Ξεσκουριάζω Περπατώντας 27.10.2013 | Ένας περίπατος αφύπνισης στο πληγωμένο αλλά ακόμη πανέμορφο δάσος των Σκουριών. (Λίγα σχόλια και μερικές φωτογραφίες)

Στα πλαίσια της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης η Hellas Gold αποδεικνύει στην πράξη τα λεγόμενά της:

"Ενα δεντράκι να σώζαμε, για μας θα ήταν στοίχημα ζωής"

  

Εν αναμονή λοιπόν των "χασομέρηδων αντιδρώντων" που πεζοπορούσαν στο βουνό και φοβούμενοι την ύπαρξη μεταξύ αυτών "ξενόφερτων, οικολογούντων, λαθρο-υλοτόμων", ζήτησε τη συνδρομή της ΕΛ.ΑΣ GOLD ώστε να προστατευτεί το τελευταίο πια δενδρύλλιο στην περιοχή Κόνιαρη στις Σκουριές,και κατα συνέπεια να είναι αδύνατη η παραπλάνηση του ελληνικού λαού περί περιβαλλοντικού εγκλήματος από την "οικοφασιστική προπαγάνδα". 

Κατά τα άλλα οι 200 και πλέον περιπατητές, στα 16 χλμ. που διένυσαν είχαν την ευκαιρία να αναλογιστούν και να αντιληφθούν το τι πραγματικά περιμένει τον τόπο τους. Αρχικά τη Χαλκιδική, στη συνέχεια το Κιλκίς, τη Θράκη και ως τελική έκβαση, μέσω του πολυτραγουδισμένου,από τα εταιρικά και επικοινωνιακά παπαγαλάκια, αναπτυξιακού οργασμού,ολόκληρη τη βόρεια Ελλάδα.

Ο καλός καιρός και η καλή διάθεση που συνόδευε τους περιπατητές δεν ήταν αρκετά για να καταστήσουν την όλη εκδήλωση μια χαρούμενη φθινοπωρινή εξόρμηση στο βουνό. Η άφιξη των πεζοπόρων στη διασταύρωση Αγιάς Μαρίνας και πρώην δασικού δρόμου Χονδρό δέντρο - Σκουριές, δεν άφηνε κανένα περιθώριο για αυταπάτες.

Οι κ.κ. ξένοι επενδυτές (Καναδοί και εγχώριοι τυχοδιώκτες) συνεπικουρούμενοι από τους τοπικούς και εθνικούς εθελόδουλους και αναπτυξιολάγνους πολιτικάντηδες, δεν ήρθαν στη Χαλκιδική για να δημιουργήσουν πλούτο και ευημερία αλλά για να αρπάξουν και να καταστρέψουν.

Η απαράμιλλη και ζωογόνος ομορφιά του δάσους δεν ήταν δυνατό να καταλαγιάσουν τη φρίκη, τη θλίψη και την οργή ως εναλλασσόμενα συναισθήματα μπροστά στην αυθαιρεσία και την παράνοια.

Αν και ο αγώνας δεν έχει ακόμα κριθεί ο προβληματισμός για ενδεχόμενες ολιγωρίες και αφελείς εφησυχασμούς συνόδεψε εκ των πραγμάτων την απογευματινή αποχώρηση και απομάκρυνση από την πηγή της ομορφιάς αυτού του τόπου.

Ξεσκουριάζω Περπατώντας | Πεζοπορία στο Όρος Κάκκαβος

Η Επιτροπή Αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού, ο Δασικός Συνεταιρισμός, και οι Σύλλογοι Γυναικών και Επαγγελματοβιοτεχνών Μεγάλης Παναγίας καθώς και ο Σύλλογος Μεγαλοπαναγιωτών Θεσσαλονίκης, σας προσκαλούν στην πεζοπορία «Ξεσκουριάζω Περπατώντας» στο Όρος Κάκκαβος.

Σκοπός της πεζοπορίας είναι απ τη μία πλευρά η ανάδειξη της φυσικής ομορφιάς του δάσους και από την άλλη η προβολή της σοβαρής υπάρχουσας καταστροφής αλλά και της ακόμα πιο σοβαρής απειλής από την καταστροφική εκμετάλλευση χρυσού που προωθούν στο βωμό του κέρδους τα διεθνή κεφάλαια και οι ντόπιοι συνεργάτες τους.

Σας καλούμε όλους να συμμετέχετε, ώστε να κατανοήσουμε όλοι μας, την επιτακτική ανάγκη συνέχισης αλλά και όξυνσης του αγώνα ενάντια στα καταστροφικά σχέδια εταιρίας και κυβέρνησης. 

Η πεζοπορία θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 27 Οκτώβρη με σημείο εκκίνησης τη πλατεία «Χοροστάσι» της Μεγάλης Παναγίας στις 10:00 πμ.

Τοξοβόλοι στις Σκουρίες;

Το Σάββατο 5 Οκτώβρη, κατά τη διάρκεια ελέγχου των μονοπατιών πριν  τον 1ο αγώνα ορεινού τρεξίματος στην Μεγάλη Παναγία Χαλκιδικής, σημειώθηκε περιστατικό άξιο αναφοράς. Ο αγώνας περιλάμβανε και ένα κομμάτι κοντά στα εργοτάξια της εταιρίας Ελληνικός Χρυσός στις Σκουριές. Σε μονοπάτι δίπλα από τις εγκαταστάσεις της εταιρίας και πιο συγκεκριμένα 15 μέτρα από τα container που χρησιμοποιούν και οι security, βρέθηκε τόξο και βέλη με μεταλλικές λαξευμένες μύτες. Οι διοργανωτές του αγώνα που έλεγχαν το συγκεκριμένο μονοπάτι και βρήκαν το τόξο, κάλεσαν την αστυνομία η οποία και το περισυνέλλεξε.

Στο πίσω μέρος διακρίνονται εγκαταστάσεις και οχήματα της εταιρίας
στη θέση όπου πρόκειται να εγκατασταθεί το εργοστάσιο εμπλουτισμού στις Σκουριές.

   Θεωρούμε λογικό να τεθούν μερικά ερωτήματα σχετικά με το συμβάν δεδομένου του ότι το συγκεκριμένο τόξο και τα βέλη του αποτελούν φονικό όπλο.  

Ποιος μπορεί να έχει ακουμπισμένο τόξο στα 15 μέτρα από container της εταιρίας που φυλάσσονται από security;

Με τι σκοπό υπήρχε το τόξο σε μονοπάτι που θα λάμβανε χώρα ο 1ος αγώνας ορεινού τρεξίματος;

Ήταν ένδειξη απειλής προς αθλητές και διοργανωτές ή κάτι παραπάνω;

Ελπίζουμε η ασφάλεια Πολυγύρου, η οποία ανέλαβε την έρευνα να δώσει απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα.

   

Να σημειωθεί ότι οι διοργανωτές που βρήκαν το τόξο κλήθηκαν ήδη από την αστυνομία και κατέθεσαν για το συμβάν. 

"ΞεΣκουριάΖω 2013": Όμορφος Αγώνας - Σοβαρός Σκοπός! (Άρθρο του Λεωνίδα Χασαπίδη στο www.advendure.com)

Το όρος Κάκκαβος της ορεινής Χαλκιδικής είναι ένα μέρος απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς. Καλύπτεται από αρχέγονο δάσος με πανύψηλες οξιές, καστανιές και βελανιδιές. Στο υπέδαφος του υπάρχει χρυσός.  Ο χρυσός είναι ένα μέταλλο που δεν οξειδώνεται, δηλαδή δεν σκουριάζει και εμείς οι άνθρωποι από αρχαιοτάτων χρόνων του έχουμε δώσει μεγάλη αξία. Αυτός ο υπόγειος "θησαυρός" δυστυχώς απειλεί με τη εξόρυξη του τον επίγειο θησαυρό που είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε και να απολαύσουμε στον πρώτο αγώνα ορεινού τρεξίματος "ΞεΣκουριάΖω" που έγινε στην Μεγάλη Παναγιά Χαλκιδικής την Κυριακή που μας πέρασε 6 Οκτωβρίου

  

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος και ο Σύλλογος Γυναικών Μεγάλης Παναγίας λοιπόν σχεδίασαν μια διαδρομή 25 χιλιομέτρων και +950 μέτρων θετικής υψομετρικής, που περνάει από πανέμορφα μέρη αλλά και από την τοποθεσία Σκουριές για να δούμε από κοντά την καταστροφή που γίνεται στο δάσος από την επικείμενη μεταλλευτική δραστηριότητα.

Ο αγώνας ξεκίνησε για τους 114 αθλητές από την πλατεία "χοροστάσι" της Μεγάλης Παναγιάς λίγο μετά την εκκίνηση του μικρού αγώνα της διοργάνωσης των 4 χιλιομέτρων.

Σε γενικές γραμμές ο αγώνας πραγματοποιείται σε εύκολο τεχνικά τερέν, που ευνοούσε τις καλές επιδόσεις. Κάθε 5 χιλιόμετρα υπήρχε σταθμός με νερά, ισοτονικά, σοκολάτες, σταφίδες και αλμυρά και στο 15ο χιλιόμετρο και ενεργειακές μπάρες. Η σηματοδότηση της διαδρομής σε όλο το μήκος της ήταν υποδειγματική.

 Από τα ομορφότερα σημεία της διαδρομής ήταν στο 7ο χιλιόμετρο που έμπαινε σε πολύ όμορφο δάσος με πανύψηλες οξιές.

Η αντίθεση ήταν αποκαρδιωτική όταν βγαίνοντας από το δάσος συναντήσαμε το σεληνιακό τοπίο στις Σκουριές με αστυνομική και security παρουσία στις προκάτ εγκαταστάσεις.  

Εκατέρωθεν στους δασικούς δρόμους που ακολουθούσαν και για εκατοντάδες μέτρα υπήρχαν αράδες στοιβαγμένων ξύλων από την αποψίλωση του δάσους.

Αφήνοντας τις εικόνες της καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος, η διαδρομή έμπαινε ξανά σε όμορφα μονοπάτια μέσα σε κατάφυτα δάση.

  

Αξιοσημείωτη στην διαδρομή είναι η απότομη ανηφόρα μετά τον σταθμό στο 15ο χιλιόμετρο. Μέσα σε μόλις 1.5 χιλιόμετρο μήκους ανεβαίνει περίπου 400 μέτρα σε υψόμετρο!

Έπειτα η διαδρομή γίνεται πιο εύκολη με εξαίρεση το τελευταίο τεχνικό μονοπάτι με πέτρα στο 23ο χιλιόμετρο για περίπου 1 χιλιόμετρο που κατεβάζει πίσω στο χωριό.

Μπαίνοντας στο χωριό στεκόντουσαν πολλοί χωριανοί στις αυλές, τα μπαλκόνια και τους δρόμους που σε υποδέχονταν με χειροκροτήματα και επευφημίες. Πραγματικά από τις ελάχιστες φορές που το έχω συναντήσει σε τέτοια διάσταση σε αγώνες και δείχνει ότι αυτός ο κόσμος έχει ανάγκη από την παρουσία μας και την αλληλεγγύη μας στο μεγάλο τους αγώνα. Στον τερματισμό ο Σύλλογος των Γυναικών του χωριού είχε αναλάβει την αποκατάσταση των κουρασμένων δρομέων με πεντανόστιμες χειροποίητες πίτες, φασολάδα και γλυκά. Η συμμετοχή των 5 ευρώ ήταν αντικειμενικά πολύ μικρή για τις γενναιόδωρες παροχές του αγώνα και το αναμνηστικό μπλουζάκι. Η διανομή ερωτηματολογίων αξιολόγησης του αγώνα με θέματα όπως η διαδρομή, η σηματοδότηση, η τροφοδοσία κ.α. δείχνει ότι η διοργάνωση αφουγκράζεται την γνώμη των αθλητών και θέλει να μπει στο καλεντάρι τους και του χρόνου. 

Ακολούθησε βράβευση των τριών πρώτων νικητών και νικητριών του αγώνα και σύντομες ομιλίες ενημέρωσης για των αγώνα των πολιτών της περιοχής κατά της εξόρυξης του χρυσού.

1ος Μαυρογιάννης Παύλος,2ος Μυλωνίδης Τάσος, 3ος Διττόπουλος Γιάννης

1η Κάλλια Ελένη, 2η Μήτσιου Γεωργία,3η Ελευθεριάδου Αναστασία

Λεωνίδας Χασαπίδης