικό κράτος. Με όλο και περισσότερα στοιχεία που δείχνουν την αποφυγή πληρωμής φόρων και δικαιωμάτων, η Acacia έχει καταγγελθεί1 από τον πρόεδρο, οι εξαγωγές της ανεστάλησαν2 και τιμωρήθηκε3 με ένα τεράστιο φορολογικό πρόστιμο.

Τον περασμένο Μάιο, μία κυβερνητική ομάδα κατέληξε πως η Acacia δήλωνε συστηματικά σημαντικά μικρότερο4 ποσοστό χαλκού και χρυσού στα συμπυκνώματα ορυκτών που εξήγαγε. Τον επόμενο μήνα μία κυβερνητική επιτροπή κατέληξε πως η μη ανακοίνωση των εσόδων της ξένης εξορυκτικής εταιρείας είχε κοστίσει στην Τανζανία 100 δισεκατομμύρια δολάρια. Σύμφωνα με τη μελέτη, από το 1998 έως και τον Μάρτιο του 2017 η κυβέρνηση της Τανζανίας έχασε μεταξύ 68,6 και 108,5 τρισεκατομμύρια σελίνια5 σε έσοδα από συμπυκνώματα ορυκτών.

Το σκάνδαλο γύρω από τις εξαγωγές της Barrick οδήγησε τον πρόεδρο της Τανζανίας, Τζον Μαγκουφούλι, στο να απολύσει6 τον υπουργό εξορύξεων και το συμβούλιο της Υπηρεσίας Ελέγχου Ορυκτών. Το κοινοβούλιο της Τανζανίας ψήφισε επίσης τον επανέλεγχο7 των συμβολαίων εξόρυξης και το μπλοκάρισμα8 των εταιρειών από το να προσφεύγουν σε διεθνή εμπορικά δικαστήρια εναντίον της χώρας.

Ενώ η πολιτική διαμάχη γύρω από τις πληρωμές δικαιωμάτων κλιμακώνεται, οι παραβάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό στο ορυχείο της εταιρείας στη Βόρεια Μάρα. Μία πρόσφατη αποστολή της οργάνωσης «MiningWatch» αποκάλυψε9 πως «νέες περιπτώσεις σοβαρής και ανεπανόρθωτης βλάβης έχουν έρθει στο φως, σχετικά με τις συμπλοκές μεταξύ των θυμάτων και την ασφάλεια του ορυχείου και την αστυνομία, που φυλά το ορυχείο βάσει του Μνημονίου Κατανόησης (MOU), το οποίο έχει υπογραφεί μεταξύ των εμπλεκόμενων εταιρειών και της Αστυνομίας της Τανζανίας.

Οι νέες περιπτώσεις που καταγράφηκαν τον Ιούνιο του 2017 περιλαμβάνουν: απώλεια άκρων, απώλεια όρασης, σπασμένα κόκαλα, εσωτερικά τραύματα, παιδιά που χτυπήθηκαν από θραύσματα εκρήξεων και από δακρυγόνα που έριξε η ασφάλεια του ορυχείου, κυνηγώντας τους αποκαλούμενους εισβολείς στα γειτονικά χωριά. Όπως και τα προηγούμενα χρόνια, οι χωρικοί ανέφεραν σοβαρούς ξυλοδαρμούς συνήθως από κοντάκια όπλων και ξύλινα γκλομπ. Μερικοί είναι σοβαρά τραυματισμένοι από τις εκρήξεις δακρυγόνων ή από τις λεγόμενες πλαστικές σφαίρες. Άλλοι πυροβολούνται, ακόμη και πισώπλατα. Όπως και τα προηγούμενα χρόνια υπάρχει ένας αριθμός θανάτων».

Τουλάχιστον 22 άτομα10 έχουν σκοτωθεί και 69 έχουν τραυματιστεί κοντά ή μέσα στο ορυχείο στη Βόρεια Μάρα από το 2014 ως τώρα.

Τα περισσότερα από τα θύματα ήταν εξαθλιωμένοι χωρικοί που έξυναν τα βράχια για μικροσκοπικά κομμάτια χρυσού και που συχνά έκαναν αυτή τη δουλειά σε αυτά τα εδάφη πριν τον ερχομό της Barrick. Έρευνα του 2016 βρήκε πως οι, πληρωμένες από την εταιρεία, ασφάλεια και αστυνομία είχαν σκοτώσει 65 άτομα11 και τραυματίσει 270 στην περιοχή από το 2006. Οι οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τανζανία υπολογίζουν έως και 300 θανάτους12 σχετιζόμενους με το ορυχείο και οι Financial Times αναφέρουν13 πως κανένας φύλακας ή αστυνομικός που εργάζεται στην εταιρεία δεν σκοτώθηκε ποτέ σε ώρα υπηρεσίας.

Εν μέσω της βίας στη Βόρεια Μάρα και μιας κλιμακούμενης διαμάχης για τους απλήρωτους φόρους, ο Ύπατος Αρμοστής του Καναδά πραγματοποίησε14 μία συνάντηση μεταξύ του προέδρου του διοικητικού συμβουλίου της Barrick, John Thornton, και του προέδρου Μαγκουφούλι. Αφού συνόδεψε τον επικεφαλής της Barrick στη συνάντηση στο Νταρ Ελ Σαλάαμ, ο Ian Myles είπε στον τύπο:

«Ο Καναδάς είναι τόσο πολύ περήφανος15 που περιμένει όλες του οι εταιρείες να σέβονται τα υψηλότερα στάνταρ, τη νομιμότητα και να σέβονται τους νόμους και την εταιρική κοινωνική ευθύνη. Γνωρίζουμε πως η Barrick είναι ιδιαίτερα προσηλωμένη σε αυτές τις αξίες».

Διορισμένος τον περασμένο χρόνο από τον Τρυντώ, ο Myles – του οποίου «το πάθος για τη διεθνή ανάπτυξη άρχισε» όταν ήταν 17 ετών, σύμφωνα με το προφίλ του στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο – αντέγραψε τον Στήβεν Χάρπερ (τέως πρωθυπουργός του Καναδά). Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στη Χιλή το 2007, ο Χάρπερ αντέδρασε στις διαμαρτυρίες για ποικίλες οικολογικές και ανθρωπιστικές παραβάσεις στο ορυχείο της εταιρείας στο Πάσκουα Λάμα, λέγοντας: «Η Barrick ακολουθεί16 τα Καναδικά στάνταρ της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης».

Μία αρθρογράφος του Tanzania Business Ethics δεν ικανοποιήθηκε από την παρέμβαση του Ύπατου Αρμοστή. Αντιδρώντας έτσι, η Samantha Cole έγραψε17:

«Είναι τόσο προσβλητικό το ότι αυτοί οι Καναδοί και Βρετανοί πιστεύουν πως μπορούν ακόμα να μας κοροϊδεύουν με τις φανταχτερές, ανόητες και αποπροσανολιτιστικές πολιτικές και την ανεντιμότητά τους. Σε ποιες αρχές είναι προσηλωμένη η Barrick; Δεν έγινε αυτόπτης μάρτυρας η χώρα μας των σκοτωμών; Των βιασμών; Του εμπρησμού των σπιτιών μας; Της καταστροφής του περιβάλλοντός μας; Της δηλητηρίασης των νερών μας; Της διαφθοράς; Της απάτης; Των εκατοντάδων δικαστικών διαμάχων με τις ντόπιες εταιρείες της Τανζανίας να κακοποιούνται, να εκφοβίζονται και να δεινοπαθούν; Και η λίστα συνεχίζεται. Για ποιες «αξίες» υπερηφανεύεται ο πρέσβης Myles; Πόσο ανέντιμο και ανήθικο είναι να στέκεται και να ψεύδεται περί αξιών. Θα ήταν προτιμότερο να μην πει ΤΙΠΟΤΑ γιατί κάθε χώρα, στην οποία λειτουργεί η Barrick, έχει και έναν μακρύ, μακρύ κατάλογο παράνομων δραστηριοτήτων και εγκλημάτων».

Αγνοώντας τις προεκλογικές υποσχέσεις, η κυβέρνηση του Τρυντώ ρίχνει ανοιχτά αυτό το διπλωματικό βάρος της χώρας πίσω από την πιο αμφιλεγόμενη εταιρεία εξορύξεων του Καναδά, σε μία χώρα όπου έχουν πραγματοποιηθεί οι χειρότερες παραβάσεις. Όταν κατά τη διάρκεια των εκλογών ερωτήθηκε το κόμμα του σχετικά με τη μαζική παγκόσμια εξορυκτική βιομηχανία του Καναδά απάντησε18:

«Το Φιλελεύθερο Κόμμα του Καναδά μοιράζεται τις ανησυχίες των Καναδών γύρω από τη δράση ορισμένων Καναδικών εταιρειών εξόρυξης που λειτουργούν στο εξωτερικό και επί μακρόν μάχεται για τη διαφάνεια, την υπευθυνότητα και τη βιωσιμότητα στον τομέα των εξορύξεων».

Η δήλωση των Φιλελεύθερων περιελάμβανε την ξεκάθαρη στήριξη στο «Νομοσχέδιο για την Εταιρική Υπευθυνότητα των Εταιρειών Εξόρυξης, Πετρελαίου και Αερίου σε Αναπτυσσόμενες Χώρες», το οποίο θα παρακρατούσε μέρος της διπλωματικής και οικονομικής υποστήριξης από εταιρείες που αποδεικνύονται υπεύθυνες για σημαντικές παραβάσεις στο εξωτερικό. Παρομοίως, οι Φιλελεύθεροι δημοσίευσαν μια επιστολή για τον εξορυκτικό τομέα κατά την προεκλογική περίοδο του 2015 που σημείωνε19, «μία Φιλελεύθερη κυβέρνηση θα δημιουργήσει ένα ανεξάρτητο γραφείο διαμεσολαβητή ώστε να συμβουλεύει τις Καναδικές εταιρείες, να μελετά τις καταγγελίες εναντίον τους και να ερευνά όσες καταγγελίες θεωρεί πως έχουν βάση».

Με περίπου δύο χρόνια πλέον θητείας του, το καθεστώς Τρυντώ δεν έχει ακόμη κάνει πραγματικότητα καμία από τις υποσχέσεις του ώστε να χαλιναγωγήσει τον αμφιλεγόμενο εξορυκτικό τομέα του Καναδά. Στην πραγματικότητα, οι Φιλελεύθεροι συνεχίζουν την ίδια πολιτική επιθετικής υποστήριξης των εξορυκτικών εταιρειών όπως και ο Χάρπερ.

Αν πράγματι ετοιμάζονται να στηρίξουν ανοιχτά την Barrick στην Τανζανία, εύλογα αναρωτιέται κάποιος τι ακριβώς πρέπει να κάνει μια εταιρεία για να χάσει τη στήριξη του Τρυντώ;

———————————————————-

Σημειώσεις:

*Άρθρο που δημοσιεύτηκε στο προσωπικό ιστολόγιο του Yves Engler. Ο Yves Engler είναι συγγραφέας και ακτιβιστής που ζει στο Μόντρεαλ.

27 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ 9.00 πμ

Δύο συναγωνιστές, ένας από τη Μεγάλη Παναγία και ένας από την Κομοτηνή θα κριθούν αυτή τη φορά για τα γεγονότα της 21ης Οκτωβρίου 2012. Βρήκαν μια ταυτότητα στο δρόμο, κατάσχεσαν ένα επαγγελματικό αυτοκίνητο, φόρτωσαν και μια οπλοκατοχή και έστησαν άλλο ένα δικαστήριο, ανεξάρτητα από αυτό των 14 ατόμων που συνελήφθησαν εκείνη τη μέρα. Παρεμπιπτόντως, το «επαγγελματικό όχημα» κατά την εκδίκαση της υπόθεσης δύο χρόνια μετά «αθωώθηκε», αλλά ποτέ δεν αποδόθηκε στο νόμιμο ιδιοκτήτη του αφού κατά τη διάρκεια της φύλαξής του, την οποία είχε αναλάβει εκ του νόμου ο ΟΔΔΔΥ ( Οικονομική Διεύθυνση Διαχείρισης Δημόσιου Υλικού), το εν λόγω πουλήθηκε!!??.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 450 ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗ - ΣΥΖΗΤΗΣΗ 22/11/17

ΕΙΣΗΓΗΣΗ

Εξόρυξη, περιβάλλον και εργασία

Από τους αρχαίους χρόνους, η εξορυκτική δραστηριότητα βασιζόταν στην εργασία των αμέτρητων δούλων και σκλάβων οι οποίοι πολύ συχνά άφηναν την τελευταία τους πνοή στα εξορυκτικά κάτεργα.

Αρκετούς αιώνες αργότερα, στην εποχή της αποικιοκρατίας η ανακάλυψη τεραστίων ποσοτήτων ασημιού, χρυσού και πολύτιμων λίθων στους πολιτισμούς των ιθαγενών αποτέλεσε την αφορμή για να οργανωθούν αναρίθμητες αποστολές με σκοπό την απόκτηση τους. Αμέτρητοι ιθαγενείς σφαγιάστηκαν ή υποδουλώθηκαν, αμέτρητοι αφρικανοί απήχθησαν και μεταφέρθηκαν στον τότε νέο κόσμο, όπου εξοντώθηκαν, μαζί με τους ιθαγενείς, στα ορυχεία ασημιού και χρυσού και όχι μόνο. Στην Ευρώπη και την Αμερική της βιομηχανικής επανάστασης, οι περιφράξεις των κοινών αγαθών και οι συστηματικές γιγάντιες μονοκαλλιέργειες ερήμωσαν την επαρχία και έσπρωξαν τους άκληρους εργάτες γης στα αναδυόμενα αστικά βιομηχανικά κέντρα. Οι άθλιες συνθήκες ζωής των πληβείων, χειροτέρευαν απο την υποδούλωση και την εξόντωση τους στις θηριώδεις καπιταλιστικές μηχανές. Αμέτρητοι εργάτες, εργάτριες και παιδιά δολοφονήθηκαν στα εξορυκτικά κάτεργα της βιομηχανικής επανάστασης, για να παράγουν τις πρώτες ύλες για την κατασκευή και τη λειτουργία των μηχανών, στην ουσία για τη θεμελίωση του καπιταλιστικού κόσμου όπως τον γνωρίζουμε σήμερα.

Διατηρώντας ακόμα και τώρα αποικιοκρατικού τύπου σχέσεις εκμετάλλευσης και λεηλασίας, οι πολυεθνικοί εξορυκτικοί γίγαντες με τις πλάτες των αναπτυγμένων εθνικών κρατών τους, συνεχίζουν το «θεάρεστο έργο» στον λεγόμενο υπο ανάπτυξη ή αναπτυσσόμενο κόσμο, δηλαδή στη Λατινική Αμερική, στην Αφρική, στην Ασία: αφαίμαξη του υπεδάφους, μόλυνση υπόγειων και υπεργειων υδάτων, καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, εκδίωξη και θανάτωση άγριων ζώων, τρομοκράτηση των ντόπιων πληθυσμών που αντιστέκονται, με ομαδικούς βιασμούς και δολοφονίες, με εμπρησμούς και καταστροφή «ενοχλητικών» χωριών, με καθημερινή βία και περιφράξεις, με απαγορεύσεις κυκλοφορίας και περαιτέρω στρατιωτικοποίηση. Το αποτέλεσμα των εξορυκτικών βιομηχανιών είναι η διάλυση των τοπικών κοινωνιών και της οικονομίας τους και συνολικά η ερημοποίηση του φυσικού περιβάλλοντος και η ανεπανόρθωτη μόλυνση, με μοναδικό σκοπό το γρήγορο και εύκολο πλουτισμό. Το «αναπτυξιακό» έργο των εξορυκτικών βιομηχανιών έρχεται εις πέρας με την βοήθεια και την στήριξη των τοπικών κυβερνήσεων και των μισθοφόρων τους: τους ιδιωτικούς στρατούς, την αστυνομία, τις παρακρατικές ομάδες μπράβων και τον στρατό, που επιστρατεύονται για να φιμώσουν και να κάμψουν τις αντιδράσεις των ντόπιων πληθυσμών.

Ιστορικά λοιπόν, η εξόρυξη και η εκμετάλλευση των σπάνιων και πολύτιμων μετάλλων βασιζόταν στην εργασία των δούλων ή σε απάνθρωπες συνθήκες εργασίας. Ένα καθεστώς που διατηρείται ακόμα και στις μέρες μας: συχνά πυκνά φτάνουν στα αυτιά μας πληροφορίες για ορυχεία στην αφρική, στην Ασία ή στην Λατινική Αμερική που σκλαβώνονται παιδιά, που δολοφονούνται δεκάδες εργάτες και εργάτριες λόγω των άθλιων εργασιακών συνθηκών, που οι εικόνες από την βαθιά και ολοκληρωτική εκμετάλλευσή των ντόπιων σοκάρουν. Δεν είναι υπερβολή να πεί κάποιος πως οι εξορυκτικές βιομηχανίες κερδοφορούν από τη απροκάλυπτη λεηλασία ανθρώπων και φυσικών αγαθών.

Η συνολική παγκόσμια εξορυκτική παραγωγή πρώτων υλών από 7 δις. τόνους το 1900 ανέβηκε σε 68 δις τόνους το 2009. Μιλώντας για τον χρυσό, σήμερα λειτουργούν σ΄ όλο τον κόσμο περίπου 1000 μεταλλεία τα σημαντικότερα βρίσκονται σε χώρες της Αφρικής (π.χ. Ν. Αφρική, Γκάνα) στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στη Ρωσία, στην Αυστραλία στο Περού, στην Ινδονησία, στο Ουζμπεκιστάν, στη Βραζιλία και στη Κίνα η οποία είναι πρώτη χώρα παραγωγός χρυσού στην παγκόσμια κατάταξη. Στην αναδυόμενη οικονομία της Κίνας η δίψα για πρώτες ύλες οδηγεί στην καταστροφή του περιβάλλοντος και σε δεκάδες εργατικά ατυχήματα με αναρίθμητους νεκρούς. Η ετήσια παγκόσμια παραγωγή χρυσού τα τελευταία χρόνια κυμαίνεται μεταξύ 2.500 και 2.700 τόνων, ενώ σύμφωνα με την εκτίμηση του ΙΓΜΕ τα παγκόσμια αποθέματα χρυσού (σημερινά δεδομένα) υπερβαίνουν τους 100.000 τόνους. Στην Ε.Ε. η μεγαλύτερη παραγωγή χρυσού πραγματοποιείται στη Σουηδία και τη Φινλανδία με 10 μεταλλεία χρυσού σε λειτουργία. Το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό μεταλλείο χρυσού βρίσκεται στην Κίτιλα της Φιλανδικής Λαπωνίας με εκτιμώμενα αποθέματα που ξεπερνούν τα 3 εκατ. ουγκιές χρυσού (περιεκτικότητα 5gr/τον. μεταλλεύματος) και ετήσια παραγωγή 150.000 ουγκιές. Στη συνέχεια θα αναφερθούμε σε κάποιες εξορυκτικές εταιρείες χρυσού για να καταδείξουμε τόσο τον αποικιοκρατικό τους ρόλο όσο και το μέγεθος της λεηλασίας των τοπικών κοινωνιών και του περιβάλλοντος.

Τα παραδείγματα που αναφέρονται είναι τυπικά και δεν αποτελούν εξαιρέσεις, αλλά είναι ο κανόνας στην αναζήτηση του χρυσού.

 AngloGold Ashanti Limited, είναι η 3η μεγαλύτερη εταιρεία εξορυκτικής βιομηχανίας χρυσού στον κόσμο. Δημιουργήθηκε το 2004 από συγχώνευση δύο άλλων εταιρειών. Για να καταφέρει να έχει ετήσιο κέρδος (το 2012) περίπου 6,5 εκ.δολάρια καταστρέφει τη φύση με τα ορυχεία της 20 χώρες σε 4 ηπείρους. Ωστόσο οι συνολικά 18 αγώνες που διεξάγονται στα διάσπαρτα της ορυχεία (όπως σε Αργεντινή, Κολομβία, Ναμίμπια, Μαλί, Τανζανία, Ζιμπάμπουε...) δείχνουν πως οι θέσεις εργασίας που προσφέρουν δεν βουλώνουν στόματα και υπάρχει κόσμος που αντιστέκεται στη λεηλασία.

 Barrick Gold Corporation της οποίας τα έσοδα ανέρχονται σε 5,2 εκατ.δολάρια ετησίως. Δραστηριοποιείται σε Καναδά, Αργεντινή, Σ. Αραβία, Περού, Νέα Γουϊνέα κ.α. Ωστόσο και αυτή η εταιρεία συνάντησε αντιστάσεις σε 15 ορυχεία χρυσού. Στη Χιλή κατάστρεψε και ερήμωσε χωριά που αντιστάθηκαν στην καταστροφή του τόπου τους. Αντίστοιχα στη Νέα Γουϊνέα και συγκεκριμένα στην κοιλάδα Porgera, οι κάτοικοι αρνήθηκαν τις θέσεις εργασίας, μιας και δεν επιθυμούσαν ο τόπος τους να μολυνθεί και να ερημώσει. Η απάντηση της εταιρείας αρχικά ήταν η εισαγωγή «μη ντόπιων μεταλλωρύχων» και σε ένα επόμενο στάδιο να συγκροτήσει ομάδες μπράβων όπου σε συνεργασία με την αστυνομία σκότωσαν δεκάδες ανθρώπους, βίασαν πάνω από 150 κορίτσια και γυναίκες και έκαψαν πάνω από 200 σπίτια. Ποσότητα του εξορυγμένου χρυσού χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή 4000 μεταλλίων για τους παναμερικάνικους αγώνες. Σίγουρα για αυτά τα μεταλλία δεν «μάτωσαν» μόνο οι αθλητές αλλα κυρίως οι χιλιάδες κάτοικοι των περιοχών που καταστρέφει η εταιρεία.

 Newmont Mining Corporation. Ιδρύθηκε το 1916 και κατέχει ορυχεία σε Αφρική, Λατινική Αμερική, στις ΗΠΑ, στην Αυστραλία και στην Ασία. Το 2016 παρήγαγε 4,9 εκατ. ουγιές χρυσού και σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία το 2014 ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγός χρυσού, πίσω από την Barrick, που αναφέρθηκε παραπάνω. Σε οκτώ από τα εξορυκτικά κάτεργά της διεξάγονται αγώνες εναντίον της. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια, σε ορυχεία της στο Περού και συγκεκριμένα στο perol lake, συνέβησαν μεγαλειώδης αγώνες για να σταματήσει η καταστροφή από τον πολυεθνικό γίγαντα, που κατά τα άλλα υποσχόταν επενδύσεις 5 δις. δολαρίων. Η κυβέρνηση οπισθοχώρησε, μπρος στο κίνημα αντίστασης που αναπτύχθηκε και πάγωσε την δήθεν σωτήρια εθνική επένδυση.

 B2GOLD που δημιουργήθηκε το 2007 και είναι η πιο ταχύτατα αναπτυσσόμενη εταιρεία εξόρυξης χρυσού. Το κεντρικό της επιτελείο βρίσκεται στο Βανκούβερ και εκμεταλλεύεται 8 ορυχεία σε Φιλλιπίνες, Νικαράγουα, Κολομβία, Καναδά, Ναμίμπια, Μπουρκίνα Φάσο και Μαλί . Αυτή τη στιγμή διεξάγονται έξι αγώνες εναντίον της.

Η εξορυκτική βιομηχανία (μέταλλα, πετρέλαιο, αέριο) φιγουράρει στην κορυφή της λίστας με τις πιο διεφθαρμένες βιομηχανίες στον κόσμο, σύμφωνα με έκθεση του διεθνούς οργανισμού οικονομικής συνεργασίας και ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) που δημοσιεύθηκε στις αρχές Νοέμβρη του 2014. Στην έκθεση αναλύονται 427 υποθέσεις δωροδοκίας από το 1999 που τέθηκε σε ισχύ η «συνθήκη για την καταπολέμηση της δωροδοκίας» του ΟΟΣΑ. Στο 80% των περιπτώσεων, στόχοι της δωροδοκίας ήταν δημόσιοι υπάλληλοι, πρόεδροι κρατικών επιχειρήσεων, κορυφαίοι πολιτικοί και υπουργοί της κυβέρνησης.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα διαπλοκής κράτους και εξορυκτικών εταιρειών χρυσού είναι ο Καναδάς. Ο καναδάς είναι το κράτος με τις περισσότερες επενδύσεις σε εξορύξεις χρυσού και αναμφίβολα η ηγέτιδα δύναμη σε αυτό τον τομέα. Από το 2000 μέχρι σήμερα, περίπου το 70% των εξορυκτικών εταιρειών χρυσού του κόσμου είναι εγγεγραμμένες στο χρηματιστήριο του Καναδά. Από το 2002 μέχρι το 2011 οι επενδύσεις σε εξορυκτικές βιομηχανίες στο εξωτερικό εκτινάχθηκαν από τα 30 δις στα 210 δις δολάρια. Οι καναδικές επενδύσεις στην Αφρική των εταιρειών χρυσού ήταν άμεσες συνδεδεμένες με τα προγράμματα του ΔΝΤ. Ενώ είναι εντυπωσιακό πως δεν υπάρχει καμία χώρα στο Νοτίο ημισφαίριο που να μην έχει υποφέρει από καναδική εξορυκτική εταιρεία!!! Σύμφωνα με αναφορά της παναμερικάνικης επιτροπής ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το 2013 σε σχετική έρευνα που πραγματοποίησε στις χώρες της λατινικής Αμερικής, ανακάλυψε πως οι καναδικές εταιρείες είναι αναμεμιγμένες σε τουλάχιστον 100 περιστατικά παραβίασης ανθρώπινων δικαιωμάτων και περιβαλλοντολογικών κανόνων.

Διαστημική εξόρυξη

Προσφάτως οι καπιταλιστές ανακοινώνουν σχέδια εφόρμησης στο διάστημα για υφαρπαγή πρώτων υλών. Το Νοέμβριο του 2015 ο Ομπάμα ψήφισε νόμο όπου κατοχυρώνει σε εξορυκτικές διαστημικές βιομηχανίες το δικαίωμα να κατέχουν τίτλους ιδιοκτησίας σε αστεροειδής που καταλαμβάνουν πρώτες. Λεπτομέρεια αποτελεί πως υπάρχουν μόνο δύο που όλως τυχαίως είναι αμερικάνικες... Η Ρωσία και το βέλγιο στον οργανισμό ηνωμένων εθνών χαρακτήρισαν το νόμο παράνομο και πως δεν τον αναγνωρίζουν. Θυμήθαηαν πως το διάστημα είναι πανανθρώπινη ιδιοκτησία και ανήκει σε όλους. Αναρωτήθηκαν τι θα συμβεί αν μια αμερικάνικη εταιρεία πάρει άδεια για εξόρυξη και ταυτόχρονα πάρει άδεια και μια δεύτερη εταιρεία για τον ίδιο τον αστεροειδή; Μας συγκινούν οι ανησυχίες αυτών των εθνικών καπιταλιστών, αλλά η απάντηση υπάρχει ήδη εδώ στη Γη: αδιαλλαξία, πολεμικές ανακοινώσεις, ένοπλες συρράξεις, γενικευμένοι πόλεμοι. Η ιστορία του καπιταλιστικού και όχι μόνο κόσμου, μας βρίθει από αντίστοιχα παραδείγματα. Έως τώρα έχουν εντοπιστεί μόλις δέκα, σχετικά προσβάσιμοι απο τη Γη αστεροειδής, ενώ η υπάρχουσα τεχνολογία δεν μπορεί να δώσει τις απαραίτητες λύσεις για τη διαστημική εξόρυξη. Ακόμα, αυτοί που ξέρουν, διαδίδουν πως οι πόροι που θα εξορύσσονται στο διάστημα δεν θα στέλνονται πίσω στη Γη, αλλά κυρίως θα εκμεταλλεύονται επι τόπου στο διάστημα με την βοήθεια των τρισδιάστατων εκτυπωτών για την κατασκευή κινητήρων, πυραύλων, δορυφόρων και οτιδήποτε διαστημικών συσκευών ή αντικειμένων που είναι απαραίτητα για την κούρσα της κατάκτησης του διαστήματος. Βέβαια αν διέδιδαν το αντίθετο, μάλλον θα κατέρρεαν οι τιμές των μετάλλων στην Γη. Αρκεί να σκεφτούμε πως, σύμφωνα με τα επιτελεία, ένας αστεροειδής με διάμετρο πεντακοσίων μέτρων περιέχει πολλαπλάσια ποσότητα πλατίνας/λευκόχρυσου και άλλων «πολύτιμων γαίων» που έχουν εξορυχθεί έως τώρα στη ΓΗ!!! Σκεφτείτε πως μόνο το ροδιο, συγγενικό μέταλλο της πλατίνας κοστίζει σήμερα 200.000 δολάρια το κιλό!!! Από την άλλη στο βαθμό που δεν υπάρχει η κατάλληλη τεχνογνωσία δεν είναι εύκολο να γίνει αποτίμηση του κόστους της διαστημικής εξόρυξης. Κάποιοι που την προμοτάρουν, ομιλούν για 100δις δολάρια.

Χρήσεις χρυσού

Ο κλάδος των εξορύξεων (μέταλλα, πετρέλαιο, αέριο) δεν είναι απλά σημαντικός στον καπιταλιστικό κόσμο είναι η βάση του. Χωρίς τις πρώτες ύλες τίποτα δεν θα μπορούσε να κατασκευαστεί. Η ύπαρξη της ατομικής ιδιοκτησίας και το σύστημα της μαζική παραγωγής και κατανάλωσης εκτοξεύει τις «ανάγκες» για πρώτες ύλες στα ύψη. Ταυτόχρονα, τα τεχνικοεπιστημονικά επιτελεία αναζητώντας νέες τεχνολογικές καινοτομίες διευρύνουν τους τομείς όπου τα πολύτιμα μέταλλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Μιλώντας επί παραδείγματος για το χρυσό, σύμφωνα με το ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών) η κατανάλωση του εξορυσσόμενου παγκόσμια χρυσού χρησιμοποιείται κατά 45% σε κοσμήματα, κατά 40% σε επενδυτικά αποθέματα και κατά 15% σε βιομηχανικές εφαρμογές. Για την κατασκευή κοσμημάτων αρκεί να αναφέρουμε πως στη Δυτική Αυστραλία βρίσκεται ένα από τα μεγαλύτερα ορυχεία ανοιχτής εξόρυξης στον κόσμο. Λειτουργεί από το 1989 και έχει παράξει 1640 τόνους χρυσού. Κάθε χρόνο εξορύσσονται και 15 εκατομμύρια τόνοι εδάφους για την ανάκτηση του χρυσού, έτσι για ένα χρυσό δαχτυλίδι γάμου παράγονται 20 τόνοι απορρίμματα!!! Ακόμα σύμφωνα με τα στοιχεία του World Gold Council (2013), το ποσοστό των αποθεμάτων χρυσού στο σύνολο των τραπεζικών αποθεμάτων ανέρχεται στο 9%. Όσον αφορά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτό υπερβαίνει το 25% ενώ για τις ΗΠΑ, φτάνει περίπου το 60%. Συνολικά, οι Κεντρικές Τράπεζες κρατούν πάνω από 32.000 τόνους χρυσού προκειμένου να διαφοροποιήσουν την έκθεσή τους στις διακυμάνσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών.

Παραπέρα, ο χρυσός εξαιτίας της μεγάλη ελατότητας, ολκιμότητας, της αντίσταση στην επίδραση των περισσοτέρων χημικών ουσιών, της μεγάλη ηλεκτρικής αγωγιμότητας, αλλά και της μεγάλης του ικανότητας να παραμένει αναλλοίωτος και να αναμιγνύεται με άλλα μέταλλα όπως ο χαλκός και ο άργυρος έχει ευρεία χρήση σε πολλούς επιστημονικούς και βιομηχανικούς κλάδους, όπως στην ιατρική (σε φάρμακα, στους βηματοδότες, σε χειρουργεία, σε εμφυτεύματα...), στην οδοντιατρική (ένα κοινό σφράγισμα ή μία κοινή «γέφυρα», αποτελούνται κατά 62-78% από χρυσό), στην ηλεκτρονική, στις νέες τεχνολογίες, στη νανοτεχνολογία (σχεδόν κάθε εξελιγμένη ηλεκτρονική συσκευή όπως κινητά τηλέφωνα, υπολογιστές, 3G κινητά, GPS αλλά και σε οποιαδήποτε άλλη μικρή ή μεγάλη ηλεκτρονική συσκευή όπως τηλεοράσεις και υπολογιστές), στην αυτοκινητοβιομηχανία (καταλύτες αυτοκινήτων), στην υαλουργία (πχ βιοκλιματικές κατασκευές κτηρίων) και στη διαστημική τεχνολογία (κάθε διαστημική συσκευή και σκάφος που εκτοξεύεται στο διάστημα αλλά και τα ηλεκτρικά κυκλώματα των διαστημικών αεροσκαφών περιέχουν χρυσό, όπως και ως υλικό κάλυψης της πολυεστερικής μεμβράνης, με την οποία καλύπτονται πολλά τμήματα των διαστημικών οχημάτων και του αεροσκάφους .)

Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν πως η ξέφρενη κούρσα της καπιταλιστικής ανάπτυξης απαιτεί όλο και περισσότερο χρυσό και κατ΄επέκταση όλο και περισσότερα μέταλλα, σπάνιες γαίες, πετρέλαιο και αέριο. Η ανάγκη των καπιταλιστών για γρήγορη, εύκολη, φθηνή και απρόσκοπτη ροη πρώτων υλών, αξιωματικά προκαλεί ανεπανόρθωτες επιπτώσεις στις τοπικές κοινότητες, στο φυσικό περιβάλλον και στον πλανήτη συνολικά όπως αναφέρθηκαν συνοπτικά παραπάνω.

Λίγα λόγια για τον ελλαδικό χώρο

Στη σύγχρονη Ελλάδα οι πρώτες εξορύξεις ξεκινούν το 1865 στα μεταλλεία του Λαυρίου. Φτάνοντας λοιπόν στο σήμερα βλέπουμε ότι η εξορυκτική βιομηχανία συνεισφέρει σ το 3,4% του ΑΕΠ μέσω των 26 εξορυκτικών εταιριών.Ο σύνδεσμος μεταλλευτικής βιομηχανίας παρουσιάζει μια εικόνα αρκετά κερδοφόρα ακόμα και μέσα στα χρόνια της κρίσης. Παράλληλα, πιέζει για ακόμα ευνοικότερους νόμους για την περαιτέρω αδειοδότηση ορυχείων και τον ερχομό της δήθεν ανάπτυξης. Χαρακτηριστικό είναι ότι εξάγονται πάνω απο 30 ορυκτά , ενώ η συνολική αξία των πωλήσεων το 2014 έφθασε τα 2,3 δις ευρώ, εκ των οποίων το 50% είναι απο εξαγωγές. Η ελληνική εξορυκτική βιομηχανία κατέχει την πρωτιά στη ΕΕ όσο αφορά την παραγωγή του Βωξίτη και την πρωτιά σε παγκόσμια κλίμακα στην εξόρυξη κίσσηρης (ελαφρόπετρα) που πραγματοποιείται στην Νίσυρο στο νησί Γυαλί.

Αξίζει να σημειωθεί ότι από το 2015 μέχρι σήμερα έχουν γίνει πάνω απο 300 εκ.ευρώ επενδύσεις μόνο απο τις ελληνικές εταιρείες (τα χρυσορυχεία θράκης ανέρχονται πρώτα με 190εκ. ευρώ) ενώ πολλές φορές έχουμε και συγχρηματοδότηση απο την Ε.Ε. Ακόμα οι εταιριες εχουν επενδύσει 4 εκ.σε ερευνητικά προγράμματα.Τέλος να σημειωθεί ότι σε αυτόν τον κλάδο υπάρχουν 20.000 άμεσα εργαζόμενοι και 80.000 έμμεσα στους όποιους , υποτίθεται πως γίνεται μία συνεχής εκπαίδευση με την χορηγία της Ε.Ε.

Αντι επιλόγου

Κλείνοντας θα θέλαμε να μοιραστούμε κάποιους προβληματισμούς για όλα αυτά και να ανοίξουμε μια συζήτηση. Που ξεκινούν και που τελειώνουν οι ευθύνες των εταιρειών; Σίγουρα οι καπιταλιστές και τα κράτη μπρος στο κέρδος και στην δύναμη της εξουσίας αδιαφορούν για ανθρώπους και φυσικό περιβάλλον εμείς όμως τι κάνουμε; Έχουν ευθύνη οι εργαζόμενοι ή εξαναγκάζονται να εργάζονται για να επιβιώσουν; Η απάντηση δεν μπορεί να είναι ναι ή όχι. Δεν είναι διαφορετικό να είναι κάποιος κάτοικος μιας διαλυμένης χώρας της Αφρικής, όπου μαστίζεται από εμφυλίους και ένοπλες συρράξεις, που δυτικές εταιρείες έχουν υφαρπάξει τη γη, το νερό, διευθύνουν τις εθνικές κυβερνήσεις, από κάποιον εργάτη σε ορυχεία στον δυτικό κόσμο, που έχει μισθό, δικαιώματα και συχνά και επιλογές; Μπορούν οι τοπικές κοινωνίες να αποφασίζουν μόνες τους για τους τρόπους επιβίωσης και την διαχείριση των φυσικών πόρων των περιοχών τους; Μπορούν να βρουν διεξόδους απέναντι στην καπιταλιστική ανάπτυξη και στις «επιτακτικές ανάγκες» των αγορών; Υπάρχει η τεχνολογική δυνατότητα να συμβαίνει «καθαρή» εξόρυξη, χωρίς να καταστρέφεται το περιβάλλον, να εκδιώχνονται οι ντόπιοι, χωρίς εξαναγκαστική εργασία και να τηρούνται οι κανόνες ασφαλείας; Εξοργιζόμαστε όταν βλέπουμε τις φρικιαστικές εικόνες από τα ορυχεία στο Κονγκό στον υπολογιστή/κινητό/τάμπλετ μας που είναι φτιαγμένο και με αυτές τις ύλες. Όμως που αρχίζουν και που σταματούν οι δικές μας ευθύνες ως καταναλωτές, όταν οι πρώτες ύλες της εξορυκτικής βιομηχανίας δημιουργούν τον υλικό κόσμο που μας περιβάλλει και τα υλικά αντικείμενα που χρησιμοποιούμε καθημερινά; Μπορεί η εξορυκτική βιομηχανία, αλλά και κάθε βιομηχανία να συμβεί χωρίς την ανθρώπινη εκμετάλλευση και την μανιώδη καταστροφή οποιασδήποτε μορφή ζωής; Θέλουμε να υπάρχει εξορυκτική βιομηχανία ή ευρύτερα οποιαδήποτε μαζική βιομηχανία σε μια αταξική κοινωνία που δεν θα βασίζεται στην ατομική ιδιοκτησία και στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο; Έχουμε ανάγκη για το πλήθος των καταναλωτικών αγαθών που κυκλοφορούν στην κοινωνία μας;

Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Άνω-Κάτω Πατησίων Νάξου 75 & Κρασσά, Πλ. Κολιάτσου Νοέμβριος 2017

Η ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΗ ΤΗΣ. ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΙΣ 20-11-2017

Η συνεχιζόμενη καταστροφή στην Χαλκιδική που μετατρέπει σε ΄΄κρανίου τόπο΄΄ ολόκληρες περιοχές έχει τεράστιες επιπτώσεις στο περιβάλλον, την υγεία, τη ζωή των κατοίκων της.

Ένα πανάρχαιο δάσος καταστρέφεται, το νερό, ο υδροφόρος ορίζοντας και η θάλασσα μολύνονται. Οι αγροτικές καλλιέργειες, η κτηνοτροφία και η αλιεία υποβαθμίζονται, ο τουρισμός σημαντική πηγή εσόδων για τους κατοίκους κινδυνεύει να υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά.

Οι αγώνες των κατοίκων της Χαλκιδικής για να σώσουν τον τόπο τους αποτελεί ένα εμβληματικό αγώνα για όλα τα κινήματα, πηγή έμπνευσης για όσες και όσους αγωνίζονται σήμερα για την προστασία του περιβάλλοντος, των δημόσιων κοινών αγαθών.

Η ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ

Με πρόσχημα την ανάπτυξη και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας επιχειρείται σήμερα μια πολύ μεγάλης κλίμακας ιδιωτικοποίηση – εκποίηση του περιβαλλοντικού πλούτου και των φυσικών πόρων της χώρας. Έτσι, το νερό, η ενέργεια, τα δάση, οι ακτές, η δημόσια γη, ο δημόσιος ελεύθερος αδόμητος χώρος, τα λιμάνια, αεροδρόμια… εκποιούνται σε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα με σκοπό την υπερεκμετάλλευση και το αλόγιστο κέρδος με αντιστάθμισμα μερικές εκατοντάδες κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας και σε συνθήκες μεσαίωνα. Όμως, οι θέσεις εργασίας που ήδη υπάρχουν σήμερα δηλαδή σε τουρισμό, γεωργία, κτηνοτροφία, μελισσοκομία , αλιεία, είναι περίπου 35.000 και το καλοκαίρι με τις εποχιακές θέσεις απασχόλησης στον τουρισμό αυξάνουν τουλάχιστον στο διπλάσιο και καλύπτονται κύρια από Θεσσαλονικείς. Αυτές οι 35.000 / 70.000 θέσεις θα χαθούν ή θα μειωθούν απελπιστικά αν επιτραπεί στα μεταλλεία να καταστρέψουν το περιβάλλον και να υπονομεύσουν την υγεία των κατοίκων!! Και όλα αυτά για 300 μόνον επιπλέον θέσεις απασχόλησης –σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ίδιας της ELDORADO!!

Η νεοαποικιακή σύμβαση που έχει υπογραφτεί με την Εldorado Gold για την εξόρυξη του χρυσού στη Χαλκιδική, η μεγάλη περιβαλλοντική καταστροφή που προκλήθηκε στον Αργοσαρωνικό από τη βύθιση του δεξαμενόπλοιου Αγία Ζώνη, η σχεδιαζόμενη εκτροπή του Αχελώου και ο κίνδυνος αφανισμού της Μεσοχώρας, η μεθόδευση της εξαφάνισης του δημόσιου και δασικού χαρακτήρα του Υμηττού, τα φαραωνικά επιχειρηματικά σχέδια για μία ‘’νέα πόλη στο Ελληνικό ‘’, η κατασκευή Mall στην Ακαδημία Πλάτωνος και η εμπορευματοποίηση του αρχαιολογικού χώρου ως αυλή του Mall ενός μνημείου παγκόσμιας πολιτιστικής αξίας, η κατασκευή του γηπέδου στη Ν.Φιλαδέλφεια σε βάρος της ποιότητας ζωής των κατοίκων της πόλης, αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα ενός νεοφιλελεύθερου οικονομικού μοντέλου ανάπτυξης που έχει ως βάση την εκποίηση των δημόσιων κοινών αγαθών σε βάρος του κοινωνικού συνόλου και σε όφελος των λίγων ‘’των επενδυτών’’ .

Η αλληλεγγύη και οι κοινοί αγώνες όλων μας είναι ο μόνος δρόμος να αντιστρέψουμε τη σημερινή καταστροφική πραγματικότητα.

Ο Αγώνας των κατοίκων της Χαλκιδικής είναι και δικός μας αγώνας !

Η ΠΡΟΣΤΑΣΊΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΔΕΝ ΣΤΕΡΕΙ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ- ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΝΕΕΣ!!

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΙΣ 20-11-2017 ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ 7ΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ
Πανόρμου 57 ΣΤΙΣ 6.30΄μμ

ΘΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΑΘΗΝΑΣ

Σκουριές-Αχελώος: Εκδήλωση για τις οικολογικές καταστροφές.

4η Πανελλαδική Συνάντηση Συλλογικοτήτων για το Νερό

Συμμαχία Βόλου για το Νερό – Κίνηση Πολιτών Πηλίου και Βόλου για το Νερό

Ανοιχτό κάλεσμα για την 4η πανελλαδική συνάντηση
της Συμμαχίας για το Νερό
Βόλος 18-19 Νοεμβρίου 2017

Ένα χρόνο μετά την 3η Πανελλαδική Συνάντηση στην Αθήνα, όλα τα ζητήματα του νερού μένουν ανοικτά, ενώ η επίθεση από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης και των ξένων και ελληνικών επενδυτικών κύκλων κλιμακώνεται.
Η ιδιωτικοποίηση των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ φαίνεται πως προχωράει ενώ το νερό χρησιμοποιείται ανοικτά πλέον ως φοροεισπρακτικό μέσο μέσα από την πολιτική της ανάκτησης του κόστους (Κοινή Υπουργική Απόφαση για την κοστολόγηση και τιμολόγηση των υπηρεσιών ύδατος).
Στην εμπορευματοποίηση του νερού συμβάλλει και η Τοπική Αυτοδιοίκηση, η οποία παρακολουθεί και τελικά εφαρμόζει χωρίς καμιά αντίδραση τις αντιλαϊκές- μνημονιακές πολιτικές της κυβέρνησης. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα, προωθεί με δική της πρωτοβουλία το ξεπούλημα του νερού (περιπτώσεις Βόλου, Μεσοχώρας, Σκουριές, κά)
Τα ξένα και ελληνικά οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα που στοχεύουν στην εμπορευματοποίηση-ιδιωτικοποίηση του νερού συνιστούν έναν ισχυρό αντίπαλο για το κίνημα της προστασίας του νερού στην Ελλάδα.
Η ανάγκη για μια καλά οργανωμένη και καθολική αντίσταση είναι αυτονόητη. Αυτή άλλωστε η ανάγκη ήταν το κίνητρο για τη δημιουργία μιας πανελλαδικής Συμμαχίας ενάντια στο ξεπούλημα του νερού.
Ωστόσο, είναι παραδεκτό από όλες τις συλλογικότητες που συμμετέχουν στην Πανελλαδική Συμμαχία για το Νερό ότι δεν έχουμε καταφέρει ως τώρα να συντονίσουμε τη δράση μας, ενώ σχετικά με την οργάνωση μένει να κάνουμε αρκετά ακόμη για να φτάσουμε σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο.
Οι τοπικές συλλογικότητες δίνουν μεγάλες μάχες τα τελευταία χρόνια, σε κάποιες περιπτώσεις με επιτυχία, γεγονός που αναγκάζει την απέναντι πλευρά να χρησιμοποιεί συχνά τη δικαστική και την αστυνομική καταστολή και να σέρνει στα δικαστήρια συναγωνιστές και συναγωνίστριες από κινήματα και συλλογικότητες (πχ Σκουριές, Βόλος).
Μέσα σε αυτό το κοινωνικο-πολιτικό πλαίσιο η 4η Συνάντηση της Πανελλαδικής Συμμαχίας για το νερό θα πραγματοποιηθεί στο Βόλο στις 18-19 Νοέμβρη με θέμα "Πως να οργανώσουμε το Κίνημα Αντίστασης στις αυξήσεις και την ιδιωτικοποίηση και οι κατά τόπους αγώνες υπεράσπισης του νερού".
Η πρόσκληση είναι ανοιχτή όχι μόνο προς όλες τις συλλογικότητες που συμμετείχαν σε προηγούμενες συναντήσεις αλλά και προς όλους (συλλογικότητες και άτομα) που θέλουν να συμβάλουν στο κίνημα αντίστασης ενάντια στην εμπορευματοποίηση-ιδιωτικοποίηση του νερού.

Για επικοινωνία: watervolo@gmail.com

Πρόγραμμα διημέρου

Σάββατο 18 Νοέμβρη (Εργατικό Κέντρο Βόλου)
11:00-11:30 – προσέλευση

• 11:30-15:00
«Το οργανωτικό μοντέλο για την αποτελεσματική και δημοκρατική λειτουργία της Συμμαχίας για το Νερό»
11:30-11:45
11:45-14:30 τοποθετήσεις
14:30-15:00 αποφάσεις

• 15:00-16:00 διάλειμμα

• 16:00-19:00
«Οι επικείμενες αυξήσεις στα τιμολόγια (ΚΥΑ), η εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών ύδατος και η ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ. Πως οργανώνουμε τις αντιστάσεις μας;»
16:00-16:30 εισηγήσεις
16:30-18:30 τοποθετήσεις
18:30-19:00 αποφάσεις

Κυριακή 19 Νοέμβρη (Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Θόλος, αίθουσα Μ-ισόγειο)
• 10:00 – 14:00
«Οι τοπικοί αγώνες για το νερό – ενημέρωση, συντονισμός, οργάνωση της αλληλεγγύης»

ΣΚΟΥΡΙΕΣ Κατασταλτική παράνοια στη Χαλκιδική

12 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ

16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ

27 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ

9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

10 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ

27 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ

13 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Παρεμβάσεις αλληλεγγύης σε όσους αγωνίζονται ενάντια στις εξορύξεις κατάληψη.

από κατάληψη Terra Incognita

Παρεμβάσεις με αφίσες, τρικάκια στα δικαστήρια, στράτσα, πανό και αυτοκόλλητα εν όψη των δικών, όσων αγωνίζονται ενάντια στις εξορύξεις.

Στην καταστροφή του φυσικού κόσμου απαντάμε συλλογικά και επιθετικά απέναντι σε κράτος και κεφάλαιο.

Τα τελευταία χρόνια οι Σκουριές αποτελούν το πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης και έμπρακτης σύγκρουσης δύο κόσμων. Ο κόσμος του κράτους και του κεφαλαίου, της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και της βίαιης κοινωνικής και ταξικής αναδιάρθρωσης με την τοπική κοινωνία και τα αλληλέγγυα κινήματα που αγωνίζονται ενάντια στις εξορύξεις.

Διαβάστε περισσότερα »

Η ELDORADO ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΠΟΤΕ, ΑΝ ΔΕΝ ΒΑΛΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΕΝΑ ΧΕΡΑΚΙ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΡΥΞΗ ΧΡΥΣΟΥ

Αφίσα που εκτυπώθηκε από την κατάληψη Φάμπρικα Υφανέτ τον Οκτώβριο του 2017, σχετικά με τον αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού και τα επικοινωνιακά παιχνίδια εταιρείας κράτους. Κολλιέται στην πόλη της Θεσσαλονίκης Φάμπρικα * Υφανέτ

Το πλήρες κείμενο της αφίσας:

Η ELDORADO ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΠΟΤΕ…
… όσο τα κινήματα μένουν θεατές στα επικοινωνιακά παιχνίδια μεταξύ εταιρείας και ελληνικού κράτους (γιατί τι άλλο είναι η προσφυγή στη διαιτησία και το κρυφτούλι του «στη δίνω/δεν στη δίνω την άδεια», αν όχι άλλος ένας τρόπος πίεσης και διαπραγμάτευσης των όρων, με τους οποίους θα προχωρήσει η εξόρυξη;)

Διαβάστε περισσότερα »

Σκουριές-Σαρωνικός, μια πετρελαιοκηλίδα δρόμος

από Ex Portu - Αντιεξουσιαστική Κίνηση

Ανακοίνωση για την οικολογική καταστροφή στο Σαρωνικό

Σκουριές-Σαρωνικός, μια πετρελαιοκηλίδα δρόμος
Την Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου , το "Αγία Ζώνη ΙΙ", ιδιοκτησίας Θοδωρή Κουντούρη, βυθίστηκε στο Σαρωνικό, φορτωμένο με 2.200 τόνους μαζούτ και 370 τόνους ναυτιλιακά καύσιμα. Η ποσότητα που διέρρευσε ήταν μικρή (135 τόνοι) , το ναυάγιο κυριολεκτικά δίπλα στο υπουργείο ναυτιλίας και οι καιρικές συνθήκες άριστες για επιχειρήσεις περιορισμού της ρύπανσης. Ωστόσο, όταν ο υπουργός ναυτιλίας, Κουρουμπλής, διαβεβαίωνε ότι έχει γίνει στεγανοποίηση του 95% του πετρελαίου, οι παραλίες της Σαλαμίνας ήταν ήδη κατάμαυρες και το μαζούτ είχε φτάσει μέχρι τη Γλυφάδα. Η καθυστέρηση του υπουργείου και του λιμενικού σώματος ήταν εγκληματική, αφού το πετρέλαιο έχει την τάση να απορροφά το νερό σχηματίζοντας γαλακτώματα πετρελαίου-νερού, αυξάνοντας έτσι τον όγκο του 3 με 4 φορές, επεκτείνοντας με αυτόν τον τρόπο, με τη συμβολή του ανέμου, τη ρύπανση σε περισσότερες περιοχές του Σαρωνικού.

Διαβάστε περισσότερα »

ΣΕΛΙΔΕΣ

Παρεμβάσεις αλληλεγγύης σε όσους αγωνίζονται ενάντια στις εξορύξεις κατάληψη.